نصرالله محمدی

پیدایش و ارتقاء رفتار کارآفرینانه به عوامل و شرایط گوناگونی از قبیل ویژگی های روانشناختی و شخصیتی افراد و عوامل محیطی و ساختاری بستگی دارد. این مقاله در نظر دارد عوامل محیطی موثر بر روحیه کارآفرینی دانش آموختگان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی را مورد بررسی قراردهد. جامعه ی آماری این مطالعه را کلیه افرادی تشکیل می دهند که طی سال های 1385 الی 1391 در مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی از دانشگاه پیام نور فارغ التحصیل شده اند. نمونه مورد نظر با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و متناسب با حجم 203 نفر انتخاب شده اند.عوامل محیطی شامل ابعاد محیط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی،آموزشی،زیست محیطی و بین المللی توسط پرسش نامه ای محقق ساخته،و روحیه کارآفرینی توسط پرسشنامه کرد ناییج مورد سنجش قرار گرفته است. به منظور برازش الگو و مشاهده نقش عوامل محیطى بر مهارت کارآفرینی از آزمون تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر استفاده شد و داده ها با استفاده از نر م افزار آموس و همچنین(SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج تحقیق نشان داد که همبستگی بالایی(73 درصد) بین عوامل محیطی و روحیه کارآفرینی دانش آموختگان وجود دارد.

تحقیق حاضر با هدف تبیین معادله ساختاری عوامل موثر بر کارآفرینی دانش آموختگان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی دانشگاه پیام نور انجام شده است.به همین منظور آثار هریک از ویژگی های روانشناختی، مدیریتی و سازمانی،تحصیلی و آموزشی،محیطی و جمعیت شناختی دانش آموختگان توسط پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد، که با بکارگیری تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر انجام شده است.برای آزمون فرضیه های تحقیق و آزمون مدل مفهومی از مدل سازی معادلات ساختاری و جهت ساخت و اجرای معادلات از نرم افزار لیزرل استفاده شده است.کلیه دانش آموختگان مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه پیام نور از سال 1385 الی1391 به عنوان جامعه آماری مدنظر قرار گرفته اند؛ تعداد 203 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. یافته های تحقیق نشان داد؛ اثر ویژگی های مدیریتی و سازمانی دانش آموختگان بر مهارت کارآفرینی دارای ضریب استاندارد 8/0و اولویت اول و ویژگی های روانشناختی، تحصیلی و آموزشی، جمعیت شناختی و محیطی در اولویت های بعدی قرار دارند. با توجه به یافته های تحقیق نتیجه گیری می شود که ساختار اداری و سازمانی کشور باید به گونه ای طراحی شود که تبادل ایده های نوآورانه در آن به ساده ترین شکل و با صرف کمترین میزان هزینه و زمان انجام پذیرد و مفاهیم و اصول مدیریت و سازماندهی به صورتی ملموس تر و کاربردی تر به دانشجویان آموزش داده شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی چالش های رشد و توسعه ورزش قهرمانی بر مبنای آمایش سرزمین و ارائه راهکارها است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی با انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 16 نفر شامل اساتید و خبرگان که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، صورت گرفت. روش ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ پژوهش های پیشین و مصاحبه های باز بود. ﺑﺮای ﺑﺮرﺳی روایی صوری و محتوایی، یافته های ﭘﮋوﻫﺶ را ﺑﺮای ﻣﺸﺎرکﺖکﻨﻨﺪﮔﺎن اراﺋﻪ و ﻣﺘﻦ ﻧﻈﺮیﻪ ﺗﻮﺳﻂ آن ها ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮات آن ها اﻋﻤﺎل ﺷﺪ. در جهت سنجش اعتبار، انتقال و تأییدپذیری، یافته های ﭘﮋوﻫﺶ را ﺑﺮای ﻣﺸﺎرکﺖکﻨﻨﺪﮔﺎن اراﺋﻪ و ﻣﺘﻦ ﻧﻈﺮیﻪ ﺗﻮﺳﻂ آن ها ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮات آن ها اﻋﻤﺎل ﺷﺪ. روش مورد استفاده برای قابلیت اعتماد، روش توافق درون موضوعی بود. میانگین میزان توافق درون موضوعی 88/0 گزارش شد. بر مبنای یافته ها تعداد کدهای باز 43 مورد است که در قالب 14 مفهوم دسته بندی شد. مجموع مفاهیم هم در قالب 5 شاخص اصلی جای گرفتند. عوامل محیطی، مدیریتی و مسائل مرتبط با نظام آمایش سرزمین به عنوان چالش های رشد و توسعه ورزش قهرمانی بر مبنای آمایش سرزمینی شناسایی شدند. همچنین برقراری سیستم تحقیق و توسعه و عامل حمایت و پشتیبانی، استراتژی های مؤثر برای تقویت ورزش قهرمانی بر مبنای آمایش سرزمینی است. در پایان باید بیان نمود در راستای تحقق توسعه ورزش قهرمانی بر مبنای آمایش سرزمین باید به شاخص های مختلفی توجه نمود و برنامه ریزی توسعه ورزش قهرمانی را بر مبنای آمایش سرزمین انجام داد.

