گونه شناسی گردشگران داخلی شهری و گردشگری مسوولیت پذیر(مورد مطالعه: گردشگران شهرهای بابلسر، لاهیجان و سرعین) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
گردشگری مسوولانه، نوعی از گردشگری است که با هدف ایجاد فرصت های خوب از طریق استفاده بهینه از تعطیلات، ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان، مزایای اجتماعی-اقتصادی و حفاظت از منابع طبیعی ارائه شده است. این مفهوم پس از شناسایی اهمیت آن، برای ایجاد و بهبود بخشیدن به فرصت های تجاری در بخش گردشگری، ظاهر شد. این مقاله بر نگرش مصرف کنندگان داخلی محصولات گردشگری نسبت به گردشگری پایدار در سه مقصد گردشگری شهری شمال ایران (بابلسر، لاهیجان و سرعین) تمرکز دارد. ابتدا گونه شناسی انواع گردشگران با بهره گیری از مدل نهادی کوهن و بومی سازی آن برای ایران، انجام شد و گردشگران به سه گروه نهادی، نیمه نهادی و غیر نهادی تقسیم شدند، سپس ، میزان مسوولیت پذیری آن ها در مصرف روزانه، در مقابل اجتماع و محیط زیست مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه آماری، 386 نفر با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از تکنیک های تحلیل عاملی و آزمون آنووا استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگران نهادی بیشترین احساس مسوولیت را مقابل جوامع محلی و محیط زیست دارند. گروه نیمه نهادی از حد متوسط (3) پایین تر هستند و گروه سوم یعنی گردشگران غیر نهادی احساس مسوولیت چندانی در مقابل رعایت حقوق جوامع محلی و محیط زیست ندارند.The typology of urban tourists and responsible tourism (Case study: Tourists in Babolsar, Lahijan and Sareyn)
Responsible tourism is a type of tourism that aims to create good tourism opportunities through optimal use of holidays, improved quality of life for residents, socio-economic benefits and the protection of natural resources. This concept has emerged, having identified its importance to create and enhance business opportunities in the tourism sector. This article focuses on the attitudes of consumers of tourism products towards sustainable tourism in Three tourist destinations of northern Iran (Babolsar, Lahijan and Sareyn(. First, the typology of all types of tourists was carried out using Cohen's institutional model and its adaptations for Iran and tourists have been divided into three institutional, semi-institutional and non-institutional groups. Then, their level of responsibility in daily consumption, towards the community and the environment was evaluated. A sample of 386 people was selected using the Cochran formula. For data analysis, factor analysis and ANOVA testing were used. The results of the research show that, Institutional tourists, have the greatest sense of responsibility towards local communities and the environment. The semi-institutional group, is below 3. And the third group, non-institutional tourists, has little respect for the rights of local communities and the environment.
تبلیغات
