آبخوان سراوان بخشی از حوضه آبریز رودخانه ماشکید می باشد. در این مقاله به ارتباط ویژگیهای کیفی منابع آب با ویژگیهای زمین شناسی محدوده به لحاظ سنگ شناسی و ساختاری پرداخته شده است. به این منظور با تعیین محدوده درمنطقه سراوان به بررسی میدانی و شناسایی و پراکندگی سازندهای زمین شناسی با استفاده از نقشه های زمین شناسی موجود پرداخته شد. سپس با شناسایی موقعیت چاه ها و سایر منابع آبی 29 منبع آبی شامل چاه و قنات جهت نمونه برداری انتخاب و براساس نتایج تجزیه نمونه های آب منطقه، نقشه های پراکنش و هم غلظت EC، TDS، کلر، سولفات، کلسیم، منیزیم و... ترسیم شد. تفسیر نقشه های رسم شده نشان داد محدوده شمال غربی دشت سراوان از الله اباد به طرف مرکز دشت و قسمت غربی جاده آسفالته محور مواصلاتی سراوان- خاش تا بعد از چاه خدابخش به دلیل تأثیر عوامل اثرگذار سازندهای زمین شناسی کیفیت آب زیرزمینی پایین و همچنین در اطراف شهر سراوان از هوشک تا پره کنت علاوه بر اثر عوامل زمین شناسی به دلایل تراکم جمعیتی و وجود فاضلاب های شهری نیز از کیفیت پایینی برخوردار بوده و در انتهای دشت نیز در منطقه دهک به دلیل محل تخلیه آب زیرزمینی و تجمع رسوبات ناشی از جریان آب زیرزمینی نیز از کیفیت پایینی برخوردارند و بهترین کیفیت از منابع آبی موجود چاه گمبان درجنوب غرب و چاه دشتو و قنات گشت در شمال دشت و در اطراف سازند گرانیتی کوه سفید گشت می باشند.