درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه آثار 12 هفته مصرف ویتامینE و فعالیت بدنی منظم برسطوح آنزیم های کبدی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به عمل آمد. بیست نفر افراد بالغ مبتلا به بیماری کبد چرب غیر الکلی با میانگین سنی 1/8±8/41سال در این پژوهش به طور داوطلبانه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه ده نفره تقسیم شدند.گروه A شامل بیمارانی بود که روزانه دو عدد قرص ویتامین E، 400 میلی گرم صبح و شب به مدت 12 هفته دریافت می کردند و گروه B شامل بیمارانی بود که فعالیت بدنی برنامه ریزی شده و منظم انجام می دادند. آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP) سرم خونی و سونوگرافی کبد برای ارزیابی میزان چربی کبدی، قبل و بعد از مداخله درمانی مورد اندازه گیری قرار گرفت. در هر دو گروه درمانی مقادیر آنزیم های کبدی پس از درمان کاهش قابل توجهی نشان دادندP<0.05) )، اما تفاوت بین گروهی معناداری بین سطح آنزیم های کبدی دو گروه وجود نداشت (P>0.05). در سونوگرافی انجام شده پس از مداخله درمانی در هر دو گروه کاهش معناداری بین درجه چربی کبدی ملاحظه گردیدP<0.05) )، اگرچه در بین گروه های مورد بررسی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (P>0.05(. به نظر می رسد انجام فعالیت بدنی منظم بدون در نظر گرفتن نوع رژیم غذایی و یا کاهش وزن می تواند باعث کاهش آنزیم های کبدی و شواهد سونوگرافیک کبد چرب شود که با توجه به اثرات جانبی مصرف دراز مدت ویتامین E می تواند جایگزین مناسبی برای این دارو باشد.

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بازنگری و اصلاح آزمون ورودی رشته تربیت بدنی و ارائه الگوی مناسب برای گزینش دانشجو در دانشگاه های سراسر کشور است. این پژوهش از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه متخصصان تربیت بدنی، عوامل اجرایی آزمون در دانشگاه های مجری و داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی است و نمونه آماری عبارت است از : 43 نفر از متخصصان و عوامل اجرایی، 24 نفر از دانشجویان پسر سال اول رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید رجایی که به صورت داوطلبانه انتخاب شد وکلیه داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی که 7000 نفر دختر و پسر با استفاده از پرسش نامه ای مشتمل بر 8 سوال بسته و یک سوال باز که روایی محتوای آن توسط 23 نفر از متخصصان تربیت بدنی تایید شده بود؛ برای جمع آوری نظرات کارشناسان و مجریان آزمون عملی دانشگاه های تهران و شهرستان ها اقدام شد. نتایج نشان داد 82 درصد از پاسخ دهندگان، آزمون را دارای اشکال می دانند. از بین آنها 61 درصد اشکالات اجرایی و 39 درصد اشکالات فنی را عنوان کرده اند. پس از جمع آوری نظرات کارشناسان، متخصصان تربیت بدنی و عوامل اجرایی آزمون در دانشگاه ها، آزمون عملی ورودی سال 1380 بازنگری و اصلاح شد. برای تعیین روایی، پایایی و عینیت آزمون تعداد 24 دانشجوی پسر سال اول رشته تربیت بدنی، در دو روز جداگانه آزمون را دو مرتبه اجراء کردند و روز سوم در آزمون 20 دقیقه دویدن شرکت کردند. ارتباط اجرای آزمون عملی ورودی با آزمون 20 دقیقه دویدن، نمرات آمادگی جسمانی، ژیمنیستیک والیبال و هندبال محاسبه شد که از آموزش دانشکده دریافت شده بود. نتایج نشان می دهد که آزمون عملی ورودی دارای عینیت و پایایی قابل قبولی است (713/0= r و آلفای کرو نباخ ). روایی آزمون برای اندازه گیری آمادگی جسمانی51/0= r و آمادگی قلبی تنفسی 53/0= r مورد تایید است. ( ) . ضرایب همبستگی به دست آمده در خصوص نمرات ژیمنیستیک، هندبال و والیبال معنی دار نبوده است؛ بنابراین آزمون عملی ورودی برای سنجش مهارت های ورزشی روایی قابل قبول ندارد. در نهایت آزمون اصلاح شده برای اجرا بدین شرح ارائه شد: بارفیکس در 20 ثانیه، دریبل فوتبال و بسکتبال، دراز و نشست با توپ پزشکی در 30 ثانیه، پرش جفت پا از روی 4 مانع، غلت و راه رفتن روی چوب موازنه، دو رفت و برگشت 4 در 9 متر، پرتاب توپ پزشکی دو مرتبه و مسافت دویدن در انتها 250 متر برای پسران و 150 متر برای دختران به صورت رفت و برگشت زمان کل اجرای آزمون، تعداد بارفیکس، تعداد دراز و نشست، زمان دو 4 در 9 متر و بیشترین میزان پرتاب توپ پزشکی به عنوان امتیاز هر فرد منظور می شود.