به علت نبود زیرساخت های کافی برای ایجاد گردشگری هوشمند و برنامه ریزی ضعیف درجهت به کارگیری فنّاوری در صنعت گردشگری، ایران مشکلاتی جدی در این زمینه دارد. هدف از اجرای این تحقیق طراحی الگوی گردشگری هوشمند در صنعت ورزش است. این پژوهش بر حسب گردآوری اطلاعات اکتشافی و بر اساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی است و با روش نظریه داده بنیاد انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته بود. جامعه مشارکت کننده دربردارنده استادان دانشگاهی آشنا با موضوع گردشگری و مدیران گردشگری بوده است و از روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی استفاده شده است. داده های جمع آوری شده، با کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه و تحلیل شده اند و الگوی نهایی استخراج شده است. الگوی نهایی از مجموع مقوله محوری، شرایط علّی، بستر ها و زمینه های لازم، متغیرهای مداخله گر، راهبردها و پیامدهای گردشگری هوشمند برای صنعت ورزش تشکیل شده است. در مجموع می توان گفت که استفاده از ابزارهای دیجیتالی منافع بی شماری را برای کسب وکارها و فعالان صنعت گردشگری ورزشی به دنبال خواهد داشت، از جمله توسعه گردشگری در راستای کاهش اتکا به نفت و خروج از اقتصاد تک محصولی. همچنین صنعت گردشگری ورزشی با زنجیره ارزشی منحصربه فرد خود از یک طرف با گردشگران متحول شده دیجیتالی و از طرف دیگر با فضاهای اساسی چون مبدأ سفر، مسیر سفر، مقصد گردشگری و محیط بیرونی آن روبه رو است.

پولشویی یکی از فعالیت های غیرقانونی اقتصادی است که می تواند آثاری منفی بر فعالیت های اقتصادی به بار آورد. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر در پول شویی در ورزش است. این پژوهش با روش آمیخته انجام شد. در بخش کیفی از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک نمونه گیری گلوله برفی برای انجام مصاحبه های عمیق استفاده شد. درمجموع، 17 مصاحبه با خبرگان و متخصصان اجرا شدند و داده ها براساس رویکرد خودجوش کدگذاری شدند. در بخش کمی، براساس نتایج فاز کیفی، پرسش نامه ای تدوین شد و پس از تعیین روایی و پایایی بین نمونه های پژوهش توزیع شد و ازطریق تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری، داده ها اعتبارسنجی شدند. در بخش کیفی، یافته ها نشان داد که مقوله های اصلی شامل عوامل زمینه ای (مسمومیت فضای اقتصادی)، عوامل ساختاری (سلامت نداشتن ساختار اقتصادی) و عوامل رفتاری (نبود نظارت شفاف بر امور مالی) هستند. در بخش کمی، مدل نظریِ تحلیل مسیر با شاخص نیکویی برازش محاسبه شد و براساس مفروض های تجربی- نظری بود. براساس میزان اثرگذاری عوامل مؤثر در پ ول شویی که دربین آن ها مسمومیت فضای اقتصادی بیشترین سهم را داشت، برای پیشگیری از پول شویی در ورزش باید نظارت شفاف امور مالی، سلامت ساختار اقتصادی و بهبود فضای اقتصادی جریان های مالی حاکم در ورزش وجود داشته باشند.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع توسعه اخلاق حرفه ای مدیران سازمان های ورزشی بود. روش تحقیق حاضر از نوع کیفی به شیوه نظریه داده بنیاد بود که جمع آوری داده ها از طریق بررسی مبانی نظری، پیشینه های تحقیق و مصاحبه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نخبگان دانشگاهی (اعضای هیات علمی دانشگاه های سراسر کشور با تخصص موضوعی اخلاق حرفه ای) و مدیران سازمان های ورزشی منتخب کشور بودند که نمونه تحقیق به صورت نظری و به تعداد 12 نفر تعیین گردید. لازم به ذکر است که تحلیل داده ها با استفاده از سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، 19 مؤلفه تحت