آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۵

چکیده

سایت موزه ها بخش مهمی از میراث هستند که با نمایش آثار در مکان اصلی خود، علاوه بر جنبه ی آموزشی و پژوهشی، از پتانسیل اقتصادی بالایی نیز برخوردارند. با وجود اهمیت روزافزون ایجاد سایت موزه ها و نحوه ی مدیریت آن ها در سطح جهان، این رویکرد در ایران چندان مورد توجه متولیان امر و متخصصان حوزه ی باستان شناسی و گردشگری واقع نشده است. درنتیجه، امروزه تنها تعداد اندکی از محوطه های باستانی کاوش شده در ایران درقالب سایت موزه هایی از ادوار مختلف فرهنگی درمعرض دید گردشگران قرار گرفته اند. این درحالی است که تاکنون وضعیت موجود این سایت موزه ها نیز براساس استانداردهای بین-المللی ارزیابی و تحلیل نگردیده است. پژوهش حاضر، با بهره گیری از مطالعات میدانی و اسنادی در رهیافتی توصیفی– تحلیلی به ارزیابی عملکرد سایت موزه های پیش از تاریخی ایران برمبنای استانداردهای جهانی می پردازد. براساس نتایج، در بیشتر سایت موزه های پیش از تاریخی ایران، رویکردهای جهانی چون گردشگری باستان شناسی و باستان شناسی عمومی از جایگاه چندانی برخوردار نیستند. در این زمینه می-توان به اقدامات حفاظتی نادرست صورت گرفته به منظور استحکام بخشی آثار فرهنگی شناسایی شده از کاوش باستان شناختی این سایت موزه ها اشاره نمود. گذشته از این، یافته های فرهنگی به دست آمده از کاوش های این محوطه ها نیز به شیوه ی مطلوبی سامان دهی نگردیده اند. درحقیقت، غالب این یافته ها به شیوه ی سنتی و با ارائه ی کمترین اطلاعات ممکن در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفته اند.

Evaluating the place of the global approach to heritage management in the function of Iranian prehistoric site museums

Despite the growing importance of creating site museums and the way of managing them worldwide, this approach in Iran has not been highly regarded by experts and specialists in the field of archeology and tourism. So, today, only a few excavated ancient sites have been exposed to tourists in the form of site museums from different cultural periods. However, so far, the present condition of these site museums has not been evaluated and analyzed according to international standards.Therefore, the present study, evaluates the function of Iranian prehistoric site museums based on international standards by using the field and documentary studies in a descriptive-analytical approach. Based on the results, in most Iranian prehistoric site museums, global approaches such as archaeotourismand general archaeology are of a little importance. In this regard, incorrect preservative measures taken in order to strengthen the identified cultural artifacts from the archaeological excavations of these site museums can be pointed out. In addition, cultural findings obtained from excavations are not also well organized. In fact, most of them are exposed to the visitors in a traditional way and with the least possible information.

تبلیغات