صورت بندی الگوی راهبردی سردار سلیمانی براساس گفتمان انقلاب اسلامی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حضرت امام خمینی (ره)، با ارائه گفتمان انقلاب اسلامی، ضرورت ها و بایستگی های نوینی را در تدوین راهبردهای بین المللی و منطقه ای خلق نموده است. برآیند این روند، الزام گزینش راهبردی متناسب با تهدیدها و فرصت های محیط امنیتی ایران است که می توان آن را در الگوی راهبردی سردار سلیمانی جستجو کرد. این نوشتار قصد دارد ضمن شناسایی مولفه های گفتمان انقلاب اسلامی در این الگو، با روش توصیفی-تحلیلی و بهره گیری از نظریه مجموعه امنیتی منطقه ای باری بوزان (مکتب کپنهاک)، آن را ترسیم و تبیین نماید. یافته های پژوهش نشان می دهد الگوی راهبردی سردار سلیمانی منبعث از اصول و سازه های انقلاب اسلامی، بر اساس ویژگی های پنج گانه باری بوزان (وابستگی متقابل امنیتی، الگوهای دوستی و دشمنی، مجاورت، وجود حداقل دو بازیگر و استقلال نسبی) قابل تحلیل است و دارای چهار شیوه عملکردی (حضور مستشاری، تشکیل هسته های مقاومت مردمی، مدیریت میدانی و نفوذ فرهنگی) بوده که در نهایت دو کار ویژه (بازدارندگی و موازنه سازی) را به همراه داشته است.The Formulation of the Strategic Model of General Soleimani Based on the Discourse of the Islamic Revolution of Iran
Imam Khomeini (R.A.), by presenting the discourse of the Islamic Revolution, has created new needs and responsibilities in formulating international and regional strategies. As a result of this process, it is necessary to choose a strategy appropriate to the threats and opportunities of Iran's security environment, which can be found in the strategic model of general Soleimani. This article aims to identify the components of the discourse of the Islamic revolution in this model, using the descriptive-analytical method and using the theory of Bari Buzan's regional security complex (Copenhagen school), to draw and explain it. The findings of the research show that Soleimani's strategic model derived from the principles and structures of the Islamic Revolution can be analyzed based on Bari Buzan's five features (security interdependence, patterns of friendship and enmity, proximity, the existence of at least two actors and relative independence) and has four functional methods. (advisership presence, formation of popular resistance cores, field management and cultural influence) which ultimately brought two special tasks (deterrence and balancing).
Imam Khomeini (RA) , Sardar Soleimani , Islamic Revolution , Strategic Model , West Asia,
تبلیغات