عناوین (وجود فسادهای متنوع، رفتارهای ضد اخلاقی سازمانی، رفتارهای ضد اخلاقی فردی، مشکلات ناشی از شغل، عدم ثبات کاری و رفتاری، موانع فیزیکی و روانی محیط کار، موانع قانونی و اداری محیط کار، تحویلی نگری، سبک های مدیریتی نامناسب، عدم وجود برنامه ریزی، سیاست زدگی، بی اعتمادی، بی بصیرتی، عدم آگاهی از روابط سازنده، عدم آشنایی با سازمان، ترویج بی اخلاقی، بی اخلاقی در تعاملات سازمانی، بی اهمیتی به اخلاق مداری و قضاوت های غیراخلاقی) شناسایی و استخراج گردید. اولین گام در دستیابی به سازمان های اخلاق مدار، شناسایی و درک صحیح از مفهوم اخلاق حرفه ای مدیران و موانع موجود می باشد، زیرا شناخت موانع توسعه اخلاق حرفه ای مدیران سازمان های ورزشی موجب می گردد تا تصمیم گیران سازمانی دید بهتری پیدا کرده و با بینش بیشتری نسبت به کاهش اثر یا حذف این موانع اقدام نمایند.

استفاده از رسانه ها برای شناساندن محصولات ورزشی به مخاطبان بسیار موثر است. کاربرد جایگذاری برند ورزشی در رسانه و استفاده آن در سال های اخیر به یکی از پرکاربردترین تکنیک های مرتبط برای تبلیغات محصول ورزشی تبدیل شده است. هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل اثر بخشی جایگذاری برند ورزشی در رسانه با استفاده از روش داده بنیاد و با رویکرد توسعه پایدار است. به منظور اجرای پژوهش از رویکرد پژوهش کیفی استفاده شده است و بر مبنای روش داده بنیاد و با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاری از متخصصین حوزه برند ورزشی در رسانه شناسایی شده است. حجم نمونه با منطق نمونه گیری نظری و قضاوتی و تا حصول اشباع نظری در مجموع 12 نفر را در برگرفت. کد گذاری داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا به انجام رسید. یافته های پژوهش نشان می دهد اثر بخشی جایگذاری برند ورزشی در رسانه با 10 عامل و 50 مولفه شامل: نگرش به فیلم، تسخیر مخاطب، موقعیت مخاطب، تبلیغات، غالب بودن جایگذاری برند، یکپارچگی محصول با برنامه، ویژگی های جمعیت شناختی، ارتباط شخصیت برنامه ورزشی با محصول، منافع اقتصادی و فیلمنامه ورزشی تبیین می شود.

هدف پژوهش حاضر، تحلیل عوامل موثر بر رفتار مدیران برای بهره مندی از مدیریت دانش در کسب و کارهای ورزشی می باشد. روش پژوهش اکتشافی با رویکرد کیفی می باشد. جامعه تحقیق شامل متخصصان و مدیران ورزشی و اساتید خبره در حوزه کسب و کار ورزشی و مدیریت دانش بود. در هر حال با توجه به استفاده از روش داده بنیاد و انجام مصاحبه برای گردآوری داده ها، نمونه گیری به صورت نظری و با استفاده از روش قضاوتی انجام گرفت. به منظور گردآوری داده از ابزار مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده با رویکرد داده بنیاد و فرآیند کدکذاری و کدبرداری و نرم افزار MAXQDAانجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که منابع، تجهیزات، جهت گیری و چشم انداز سازمانی به عنوان شرایط زمینه ای، به کار گیری دانش، ارتباطات در سازمان، سرعت پاسخگویی، مشارکت گروهی در سازمان، ستفاده از تکنولوژی و اتوماسیون اداری و استفاده از سیستم های مدیریت اطلاعات به عنوان شرایط علی ، ویژگی های کارکنان، مهارت های مدیریتی و ساختار سازمانی به عنوان شرایط مداخله ای، بر رفتار مدیران در بهره مندی از مدیریت دانش در کسب و کارهای ورزشی تاثیر گذاراست. بنابراین مدیران ورزشی کشور باید همگام با پیشرفتهای روز دنیا د و ارائه آموزشهای مناسب به کارکنان برای استفاده بهینه از این ابزار قدرتمند، مدیریت دانش را به عنوان نیروی محرکه و عامل مؤثر در پیشرفت و موفقیت کسب و کارهای ورزشی و غلبه بر چالشها به کار گیرند.