مطالعات و پژوهش ها در خصوص چگونگی مشارکت در ورزش های تفریحی و مطالعه درباره عوامل مؤثر در انتخاب نوع این ورزش ها، در حوزه های برنامه ریزی و روان شناسی ورزش بسیار کم است (1). موضوع مطالعات و تحقیقات انجام شده بیشتر درباره چگونگی مشارکت جوانان و گروه های سنی زیر 20 سال در حوزه ورزش های قهرمانی بوده است. هدف کلی این پژوهش بررسی انگیزه ها و دلایل مشارکت افراد گروه های سنی بالای 16 سال در برنامه ها و فعالیت های مفرح جسمانی و ورزشهای تفریحی است ابزار تحقیق پرسش نامه ای بود که در آن علاوه بر اطلاعات اجتماعی و جمعیت شناختی، 15 انگیزه شرکت در فعالیت های ورزشی طراحی وروایی آن را متخصصان تایید کردند. پایایی آن نیز در مطالعه ای مقدماتی از طریق آلفای کرونباخ 86/. به دست آمد. میزان موافقت پاسخ گویان براساس مقیاس پنج ارزشی لیکرت سنجیده می شد. نمونه تحقیق 336 نفر (243 نفر مرد و 93 نفر زن) بودند و سن آنها بیشتر از 16 سال بود که در شش مرکز تفریحی و ورزشی شهر اصفهان به فعالیت های متنوع ورزشی مشغول بودند. نتایج تحقیق نشان داد سه انگیزه بیش از سایر انگیزه ها در میان نظرات نمونه تحقیق مشترک بود: حفظ سلامتی و بهداشت ( 82/±41/4x=، تناسب اندام و زیبایی (91±2/4=x)، کسب مهارت وتوانایی های جسمانی (85±05/4=x). تفاوت های سنی و جنسی در اولویت انگیزه های مشارکت ورزشی کاملاً مشهود است. مشارکت مردان در فعالیت های ورزشی، بیشتر با انگیزه های کسب مهارت، موفقیت وکسب برتری، سلامتی و قدرت جسمانی است ( ). در حالی که زنان، بیشتر با انگیزه تناسب اندام و زیبایی، کسب سلامتی و بهداشت روانی و دوستیابی ورزش می کنند ( ). بزرگسالان اهمیت ورزش در زندگی را مهم تر از جوانان و میانسالان تلقی می کردند. ( ).

هدف از انجام این پژوهش ارتباط بین بازاریابی داخلی و سکوت سازمانی در اداره کل ورزش و جوانان استان قم بود. این پژوهش، از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه کارکنان(رسمی، قراردادی، پیمانی و شرکتی) اعم از کارشناسان، کارشناسان مسئول و کارکنان زن و مرد اداره کل ورزش و جوانان استان قم با حداقل تحصیل دیپلم(73N=) تشکیل می دادند. حجم نمونه در این پژوهش با توجه به جدول مورگان 63 نفر می باشد. در این تحقیق از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه بازاریابی داخلی نصر اصفهانی و همکاران(1391) و پرسشنامه سکوت سازمانی ونداین و همکاران(2003). هر دو پرسشنامه در مقیاس پنج درجه ای لیکرت بوده است. برای قابلیت روایی پرسشنامه(روش روایی محتوا) با افراد خبره مشورت شد. آزمون کلموگروف اسمیرنوف طبیعی بودن توزیع داده ها را تأیید کرد. تحلیل داده-ها با استفاده از آمار توصیفی( میانگین، فراوانی) و در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون تی تک متغیره استفاده شد(05/0 P). یافته های پژوهش نشان داد که ارتباط معنی داری بازاریابی داخلی و هر یک از چهار مؤلفه ی آن با سکوت سازمانی وجود دارد و همچنین مشخص شد که بعد پرداختی دارای بیشترین میانگین در بین ابعاد بازاریابی داخلی می باشد. در اداره کل ورزش و جوانان استان قم، سکوت حاکم است. توصیه می شود مدیران با فراهم نمودن شرایطی، سکوت را در سازمان کاهش و بازاریابی داخلی را بهبود بخشند.

