شناسایی و ارزیابی آثار زیست محیطی طرح های مختلف با توجه به رویه دولت ها و اسناد مرتبط (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ارزیابی پیامدهای زیست محیطی به عنوان یک اصل در حقوق محیط زیست به شناسایی ،پیش بینی و ارزیابی آثار زیست محیطی طرح های مختلف می پردازد.به نظر می رسد که این اصل در اسناد ملی و بین المللی از جایگاهی برخوردار است.اما تعیین وضعیت این جایگاه، نیازمند بررسی دقیق تر دارد.هدف از پژوهش حاضر این است که با روشی توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که در اسناد ملی و بین المللی ،و آرای صادره از دادگاهها ، مساله ارزیابی اثرات محیط زیستی به چه نحو است، و اینکه ذکر چند ماده از مفاد یک سند ملی یا بین المللی برای ارزیابی زیست محیطی کفایت می نماید یا خیر.بررسی ها حاکی از آن است که بسته به تکرار این اصل در رویه دولتها و اسناد بین المللی ،بار الزام متفاوتی را ایجاد نموده، بدین نحو که در کشورهای توسعه یافته به نسبت کشورهای درحال توسعه از جهت وضع قوانین و مرجع رسیدگی کننده به اختلافات ناشی از ارزیابی پیامدهای طرح های پیشنهادی از وضعیت مناسب تری برخوردارند و درجه الزام آوری این اصل بیشتر می باشد. علاوه براین با وجود ذکر این اصل در اسناد ملی و بین المللی ،اما هنوزکمبودهایی هم از جهت تدوین قوانین و هم از جهت مراجع رسیدگی کننده به مسایل زیست محیطی مطرح می باشد، که با تدوین یک معاهده جامع محیط زیستی متناسب با تغییرات و شرایط اقلیمی هر منطقه و ایجاد یک نهاد متولی محیط زیستی چه در سطح ملی و بین المللی می تواند در این زمینه مثمر ثمر باشد.Identify and evaluate the environmental impact of various projects according to the procedures of governments and related documents
Assessment of environmental consequences as a principle in environmental law deals with identifying, predicting and evaluating the environmental effects of various projects. It seems that this principle has a place in national and international documents. But determining the status of this The purpose of the present research is to answer the question of how the assessment of environmental effects is in the national and international documents and the opinions issued by the courts with a descriptive-analytical method, and Whether the mention of a few articles from the provisions of a national or international document is sufficient for environmental assessment or not. Studies show that depending on the repetition of this principle in the practice of governments and international documents, it creates a different obligation. The way that in developed countries compared to developing countries, they have a more appropriate situation in terms of establishing laws and authorities dealing with disputes arising from the evaluation of the consequences of proposed plans, and the degree of binding of this principle is higher. In addition, despite the mention of this principle in national and international documents, there are still shortcomings both in terms of drafting laws and in terms of authorities dealing with environmental issues. Each region and the creation of an environment guardian institution, both at the national and international level, can be fruitful in this field