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش میانجی طفره روی اجتماعی در تأثیر سرپرستی تحقیرآمیز بر تمایل به ترک باشگاه در ورزشکاران حرفه ای انجام شد. این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی در نمونه ای شامل 317 نفر از ورزشکاران حرفه ای مرد انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اشلمن و همکاران (2014) به منظور ارزیابی سرپرستی تحقیرآمیز، پرسشنامه طفره روی اجتماعی هوگارد و همکاران (2010) و پرسشنامه بوثما و روث (2013) برای ارزیابی تمایل به ترک باشگاه استفاده شد که همگی از حیث روایی و پایایی تأیید شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها و اجرای تحلیل عاملی تأییدی به کمک نرم افزار پی.ال.اس. و بررسی پایایی و آمار توصیفی به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. انجام شده است. نتایج نشان داد که سرپرستی تحقیرآمیز به طور مستقیم و معنا داری تغییرات طفره روی اجتماعی (64 درصد) و تمایل به ترک باشگاه (54 درصد) را تبیین می کند. طفره روی اجتماعی نیز به طور مستقیم و معنا داری تغییرات تمایل به ترک باشگاه را (61 درصد) تبیین می کند. همچنین سرپرستی تحقیرآمیز به طور غیرمستقیم و معنا داری، با میانجی گری متغیر طفره روی اجتماعی، تغییرات تمایل به ترک باشگاه را (39 درصد) تبیین می کند و نتیجه گیری می شود که متغیر طفره روی اجتماعی رابطه بین سرپرستی تحقیرآمیز و تمایل به ترک باشگاه را در بازیکنان حرفه ای وساطت می کند. براساس نتایج پژوهش حاضر، ﺷﯿﻮه رﻫﺒﺮی و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎن باشگاه های ورزشی از تأثیر درخور توجهی بر رﻓﺘﺎر بازیکنان برخوردار است؛ بنابراین ﺑﺎ مهم شمردن سبک ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ باشگاه ها ﻣﯽﺗﻮان از ﺑﺮوز رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﻣﺨﺮب بازیکنان ازجمله تک روی و طفره روی ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﺮد، ﻋﻤﻠﮑﺮد آن ها را ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﯿﺪ و مانع از هدایت آن ها به سمت ترک باشگاه شد.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل توسعه هواداری در لیگ برتر فوتبال ایران انجام شد. روش پژوهش، آمیخته کیفی-کمّی با رویکرد اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی، خبرگان و در بخش کمّی، تماشاگران حاضر در ورزشگاه های لیگ برتر در فصل 1399-1398 بودند. نمونه آماری در بخش کیفی، 15 نفر از  خبرگان، اساتید، اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی، مربیان، داوران، مسئولان فدراسیون و افراد مطلع از فوتبال بودند و 400 نفر در بخش کمّی نمونه آماری را به روش در دسترس تشکیل دادند. در بخش کیفی، ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان بود که به روش گلوله برفی تا اشباع نظری ادامه یافت و  نتایج برگرفته از این مصاحبه در قالب یک پرسشنامه با 13 عامل اصلی در بخش کمّی استفاده شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی)، برای تعیین پایایی مدل از دو شاخص پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ و از شاخص های روایی واگرا و همگرا و مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس. نسخه 23 و پی.ال.