ارزیابی و پهنه بندی اقلیم آسایش گردشگری طبیعی در استان یزد با استفاده از GIS و شاخص اقلیم گردشگری (TCI) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در این پژوهش با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری (TCI) میسزکوفسکی ((Mieczkowski1985) به ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری استان یزد پرداخته شده است. شاخص میکزکوفسکی به شکل سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت های گردشگری با استفاده از 7 پارامتر ، میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه ( o C)، میانگین دمای روزانه ( o C)، میانگین حداقل رطوبت نسبی روزانه (به درصد)، میانگین رطوبت نسبی روزانه (به درصد)، بارش (mm) و کل ساعات آفتابی مورد ارزیابی قرار می دهد. در این تحقیق هدف بررسی تعیین شرایط کیفی اقلیمی استان یزد از بعد آسایشی ومشخص نمودن تقویم اقلیمی گردشگری استان بر اساس شاخص (TCI) می باشد. برای رسیدن به این هدف داده های آماری 15 ساله برای 17 ایستگاه سینوپتیک استان یزد و ایستگاه های همجوار استان گردآوری شد و بعد از تجزیه و تحلیل و پردازش آنها در محیط Excel و تهیه بانک اطلاعاتی، شاخص TCI برای ایستگاه های منطقه به تفکیک ماه های سال محاسبه گردید، سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS، نقشه TCI برای تمام ماه های سال تهیه و ترسیم گردید. نتایج حاصل از پهنه بندی اقلیم گردشگری استان یزد در ماه های مختلف سال نشان میدهدکه که طول دوره آسایش اقلیمی در شهرهای مورد مطالعه کوتاه بوده و به صورت دو دوره مجزا در ابتدای فصل پاییز و بهار واقع شده است بدین صورت که ماه های فروردین اردیبهشت، مهر و آبان دارای سه کلاس توصیفی ایده آل، عالی و خوب و همچنین ماه اسفند دارای دو کلاس توصیفی ایده آل و عالی هستند در مقابل ماه های تیر، مرداد و دی دارای چهار کلاس (نامطلوب کم، قابل قبول وخوب)، از بدترین شرا ایط آسایشی برخودار هستند. از آنجایی که در روش میکزکوفسکی طبقه عالی مناسب ترین زمان از لحاظ آسایش اقلیمی برای گردشگری می باشد و اکوتوریسم غالب در استان یزد اکوتوریسم بیابان و کویری می باشد لذا بهترین زمان برای گردشگری بیابانی دراستان ماه های فروردین، اردیبهشت، مهر، آبان و اسفند می باشد.