آمادگی فیزیولوژیک و عملکرد حرکتی بین افراد در دامنه های سنی مختلف متفاوت است اما اینکه آیا تفاوت های کمّی در سازگاری به تمرینات آمادگی جسمانی بین کودکان، نوجوانان و جوانان وجود دارد یا خیر، مشخص نشده است. لذا تحقیق حاضر قصد دارد تا ضمن بررسی این سازگاری ها تأثیر سن را به عنوان یک عامل رشدی بر آنها ارزیابی کند. به این منظور 96 آزمودنی در سه دامنه سنی 8 تا 10 سال، 12 تا 14 سال و 17 تا 19 سال انتخاب و در هر گروه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم بندی شدند. میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن در گروه کودکان 5/0±83/8 سال، 1/0±3/1 متر، 8/2±1/34 کیلوگرم و نوجوانان 5/0±5/12 سال، 1/1±5/1 متر، 3/6±5/40 کیلوگرم و جوانان 6/0±3/16 سال، 1±7/1 متر، 8/4±6/69 کیلوگرم می باشد. برنامه تمرین شامل تمرینات استقامتی، قدرتی و انعطاف پذیری به صورت 3 جلسه تمرین در هفته اجرا شد. چابکی، سرعت حرکت، توان انفجاری، هماهنگی، استقامت عضلانی، تعادل، استقامت قلبی تنفسی و انعطاف پذیری قبل و بعد از 12 هفته برنامه تمرینی در آزمودنی ها اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل میانگین تغییرات داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک سویه با آزمون تعقیبی بن فرنی در سطح معنی داری (05/0P≤) انجام شد. یافته اصلی این تحقیق عدم تاثیر سن بر پاسخ کاهش وزن و درصد چربی به فعالیت ورزشی می باشد. گرچه در هر سه گروه کاهش معنی دار پیش تا پس آزمون مقادیر درصد چربی بدن مشاهده شد. تغییرات چابکی، هماهنگی، پرش سارجنت، پرتاب توپ طبی، شنای تعدیل شده، استقامت قلبی – تنفسی در هر گروه تجربی معنی دار می باشد ولی در بین گروه ها اختلاف معنی داری وجود ندارد(05/0P>). از سوی دیگر بین تغییرات ناشی از تمرین در قدرت انفجاری اندام تحتانی (آزمون پرش جفت) ، دو سرعت، بالا کشیدن شانه ها و استقامت عضلات شکم در بین گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0P<). نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که افزایش این متغیر ها در کودکان بیش از نوجوانان و جوانان می باشد.

در این مقاله برنامه درسی آموزش تربیت بدنی در دوره های پیش دبستانی، دبستان، راهنمایی و دبیرستان در ایران با کشورهای کانادا و آمریکا مورد بررسی و مطالعه تطبیقی قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش عبارت از برنامه درسی ایالات متحده آمریکا و کانادا و ایران بوده است. از میان روش های مطالعه تطبیقی روش جرج بردی که شامل چهار مرحله توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه است، استفاده شده است. منبع گردآوری اطلاعات راهنمای برنامه های درسی کشورهای یاد شده بود که از طریق شبکه اینترنت بدست آمدند و سپس در چک لیست های متعدد به تفکیک عناصر برنامه درسی اعم از زمینه های مفهومی، استانداردهای آموزشی، راهبردهای آموزشی (روش تدریس، سازماندهی، زمان بندی، نقش معلم، تسهیلات و تجهیزات آموزشی و منابع و مواد آموزشی) و راهبردهای ارزشیابی تنظیم شدند. مهم ترین دستاورد این تحقیق این است که میبایست در برنامه درسی تربیت بدنی آموزش و پرورش ایران با دیدگاهی وسیع تر تدوین شود و تقویت مهارت های برنامه ریزی، مدیریت (خودرهبری، یادگیری مستقل، مدیریت زمان، مدیریت استرس)، مهارت ارتباط بین فردی، خودباوری و خودپنداره مثبت نیز به اهداف درس تربیت بدنی افزوده شود. این تحقیق نشان میدهد که در کشورهای توسعه یافته به مسایل فوق در کنار تربیت جسمانی اهمیت زیادی داده میشود. همچنین در برنامه کشورهای مورد مطالعه استانداردهای آموزشی برای هر پایه و مقطع طراحی شده است که میبایست در ایران نیز چنین کاری انجام شود تا عناصر برنامه درسی قابل ارزیابی و بررسی علمی باشند. در نهایت پیشنهاد این مقاله این است که برنامه رسمی تربیت بدنی نیز با فعالیت های فوق برنامه و تفریحی تلفیق و همراه شود.

تعادل از اجزای کلیدی مهارت های حرکتی برای حفظ پاسچر و اجرای مهارت های ورزشی پیچیده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا، پویا در ورزشکاران چهار رشته ورزشی شامل ژیمناستیک، فوتبال، بسکتبال و شنا و یک گروه افراد غیرورزشکار بود. 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناستیک با میانگین سن 31/0± 50/14 سال، قد 75/7± 20/155 سانتی متر و وزن 91/3±70/49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سن 47/1 ±80/22 سال، قد 12/5 ±60/160 سانتی متر، وزن 87/4 ±95/52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سن 7/10 ±60/21 سال، قد 75/6 5/165 سانتی متر و وزن 27/6±43/57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سن 63/1± 3/23 سال، قد 46/5 ±5/163 سانتی متر و وزن 42/4± 50/55 کیلوگرم) و 10 زن غیرورزشکار (با میانگین سن 94/0± 7/23 سال، قد 27/3± 4/161 سانتی متر و وزن 54/3± 6/54 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) در سطح 05/0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شدند. تحلیل داده ها نشان داد در آزمون تعادل ایستا، خطا به طور معنی داری در ژیمناست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و شناگران و در فوتبالیست ها در مقایسه با شناگران کمتر است (05/0 P) و در آزمون تعادل پویا طول رسش به طور معنی داری در ژیمناست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و بسکتبالیست ها و در فوتبالیست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار بیشتر است (05/0 P). نتایج تحقیق حاکی از آن بود که شناگران تعادل ایستای کمتر و بسکتبالیست ها تعادل پویای کمتری در مقایسه با دو گروه ورزشی دیگر دارند که ممکن است یک عامل پیش بین برای اسپرین های مچ پا در آینده باشد. بنابراین به مربیان و پزشکیاران ورزشی پیشنهاد می شود برنامه های غربالگری (screening) منظم را با استفاده از آزمون های تعادلی بس و ستاره انجام دهند و تعادل ورزشکاران را ارزیابی و افرادی را که به ضعف تعادل دچارند شناسایی کنند.