اس. نسخه دو استفاده شد. شاخص برازش مدل به صورت 0.65 GOF=گزارش شد و نتایج پژوهش مدل نهایی را در 13 عامل شامل روابط عمومی، مکان و تسهیلات، کانال های توزیع، محصول، کیفیت و فرایند، اجرای قوانین، قیمت گذاری، مشوق ها، قدرت بازار، برنامه ریزی جذب، مدیریت هوادار، تعامل پرسنل و هواداران و ترویج تأیید کرد؛ بنابراین ضرورت دارد که توجه به این زمینه ها و سرمایه گذاری در آن ها صورت گیرد.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل رگرسیونی اعتماد به نفس ورزشی و عملکرد اعضای تیم ملی تکواندو مردان در رویدادهای بین المللی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر، اعضای اصلی و ذخیره تیم ملی تکواندوی مردان در سه رده نونهالان، نوجوانان و بزرگسالان، به تعداد 50 نفر بود. به دلیل محدود بودن نمونه آماری، همه جامعه آماری به طور کل شمار به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه های اطلاعات فردی که علاوه بر کسب اطلاعات فردی، عملکرد تکواندوکاران را در یک سال گذشته نیز می سنجید و پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی 35 سؤالی ویلی و همکاران(1998) با هفت زیرمولفه آمادگی، خود ادراکی، تجارب تقلیدی، رهبری مربی، آسایش محیطی، نمایش توانایی و حمایت از دیگران استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید 15 تن از متخصصین مدیریت ورزشی و روانشاسی ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه نیز در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊآوری ﺷﺪه از روشﻫﺎی آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و استنباطی از جمله کلموگروف – اسمیرنف، T تک نمونه ای و رگرسیون با کمک نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد؛ اعتماد به نفس ورزشی و عملکرد اعضای تیم ملی تکواندو مردان در رویدادهای بین المللی در سطح مطلوب قرار دارد، و بین اعتماد به نفس ورزشی و عملکرد این افراد ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین اعتماد به نفس ورزشی قابلیت پیش بینی 35% عملکرد اعضای تیم ملی تکواندو مردان را در رویدادهای بین المللی دارد.

مقدمه: فراهم ساختن قابلیت دسترسی به اطلاعات جامع گردشگری یکی از چالش های عمده است. بی شک مهم ترین عامل شتاب دهنده گردشگری به کارگیری فن آوری اطلاعات، دستیابی، ذخیره و بازیابی اطلاعات در نظام توزیع گردشگری است. ازاین رو تحقیق حاضر با هدف طراحی الگوی گردشگری هوشمند در صنعت ورزش انجام گرفته است. روش پژوهش: پژوهش حاضر براساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی و برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته بود. جامعه آماری شامل استادان دانشگاهی آشنا با موضوع گردشگری و همچنین مدیران اجرایی گردشگری بود و از روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه وتحلیل شده و الگوی نهایی استخراج گردید. یافته ها: مدل نهایی از مجموع مقوله محوری، شرایط علی، بسترها و زمینه های لازم، متغیرهای مداخله گر، راهبردها و پیامدهای گردشگری هوشمند برای صنعت ورزش تشکیل شده است. نتیجه گیری: استفاده از ابزارهای دیجیتالی منافع بی شماری را برای کسب وکارها و فعالان صنعت گردشگری ورزشی به دنبال خواهد داشت. از جمله توسعه گردشگری در راستای کاهش اتکا به نفت و خروج از اقتصاد تک محصولی. همچنین صنعت گردشگری ورزشی با زنجیره ارزشی منحصربه فرد خود از یک طرف با گردشگران متحول شده دیجیتالی و از طرف دیگر با فضاهای اساسی چون مبدأ سفر، مسیر سفر، مقصد گردشگری و محیط بیرونی آن روبه روست.

