سید ابوالقاسم میرحسینی

چکیده در چند سال اخیر شبکه های اجتماعی مجازی با محبوبیت جهانی کم نظیری رو به رو شده اند و جوانان زیادی عضو این شبکه های اجتماعی مجازی شده اند. شبکه های اجتماعی مجازی در پذیرش و دست یابی افراد جامعه به ویژه جوانان به نگرش ها و رفتارها نقش تعیین کننده ای ایفا می کنند و به عنوان یکی از کارگزاران اصلی ایجاد تغییرات اجتماعی به شمار می آیند. تحقیق حاضر در همین راستا و برای بررسی رابطه شبکه های اجتماعی مجازی با هویت ملی و دینی و سلامت روان دانش اموزان متوسطه دوم ناحیه 1 کرمان صورت گرفته است. روش تحقیق همبستگی است و با استفاده ازابزار پرسشنامه انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزن متوسطه ناحیه 2شهرستان کرمان مشغول به تحصیل هستند. حجم نمونه بر اساس فرمول مورگان 364 نفر انتخاب و با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی اطلاعات جمع آوری شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که از میان متغیرهای زمینه ای؛ متغیرهای سن، جنس، مقطع تحصیلی و قومیت با هویت جمعی و سلامت اجتماعی رابطه معناداری دارند. همچنین یافته های تحقیق نشان می دهد که متغیرهای عضویت در شبکه های اجتماعی مجازی، میزان استفاده از اینترنت، میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی عضویت در گروه هاو نوع اخبار با ابعاد هویت ملی و دینی و سلامت رواناز نظر اضطراب و افسردگی و نشانه های جسمانی و کار کرد اجتماعی رابطه معناداری دارند.

 تقاضا برای گردشگری در طبیعت، برنامه ریزی همه جانبه و توجه به محیط زیست و جلوگیری از تخریب آن را ضروری ساخته است. نواحی بیابانی عموماً بعنوان منابع طبیعی بکر شناخته شده اند و در صورتی که بخواهیم گردشگری را در این نواحی گسترش دهیم این نواحی نیز مانند سایر سایت های طبیعی از قاعده توسعه پایدار مستثتی نیستند. استان یزد در مرکز ایران با وسعت 131000 کیلومتر مربع سومین استان بزرگ کشور است که 65 درصد آن را اراضی کویری وبیابانی تشکیل می دهد. معرفی مهمترین شاخص ها و معیارهای مناسب اندازه گیری گردشگری پایدار طبیعی در مناطق خشک و بیابانی سؤال اصلی این تحقیق می باشد مقاله حاضر با روش توصیفی – تحلیلی و پیمایشی از طریق نظر خواهی از خبرگان و اساتید به شیوه دلفی و همچنین مدل تحلیل تشخیص در قالب نرم افزار SPSS به معرفی شاخص ها و معیارهای مناسب برای اندازه گیری پیشرفت به سوی پایداری در گردشگری طبیعی در مناطق خشک و بیابانی پرداخته است. یافته های تحقیق بر اساس آزمون فرض T-test در سطح 5 درصد مورد آزمون قرار گرفت. بر اساس یافته های تحقیق تعداد 64 شاخص برای سنجش پایداری گردشگری طبیعی در مناطق بیابانی انتخاب شدند. برای پایداری زیست محیطی 28 شاخص معرفی شدند. در این میان شاخص های دسترسی به منابع آب با میانگین 8، کیفیت آب با میانگین 7، دما با میانگین 72/7 وتنوع گیاهی وجانوری با میانگین 08/7 بیشترین وزن را دارا می باشند. سنجش پایداری اجتماعی و فرهنگی با 19 شاخص صورت می گیرد. مهم ترین این شاخص ها امنیت اجتماعی با میانگین 48/8، اطلاع رسانی با میانگین 96/7 مکانهای تاریخی و فرهنگی با میانگین 12/7 بیشترین امتیاز را کسب نموده اند. سنجش پایداری اقتصادی با تعداد 17 شاخص انجام می شود. شاخص های درآمدحاصل از گردشگری برای ساکنان محلی با میانگین 36/7، میزان اشتغال جوامع محلی با میانگین 7، زیرساخت های گردشگری با میانگین 7 از مهمترین شاخص های اقتصادی می باشد. اولویت بندی معیارهای گردشگری بر اساس تست دانکن صورت گرفت که در این میان معیارهای امنیت، منابع آب ومالی در اولویت اول ومعیارهای خاک و توپوگرافی در اولویت پنجم قرار گرفتند.

در این پژوهش با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری (TCI) میسزکوفسکی ((Mieczkowski1985) به ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری استان یزد پرداخته شده است. شاخص میکزکوفسکی به شکل سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت های گردشگری با استفاده از 7 پارامتر ، میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه ( o C)، میانگین دمای روزانه ( o C)، میانگین حداقل رطوبت نسبی روزانه (به درصد)، میانگین رطوبت نسبی روزانه (به درصد)، بارش (mm) و کل ساعات آفتابی مورد ارزیابی قرار می دهد. در این تحقیق هدف بررسی تعیین شرایط کیفی اقلیمی استان یزد از بعد آسایشی ومشخص نمودن تقویم اقلیمی گردشگری استان بر اساس شاخص (TCI) می باشد. برای رسیدن به این هدف داده های آماری 15 ساله برای 17 ایستگاه سینوپتیک استان یزد و ایستگاه های همجوار استان گردآوری شد و بعد از تجزیه و تحلیل و پردازش آنها در محیط Excel و تهیه بانک اطلاعاتی، شاخص TCI برای ایستگاه های منطقه به تفکیک ماه های سال محاسبه گردید، سپس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS، نقشه TCI برای تمام ماه های سال تهیه و ترسیم گردید. نتایج حاصل از پهنه بندی اقلیم گردشگری استان یزد در ماه های مختلف سال نشان میدهدکه که طول دوره آسایش اقلیمی در شهرهای مورد مطالعه کوتاه بوده و به صورت دو دوره مجزا در ابتدای فصل پاییز و بهار واقع شده است بدین صورت که ماه های فروردین اردیبهشت، مهر و آبان دارای سه کلاس توصیفی ایده آل، عالی و خوب و همچنین ماه اسفند دارای دو کلاس توصیفی ایده آل و عالی هستند در مقابل ماه های تیر، مرداد و دی دارای چهار کلاس (نامطلوب کم، قابل قبول وخوب)، از بدترین شرا ایط آسایشی برخودار هستند. از آنجایی که در روش میکزکوفسکی طبقه عالی مناسب ترین زمان از لحاظ آسایش اقلیمی برای گردشگری می باشد و اکوتوریسم غالب در استان یزد اکوتوریسم بیابان و کویری می باشد لذا بهترین زمان برای گردشگری بیابانی دراستان ماه های فروردین، اردیبهشت، مهر، آبان و اسفند می باشد.