با توجه به ارتباطی که بین ضعف عضلات شکمی وک سالمتی و ظاهر افراد وجود دارد تقویت این عضلات همواره مورد توجه کارشناسان و محققان بوده است هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین دو نوع آزمون دراز ونشست ایفرد و آهگین برای ارزیابی استقامت عضلات شکمی است بدین منظور از بین دانشجویان داوطلب 32 دانشجوی پسر تربیت بدنی به صورت تصادفی انتخاب شدند برای بر آورد استقامت عضلات شکمی آزمون های دراز و نشست ایفرد و آهنگین اجرا شد از مدل آ ماری آنالیز رگرسیون و آزمون T برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (P<0/05) نتایج تحقیق نشان می دهد همبستگی بین دو ازمون دراز و نشست ایفرد و آهنگین معنی دار است (0/65 = R) ارتباط معنی داری بین تکرار دراز و نشست آهنگین و متغیر های سن وزن قد شاخص توده بدنی محیط کمر محیط لگن و نسبت محیط کمر به لگن به دست نیامد همچنین نتیجه مذکور در مورد تکرار دراز و نشست ایفدر به دست آمد (به جز ارتباط معنی دار و منفی که بین تکرار دراز و نشست ایفرد و سن وجود داشت) با توجه به نتایج به دست آمده می توان از آزمون دراز و نشست آهنگین برای ارزیابی یا تقویت استقامت عضلات شکمی استفاده کرد ضمن اینکه آزمون اخیر برخی تردید هایی را که در مورد آزمون دراز ونشست ایفرد وجود دارد مرتفع می سازد

هدف از تحقیق حاضر، طراحی مدل نظارت و ارزشیابی عملکرد تربیت بدنی و ورزش فوق برنامه دانشگاه ها است. بدین منظور پرسشنامه محقق- ساخته شاخص های ارزیابی تربیت بدنی و ورزش فوق برنامه دانشگاه ها تدوین شد و با روش های مطالعه راهنما و آزمون مجدد ، پایائی سئوالات پرسشنامه 73/0 به دست آمد. روایی صوری از طریق مراجعه به نظرات تعداد 15 نفر از کارشناسان خبره تأیید شد. جامعه آماری متشکل از مدیران و ادارات تربیت بدنی و فوق برنامه تعداد60 دانشگاه دولتی بوده که نمونه با جامعه آماری برابر است. پس از جمع آوری داده ها و دسته بندی آنها، از طریق نرم افزارهای آماری ، داده ها مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های آماری شامل آلفای کرونباخ، کااسکور (χ2)، تحلیل عاملی، تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی، فاصله اقلیدسی، مربع فاصله اقلیدسی و معیارهای پیوند درون گروهی وارد و دندوگرام میانه بوده است. متغیرهای وضعیت تشکیلاتی، نیروی انسانی، بودجه، امکانات و برنامه ها از طریق شاخص های ارزشیابی مورد بررسی قرار گرفتند. سطح بندی دانشگاه ها به دو شیوه (دو سطحی وارد و میانه و سه سطحی) آورده شده است. در نهایت مدل سطح بندی سه سطحی با عناوین دانشگاهی دسته بندی شد. کالبد شناسی نمودارهای سازمانی مدیریت تربیت بدنی دانشگاه ها و نمودار متناسب با هر سطح از طریق مراجعه به نظر کارشناسی و تحلیل محتوا انجام گردید. همچنین شرح وظایف مرتبط با هر واحد دانشگاهی تدوین شد. مدل نهایی ارزشیابی ورزش دانشگاه ها در نمایه ها ی نظارت پیش گیر ، فرایندی و ارزشیابی نهایی منطبق با نظر مول (1999) تحلیل و ترسیم شد. در ارزیابی نهایی، مدل ارزیابی تعالی سازمانی (EFQM) از بین سایر شیوه های ارزشیابی با تکیه بر پیشینه تحقیق گزینش و با معیارهای ورزش دانشجویی منطبق شد.