دستیابی به امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی از مهم ترین چالش های آن در سطح جهان است، اما در ایران به دلیل شرایط خاص ملی و منطقه ای اهمیت بیشتری دارد. این پژوهش با هدف طراحی مدل امنیت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران انجام شد. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و نظریه داده بنیاد (استراوس و کوربین1990) و با مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی (نُه نفر) و امنیتی و انتظامی (هشت نفر) و نخبگان ادارات ورزشی (سه نفر) و با نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انجام شد. اطلاعات از طریق مطالعه پژوهش های پیشین و مصاحبه جمع آوری شد. نتایج پژوهش به مشارکت کنندگان ارائه شد و نظرهای آن ها اعمال شد. همچنین روایی صوری و محتوایی تعیین شد و برای بررسی پایایی از روش بازآزمون استفاده شد. میانگین میزان پایایی بازآزمون 82 درصد گزارش شد. برمبنای یافته ها، عوامل علّی شامل مدیریت و برنامه ریزی صحیح، کنترل انتظامی و امنیتی، تعامل و ارتباطات سازمانی، عوامل زمینه ای شامل مدیریت هیجانات هواداران، حمایت های روحی و روانی، عوامل مداخله گر شامل ضعف در اجرای قوانین و مقررات، ضعف در کنترل رسانه ها و فضای مجازی، سیاست گذاری های ورزشی نامناسب بودند. راهبردها شامل ارتقای فرهنگ، همگرایی اجتماعی، آموزش های صحیح، دیپلماسی ورزشی، بهبود زیرساخت رفاهی و ورزشی، سرمایه گذاری و کمک مالی، فناوری و اطلاعاتی بودند. پیشنهاد می شود متولیان ورزش با عزم ملی به وسیله تغییر نگرش در جامعه ورزش کشور با مدیریتی یکپارچه و هماهنگ با محوریت پلیس، تعاملی سازنده و وحدت بخش را برای خلق امنیت پایدار ریل گذاری کنند.

زمینه و هدف: برقراری امنیّت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی یکی از چالش مهم متولیان برگزاری آن در کشور است. بنابراین پژوهش حاظر، به دنبال شناسایی عوامل مؤثر بر امنیّت پایدار در رویدادهای بزرگ ورزشی در ایران است. روش: این پژوهش، کاربردی و از نوع اکتشافی با رویکرد آمیخته (کیفی - کمّی) است. در بخش کیفی از نظریه داده بنیاد (استراوس و کوربین 1990) و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 نفر از خبرگان که با نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند و از روایی صوری و پایایی (بازآزمون) استفاده گردید. در بخش کمّی پژوهش، تعداد 250 نفر مشارکت کردند که با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته که روایی و پایایی (ضریب آلفای کرونباخ 89%) آن مورد تایید قرار گرفت جمع آوری و با آزمون، رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: بر مبنای یافته ها، عوامل علّی شامل مدیریت صحیح، اقدامات انتظامی و امنیّتی، ارتباطات بین سازمانی؛ عوامل زمینه ای شامل مدیریت هیجانات هواداران، حمایت های روحی و روانی؛ عوامل مداخله گر شامل اجرای قوانین و مقررات، نظارت بر رسانه ها و فضای مجازی و سیاست گذاری های ورزشی؛ راهبردها شامل ارتقای فرهنگ، همگرایی اجتماعی، آموزش های صحیح، دیپلماسی ورزشی، بهبود زیرساخت رفاهی و ورزشی، سرمایه گذاری و کمک مالی، فناوری و اطلاعاتی و پیامدها شامل پیامدهای ورزشی، امنیّتی و فرهنگی بودند. نتیجه گیری : پیشنهاد می شود متولیان ورزش کشور با ایجاد وحدت و همدلی به وسیله تغییر نگرش در جامعه ورزش کشور و با مدیریتی هماهنگ با محوریت نیروهای تأمین کننده امنیّت، عزمی سازنده و وحدت بخش را جهت ایجاد امنیّت پایدار پایه گذاری کنند.

