آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۷

چکیده

مقدمه: یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار در فرایند سازگاری های فیزیولوژیکی انسان آنژیوژنز است که با ایجاد مداوم رگ های خونی از طریق فعالیت آنژیوپویتین ها به ترمیم و رشد بافت های بدن کمک ویژه می کند. در تحقیق حاضر تأثیر سه شیوه تمرینی تداومی با شدت متوسط، تداومی پرشدت  و تناوبی پرشدت بر بیان ژن های آنژیوپویتین1 و آنژیوپویتین2 در بافت چربی زیرجلدی رت های نر ویستار بررسی شد. روش پژوهش: بدین منظور 32 سر رت نر ویستار با میانگین وزن 5/34±3/236 گرم و سن هشت هفته به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین هوازی دویدن تناوبی شدید (شامل چهار وهله تناوب شدید با شدت 90 تا 100 درصد VO<sub>2max و چهار وهله تناوب کم شدت در 50 تا 60 درصد<sub> VO<sub>2max در زمان کل 38 دقیقه)، تمرین هوازی دویدن تداومی با شدت متوسط (شامل دویدن در 65 VO<sub>2max در زمان کل 47 دقیقه)، تمرین هوازی دویدن تداومی پرشدت (شامل دویدن در 65 درصد VO<sub>2max در زمان کل 40 دقیقه با شیب فزاینده نوار گردان هر دو هفته به میزان 2 درصد) و گروه کنترل قرار گرفتند. 24ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی پس از بی هوشی کامل نمونه برداری بافت چربی زیرجلدی از ناحیه شکم انجام گرفت. مقادیر بیان ژن آنژیوپویتین1 و آنژیوپویتین2 در بافت چربی زیرجلدی با روش RT-PCR اندازه گیری شد. با توجه به غیرطبیعی بودن توزیع داده ها در برخی گروه ها از روش آماری کروسکال والیس استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد بیان ژن آنژیوپویتین1 در هر سه گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت که این میزان در گروه تداومی با شدت متوسط معنادار بود. بیان فاکتور آنژیوپویتین2 نیز در هر سه گروه نسبت به گروه کنترل افزایش داشته که این میزان در گروه تداومی پرشدت معنادار است. نتیجه گیری: به طور کلی به نظر می رسد تمرینات تداومی بر افزایش بیان آنژیوپویتین1 و 2 در بافت چربی زیرجلدی تأثیر مثبتی دارد.

The Effect of Selected Training Methods on the Gene Expression of ANG-1 and ANG-2 in Subcutaneous Adipose Tissue of Male Wistar Rats

Introduction: One of the most important influential factors in the process of human physiological adaptations is angiogenesis; which helps to repair and grow body tissues by continuously creating blood vessels through angiopoietin activity. In the present study, we investigated the effect of three methods of moderate-intensity continuous, high-intensity continuous, and high-intensity intermittent training on the angiopoietin-1 and angiopoietin-2 genes expression in the subcutaneous fat tissue of male Wistar rats. Methods: For this purpose, 32 male Wistar rats with an average weight of 236.3±34.5 grams and age of 8 weeks were randomly divided into four groups of intense intermittent running aerobic training (including four intense intervals with an intensity of 90% to 100% of VO2max and four low-intensity intervals at 50% to 60% of VO2max in a total time of 38 minutes), moderate-intensity continuous running aerobic training (including running at 65% of VO2max in a total time of 47 minutes), high intensity continuous running aerobic training (including running at 65% of VO2max in a total time of 40 minutes with an incremental incline of the treadmill with a 2% of incline every two weeks), and Control. Twenty-four hours after the last training session, after complete anesthesia, subcutaneous fat tissue samplings of the abdomen were done. The gene expression levels of angiopoietin-1 and angiopoietin-2 in subcutaneous fat tissue were measured by the RT-PCR method. Due to the non-normal distribution of data in some groups, Kruskal-Wallis statistical method was used. Results : The results showed that the angiopoietin-1 gene expression increased in all three training groups compared with the control group, which was significant in the moderate-intensity continuous group. Also, the angiopoietin-2 expression increased in all three groups compared with the control group, which was significant in the high-intensity continuous group.   Conclusion: In general, continuous training seems to have a positive effect on the increase of angiopoietin-1 and -2 expression in subcutaneous fat tissue.

تبلیغات