برای بررسی و مقایسه تأثیر سه نوع برنامه تمرینی قدرتی، سرعتی و استقامتی بر گلوتاتیون خون دانشجویان پسر غیرورزشکار، 30 نفر دانشجوی پسر غیرورزشکار (میانگین سن2/5± 8/19 سال) به طور تصادفی در سه گروه 10 نفرة تمرینات سرعتی، قدرتی و استقامتی دسته بندی شدند. اعضای هر گروه بر اساس پروتکل تمرینی خاص خود، به مدت چهار ماه، هفته ای سه جلسه تمرین کردند و عملکرد آنها ارزیابی شد. تمرین گروه قدرتی شامل سه سِت تمرین با وزنه با 12 تا 15 تکرار بیشینه برای 10 حرکت، تمرین گروه سرعتی شامل دوهای سرعت 20 الی 60 متر، عبور سریع از مانع، دو سریع از پله به بالا و تمرین گروه استقامتی شامل سه نوع تمرین فارتلک، تداومی و تناوبی بود که به تناوب در سه جلسه، به مدت چهار ماه اجرا شدند. برای تعیین اثرات تمرینات ورزشی بر غلظت گلوتاتیون، از تمام آزمودنی ها دو نمونه خونی، قبل از شروع تمرین و 72 ساعت بعد از انجام آخرین جلسه تمرینی گرفته شد. به منظور بررسی تفاوت سطح گلوتاتیون در سه گروه، داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون t همبسته (مقایسه اختلاف های بین غلظت های قبل و بعد از تمرین) تحلیل شدند. نتایج نشان داد برنامه تمرینات قدرتی، سرعتی و استقامتی سبب می شود مقادیر گلوتاتیون خون (001/0=p)، در مقایسه با قبل از تمرین افزایش یابد و این افزایش در هر سه نوع تمرین معنی دار بود. همچنین مقایسه بین-گروهی داده ها نشان داد بین دو گروه سرعتی و استقامتی از نظر میزان افزایش گلوتاتیون تفاوت معنی داری وجود دارد (013/0=p). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد انواع روش های تمرینات ورزشی (اعم از قدرتی، سرعتی و استقامتی) بر افزایش میزان گلوتاتیون خون مؤثرند و اینکه از بین شیوه های تمرینی رایج، تمرینات استقامتی، در مقایسه با تمرینات دیگر در افزایش میزان گلوتاتیون خون مؤثرترند.

عصر حاضر را «عصر ارتباطات» نامیده­اند یعنی در این عصر به دلیل وجود کاربرد وسایل ارتباط جمعی که وسعت، نفوذ و تأثیرات آنها بسیار زیاد است، ارتباطات جمعی شکل نوینی یافته و تحولات جامعه بشری را تحت­الشعاع قرار داده است. رسانه­ها به عنوان بخشی از ساختار نوین جامعه و یکی از دستگاه­های فراگیر و گسترده در دسترس همگانی، در تمامی کشورها نقش حساس و مهمی را در زمینه­های مختلف سیاسی، فرهنگی – اجتماعی، اقتصادی و ... ایفا می­کنند. این تحقیق، که از نوع پژوهش­های توصیفی- تحلیلی بوده، به بررسی نقش رسانه­های جمعی در گسترش و توسعه ورزش در جامعه می­پردازد. تحلیل نظریات و مبانی پژوهش نشان می­دهد رسانه­های جمعی به مثابه بزرگراه های اطلاعاتی و پل ارتباطی تأثیرگذار بر افکار عمومی نقش مهمی در فرایند اطلاع­رسانی، گفتمان سازی، آموزش، مشارکت اجتماعی و فرهنگ­سازی ورزشی در جامعه و اعتلای ورزش کشور و توسعه و فراگیر نمودن آن برعهده دارند.