هدف از اجرای این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر گردشگری هوشمند صنعت ورزش با تکنیک فرا ترکیب از انواع روش های فرا مطالعه است. در پژوهش حاضر با به کارگیری رویکرد مرور سیستماتیک و فراترکیب کیفی، به تحلیل نتایج و یافته های محققین قبلی پرداخته و با انجام گام های هفت گانه روش ساندلوسکی و باروسو، مدل مفهومی عوامل مؤثر بر گردشگری هوشمند صنعت ورزش دسته بندی شده است. بر اساس کدگذاری سه مرحله ای این عوامل در 8 مقوله اصلی و 90 کد محوری تحلیل و دسته بندی شدند. به منظور سنجش پایایی و کنترل کیفیت مطالعه حاضر از روش کاپا استفاده شد. ضریب کاپا محاسبه شده برابر با 660/0 بوده که در سطح توافق معتبر قرارگرفته است. نتایج نشان دادند عوامل مؤثر بر گردشگری هوشمند در صنعت ورزش شامل؛ سرویس های اطلاعات هوشمند گردشگری، خدمات ابری گردشگری هوشمند، اینترنت اشیا، به دست آوردن اطلاعات گردشگری هوشمند، سیستم خدمات اینترنتی کاربر نهایی، امکان جستجوی هوشمند، بازاریابی محتوا و هوش مصنوعی بودند. استفاده از ابزارهای دیجیتالی منافع بی شماری را برای کسب وکارها و فعالان صنعت گردشگری ورزشی به دنبال خواهد داشت. ازجمله توسعه گردشگری در راستای کاهش اتکا به نفت و خروج از اقتصاد تک محصولی می باشد.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه تاثیر رهبری تیمی عمل محور بر توسعه هم افزایی تیمی با در نظر گرفتن نقش میانجی خودکارآمدی و اعتماد سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران انجام شد. نوع تحقیق توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران(139 نفر) بود. نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام و 117 پرسشنامه تکمیل و برگشت داده شد. به منظور گرد آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد با طیف پنج گزینه ای لیکرت، استفاده شد. الگوریتم تحلیل داده ها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل بررسی مدل های اندازه گیری و برازش مدل ساختاری بود، جهت سنجش اثر متغیرهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. برازش مناسب هر دو بخش الگوریتم داده ها نشان دهنده مطلوب و قابل قبول بودن پرسشنامه ها و ساختار مکنون در سطح شاخص ها و سوالات مورد استفاده بود. نتایج پژوهش در سطح اطمینان 95 درصد نشان داد؛ رهبری تیمی عمل محور بر توسعه هم افزایی تیمی، خودکارآمدی و اعتماد سازمانی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. خودکارآمدی و اعتماد سازمانی نیز بر توسعه هم افزایی تیمی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری داشت. در نتیجه می توان گفت؛ اعمال رهبری تیمی عمل محور، توسعه هم افزایی تیمی؛ خودکارآمدی و اعتماد سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران را موجب خواهد شد.

هدف از پژوهش حاضر واکاوی عوامل مؤثر بر گردشگری ورزشی در منطقه کویری فردوس است. گردشگری و همچنین فعالیت های ورزشی تفریحی باعث ارتقای سفر و تعامل با افراد دیگر و صمیمیت با محیط می شود. معرفی رویدادهای ورزشی و مشارکت شرکت کنندگان داخلی و بین المللی می تواند به درآمد کشور کمک قابل توجهی کند که به آن کمتر توجه شده است. روش تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه گردشگران ورزشی در منطقه کویری شهرستان فردوس در بهار 1401 و روش نمونه گیری در تحقیق حاضر احتمالی بوده است. تعداد نمونه آماری با توجه به فرمول کوکران و با توجه به جامعه آماری نامحدود 384 نفر (به تقریب 400 نفر) در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی و پایایی آن نیز با استفاده از آلفای کرونباخ سنجش شد و مورد تأیید قرار گرفت. در این پژوهش برای سنجش آمار استنباطی از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار آموس استفاده شده است. یافته ها نشان داد، عواملی چون جاذبه های طبیعی، زیرساخت، فرهنگ و مدیریت از عوامل تأثیرگذار بر جاذبه های گردشگری در منطقه کویری فردوس هستند. بیشترین تأثیرگذاری متعلق به عوامل و جاذبه های طبیعی با 49% با سطح معناداری 001/0 بود. نتایج نشان داد، برخی از قابلیت های این منطقه و مناطق نمونه گردشگری مانند شهر تون، باغستان، آبگرم معدنی فردوس و سایر جاذبه های متنوع گردشگری، تاریخی و تفرجگاهی معرفی شده است که از راهبردها و سیاست های زیرساختی لازم جهت جذب گردشگران و حمایت از سرمایه گذاری در این بخش نام برده شده است. با توجه به موقعیت بکر و کویری شهرستان فردوس از حیث جاذبه های طبیعی و پس از آن فرهنگی و مدیریتی می توان از این شهرستان جهت برگزاری ورزش های متناسب با کویر و برگزاری دیدارهای چندجانبه و مسابقه های کویری استفاده کرد. شناسایی مزایا و محدودیت های کویر لوت و برنامه ریزی برای آن ها می تواند نقش مؤثری در توسعه مناطق هم جوار داشته باشد و به توسعه پایدار منطقه ای منجر شود.