ندا فکری

مطالعات پیشین نقش تمرینات ثبات مرکزی را بر ارتقای عملکرد ورزشکاران نشان داده اند؛ اما مطالعات اندکی به بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر متغیرهای بیومکانیکی پرداخته اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ثبات مرکزی بر نیروی عکس العمل زمین، هنگام فرود ورزشکاران مرد پارکور بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 30 مرد ورزشکار پارکور به صورت تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (میانگین سن:46/2 ± 07/21 سال، قد: 35/5 ± 10/175 سانتی متر، وزن: 27/9 ± 33/67 کیلوگرم) و کنترل (میانگین سن: 31/2 ± 20/20سال، قد: 65/4 ± 93/175، وزن: 45/8 ± 33/67) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته، سه جلسه تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند. قبل و بعد از انجام هشت هفته تمرین ثبات مرکزی، متغیرهای نیروی عکس العمل زمین و تغییرات مرکز فشار با استفاده از دستگاه صفحه نیرو ارزیابی شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین میانگین تغییرات مرکز فشار در هر دو جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی و نیروی عمودی عکس العمل زمین در دو گروه تجربی و کنترل وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد که تمرینات ثبات مرکزی تأثیر مثبتی بر پارامترهای فرود ورزشکاران رشته پارکور دارند و می توانند در پیشگیری از آسیب های این ورزشکاران مؤثر باشند.