مطالعات بسیاری به بررسی تأثیرات مکمل کراتین پرداخته اند؛ اما تأثیرات احتمالی قلبی عروقی آن بررسی نشده است؛ بنابراین، با توجه به مصرف گسترده آن در بین ورزشکاران، در این پژوهش به بررسی تأثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین بر عملکرد همودینامیک قلب و عروق و تغییرات انقباض پذیری و نقش آن در آمادگی هوازی و بی هوازی ورزشکاران پرداخته شده است. بدین منظور، هشت ورزشکار کاراته کای نخبه (با میانگین سنی 1/5 ± 0/21 سال، وزن 6/9 ± 2/71 کیلوگرم، قد 7/4 ± 4/180 سانتی متر و سابقه تمرین 4/5 ± 4/12) پس از احراز شرایط به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند. لازم به ذکر است که پژوهش با طرح متقاطع و به صورت دوسویه کور انجام گرفت و اطلاعات همودینامیک و انقباض پذیری قلب و عروق، ظرفیت هوازی و بی هوازی و قدرت آزمودنی ها به ترتیب به وسیله کاردیواسکرین در حالت استراحتی ، آزمون فزاینده بر روی نوارگردان همراه با دستگاه گاز آنالایزر، آزمون وینگیت بر روی دوچرخه مونارک و نیروسنج دست و تنه، قبل و بعد از مصرف مکمل و دارونما جمع آوری گردید. آزمودنی ها در گروه های تصادفی تعیین شده مکمل و دارونما به مدت پنج روز و هر روز 20 گرم کراتین یا دارونما در چهار مرحله دریافت نموده و قبل و بعد از آن در آزمون فزاینده شرکت کردند. بین دو مرحله مصرف کراتین یا دارونما نیز 10 روز فاصله برای پاکسازی در نظر گرفته شد. علاوه براین، تحلیل آماری نتایج با نرم افزار اس. پی. اس. اس و آزمون تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری های تکراری در سطح معناداری (05/0) انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین بر حجم ضربه ای، برون ده قلبی، کار قلب چپ، مقاومت منظم عروقی، شاخص سرعت خروج خون، شاخص شتاب خروج خون، نسبت زمان سیستولیک، آستانه بی هوازی، اکسیژن مصرفی بیشینه، توان بیشینه و شاخص خستگی، تأثیرات مطلوب؛ اما غیرمعناداری دارد ( P≤0.05 )؛ بنابراین، مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین بر عملکرد قلبی عروقی و تنفسی ورزشکاران اثرات مطلوبی بر جای می گذارد. این امر بیانگر آن است که اثرات مطلوب مکمل کراتین در کوتاه مدت، احتمالاً ناشی از سازگاری های پیرامونی و غیرمرکزی می باشد.

هدف از این مطالعه، انجام یک مرور روایتی از ادبیات برای تعیین سازگاری های فیزیولوژیکی عملکرد در پی تمرینات تناوبی شدید می باشد. تمرینات تناوبی شدید، به وهله های تکراری با فعالیت های تناوبی به نسبت کوتاه با شدت تمام یا شدتی نزدیک به شدتی که VO2peak به دست می آید نسبت داده می شود. با توجه به شدت تمرینات، یک تلاش HIT ممکن است از چند ثانیه تا چندین دقیقه طول بکشد که وهله های گوناگون، به وسیله چند دقیقه استراحت یا فعالیت با شدت کم از هم جدا می شوند. از ویژگی های بارز این گونه تمرینات، حجم خیلی کم آن و در عین حال، اثربخشی بر هر سه سیستم انرژی می باشد. هر چند یک وهله فعالیت شدید، نیاز به میزان بیشتری از بازسازی ATP از سیستم های تولید انرژی بی هوازی دارد، با افزایش تواتر تکرارهای شدید و اجرای آن به صورت متناوب با ریکاوری بین وهله های فعالیت، نیاز سلول عضلانی و مسیرهای متابولیکی را تغییر می دهد، به گونه ای که سهم بازسازی انرژی از سیستم بی هوازی، به سمت سیستم هوازی تغییر کرده و هم زمان، این دو سیستم درگیر بازسازی ATP می شوند. در مجموع، سازگاری های فیزیولوژیکی درگیر در بهبود اجرا در تمرینات تناوبی شدید را می توان به تعامل نزدیک و هم زمانی سه بعد مهم از بدن انسان؛ یعنی سازگاری های محیطی (درون عضله اسکلتی)، عصبی (واحدهای حرکتی و CNS) و سازگاری های قلبی عروقی نسبت داد؛ بنابراین، با به کارگیری این تمرینات می توان دامنه وسیعی از سازگاری های متابولیکی و عملکردی که موجب بهبود هر دو سیستم هوازی و بی هوازی و آمادگی دستگاه های عمده بدن می شود را انتظار داشت. این نتایج بیانگر این موضوع است که تمرینات تناوبی شدید با حجم بسیار کم، بدن را دستخوش تغییرات عمده ای می کند که حاکی از کارا بودن و مقرون به صرفه بودن این گونه تمرینات، به ویژه از لحاظ زمانی می باشد

هدف از تحقیق حاضر، بررسی نقش چهارگانه رسانه های ورزشی (فرهنگ سازی، آموزشی، اطلاع رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی) در توسعه فرهنگ ورزش همگانی بود. روش تحقیق توصیفی – همبستگی و روش اجرا پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل صاحب نظران حوزه ورزش و رسانه بودند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی آن را استادان دانشگاه ها و متخصصان تایید کردند و پایایی آن (89/0 = a) به دست آمد. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و از آزمون کای اسکوار (2a) و فریدمن برای بررسی فرضیه ها استفاده شد. فرضیه های تحقیق در سطح معناداری 05/0 پذیرفته شدند و بین نقش های چهارگانه رسانه های ورزشی با توسعه فرهنگ ورزش همگانی ارتباط معنی داری مشاهده شد. آزمودنی ها اظهار داشتند که با وجود تاثیر رسانه های ورزشی بر توسعه ورزش همگانی، رسانه های ورزشی توجه مناسب و مطلوبی به این مسئله نداشته اند و در برنامه ریزی خود زمان لازم را به ورزش همگانی اختصاص نمی دهند و بیشتر برنامه سازی مختص ورزش های قهرمانی و حرفه ای است. باتوجه به نتایج تحقیق، می توان برنامه ریزی عملیاتی مناسبی در جهت تعامل با رسانه ها و استفاده از ظرفیت های آنها برای توسعه ورزش همگانی در ابعاد مختلف انجام داد.

فرهنگ حاکم بر مردم متأثر از عوامل مختلف اجتماعی است. این عوامل می توانند باورها، نگرش ها و عملکردها را تحت تأثیر خود قرار دهند. یکی از این عوامل ورزش می باشد. فعالیت ها و جشنواره های ورزشی، نمودی از سازمان اجتماعی اند و به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل گیری سیاست ها و مناسبات داخلی و خارجی می تواند کارکردهای متعدد اجتماعی، فرهنگی و ارتباطی داشته و تاثیرات و تحولات زیادی را برجای بگذارد. این تحقیق، که از نوع پژوهش های توصیفی- تحلیلی بوده، به بررسی نقش ورزش در گسترش ارتباطات میان فرهنگی و اجتماعی می پردازد. تحلیل نظریات و مبانی پژوهش نشان می دهد ورزش و مسابقات ورزشی نقش مهمی در شناخت مشارکت و تشریک مساعی بین افراد، مسئولیت پذیری و بروز استعدادهای اجتماعی، تحکیم ارتباطات اجتماعی، تقویت همبستگی و مشارکت اجتماعی، ارتقای سلامت روانی و جسمی، پرورش اخلاق انسانی و اجتماعی، تقویت و ارتقاء سرمایه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و انسانی، گسترش روابط بین الملل و ارتباطات میان فرهنگی، تقویت تفاهم و توسعه صلح و... دارد.

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر مصرف مکمل HMB ( بتا- هیدروکسی - بتا متیل بوتیرات) و ترکیب آن با کراتین بر عملکرد بی هوازی و شاخص های آسیب عضلانی بازیکنان فوتبال است. بدین منظور 24 بازیکن فوتبال دسته یک با میانگین سن70/0±72/20 سال، قد 50/4±33/173 سانتی متر و وزن 41/5±60/58 کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مصرف HMB (n=8)، مصرف HMB و کراتین (n=8) و دارونما (n=8) تقسیم شدند. پیش آزمون و پس آزمون شامل اندازه گیری متغیرهای بدنی، آزمون دویدن سرعت بی هوازی (RAST) و شاخص های آسیب عضلانی (CK و LDH) بود. دوره مکمل سازی به مدت 6 روز انجام شد. گروه HMB، مکمل HMB را به میزان 3 گرم در روز مصرف کردند. گروه ترکیب HMB و کراتین، 3 گرم HMB و 3 گرم کراتین و گروه دارونما 6 گرم کربوهیدرات مصرف کردند. برای بررسی اختلاف میانگین متغیرهای اندازه گیری شده در هر گروه در پیش آزمون و پس آزمون، از t همبسته استفاده شد. همچنین به منظور مقایسه اختلاف میانگین فاکتورهای مورد نظر در بین سه گروه، در پیش آزمون و پس آزمون از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. در صورت مشاهده اختلاف معنی دار از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد پس از مصرف مکمل کراتین و HMB و کراتین اوج توان هر دو گروه افزایش می یابد؛ با این حال، این افزایش فقط در گروه ترکیب مکمل HMB و کراتین معنی دار است (P= 0.002). مقایسه گروه ها نیز نشان می دهد تفاوت معنی داری بین گروه ترکیب مکمل HMB و کراتین و گروه مکمل کراتین (P= 0.036) وجود دارد. میانگین توان هر دو گروه، پس از مصرف ترکیب مکمل کراتین و HMB و مکمل کراتین افزایش می یابد؛ با این حال، این افزایش فقط در گروه ترکیب مکمل HMB و کراتین معنی دار است (P= 0.014). شاخص خستگی نیز در هر سه گروه تغییرات اندکی داشت، ولی این تغییرات در هیچ کدام از گروه ها معنی دار نبود. میانگین CK و LDH سرم در دو گروه، پس از مصرف ترکیب مکمل کراتین و HMB و مکمل کراتین کاهش یافت؛ با این حال، این کاهش در هیچ کدام از گروه ها معنی دار نبود. درمجموع نتایج نشان می دهد با توجه به افزایش نسبی عملکرد بی هوازی بازیکنان فوتبال در این تحقیق، مکمل HMB و ترکیب آن با کراتین می تواند عملکرد بی هوازی را افزایش دهد.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط مهارت های حرکتی پایه (مهارت های جابجایی و کنترل شئ) و فعالیت های جسمانی (فعالیت های سازمان یافته و فعالیت های ایستا) بوده است. همچنین نقش شاخص توده بدنی (BMI) به عنوان متغیر تعدیل کننده بررسی شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان 6 تا 12 ساله شهر قزوین بود که 116 نفر از آنها به طور تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. مهارت های حرکتی پایه با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-2) مورد ارزیابی قرار گرفتند و فعالیت های روزانه نیز بوسیله پرسشنامه فعالیت های یک سال گذشته (آرون و همکاران، 1995) که بوسیله محقق تعدیل شده بود بررسی شدند. برای محاسبه شاخص توده بدنی، قد و وزن آزمودنی ها اندازه گیری شد. با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، ارتباط بین مهارت های حرکتی پایه و فعالیت های روزانه ارزیابی شد. بر اساس نتایج این تحقیق و در سطح آلفای 05/0≥P، مجموع مهارت های پایه ارتباط معنی داری با فعالیت های سازمان یافته داشتند (560/0r=) اما با فعالیت های ایستا ارتباط معنی داری دیده نشد (380/0-=r). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که کودکانی که سطح بالاتری از فعالیت های سازمان یافته را دارند در مهارت های حرکتی پایه عملکرد بهتری خواهند داشت اما سطح بالای فعالیت های ایستا تاثیر معنی داری بر این مهارت ها ندارد. همچنین بر اساس این یافته ها، اضافه وزن و سطوح بالاتر از طبیعی شاخص توده بدنی در کودکان، مشارکت در فعالیت های بدنی را محدود می کند. از آنجا که شرکت در کلاس ها و برنامه های تربیت بدنی در رشد مهارت های پایه کودکان نقش اساسی دارد، تنظیم فعالیت های سازمان یافته مناسب بوسیله والدین و معلمان تربیت بدنی اهمیت ویژه ای می یابد.

هدف: زنان از دیرباز با مسائل و مشکلات اجتماعی زیادی مواجه بوده اند که ازجمله می توان به فقدان فرصت و امکان برای انجام فعالیت ورزشی یا ممنوعیت پرداختن به آن در تاریخی نه چندان دور، باورهای نادرست فرهنگی در جامعه، تبعیض رسانه ها در خصوص پوشش خبری ورزش زنان، عدم تمایل حامیان مالی از ورزش زنان و غیره اشاره کرد، البته در مقایسه با گذشته، ورزش زنان پیشرفت های خوبی داشته است؛ تصویب قانون عدم تبعیض بین زن و مرد در برنامه های آموزشی در آمریکا به عنوان یک سرآغاز، افزایش تعداد زنان تصمیم گیرنده در سازمان های ورزشی کشورهای مختلف، افزایش بودجه های مربوط به ورزش زنان و برتری زنان در بعضی از رشته های ورزشی از جمله شواهدی هستند که برای این ادعا وجود دارد. با توجه به اهمیت ورزش زنان کشور از جنبه های مختلف جسمانی، روحی، اجتماعی و سیاسی و نیز گسترش نیافتگی ورزش در میان این قشر مهم جامعه و با توجه به برگزاری چهارمین دوره بازی های اسلامی زنان در شهریور 1384، پژوهش حاضر در صدد برآمد تا نقش ورزش حرفه ای را در گسترش ورزش زنان مسلمان از دیدگاه مدیران، مربیان و ورزشکاران شرکت کننده در این بازی ها بررسی کند. روش: روش این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و ابزار آن پرسش نامه است که به صورت میدانی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل تعداد 50 نفر از صاحب نظران و مدیران ورزشی زن فعال در سازمان تربیت بدنی، فدراسیون ها، دانشگاه ها، آموزش و پرورش و باشگاه های ورزشی تهران، 35 نفر از مربیان ایرانی و خارجی شرکت کننده در چهارمین دوره بازی های اسلامی زنان و 65 نفر از ورزشکاران ایرانی و خارجی شرکت کننده در این بازی ها هستند. داده ها از طریق آزمون آماری فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که از دیدگاه نمونه های آماری پژوهش، «نقش ورزش حرفه ای زنان مسلمان در افزایش مربیان زن مسلمان»، «نقش ورزش حرفه ای در تشویق زنان مسلمان به ورزش قهرمانی» و «نقش مثبت ورزش حرفه ای در استحکام پیوند دوستی کشورهای اسلامی» از جمله مهم ترین تاثیرات ورزش حرفه ای بر گسترش ورزش زنان مسلمان بود. با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش، به نظر می رسد گسترش ورزش زنان مسلمان، دارای ابعاد چندگانه ای است که همگی باید همزمان و به طور موازی گسترش یابند. به علاوه، به دلیل کارکردهای مختلفی که حرفه ای سازی ورزش زنان مسلمان از ابعاد مختلف دارد، مسئولان فرهنگی، سیاسی، اجتماعی ورزشی و بهداشتی جامعه می توانند به گسترش ورزش حرفه ای زنان به عنوان یکی از ابزارهای مهم برای نیل به اهداف سازمانی خود توجه کنند.