هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی با نقش تعدیل کنندگی عدالت سازمانی در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان شمالی تشکیل دادند (120 نفر) و نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی (واکولا و بورادوس، 2005)، رفتار شهروندی سازمانی (ارگان و کانوسکی، 1989) و عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) استفاده شد و پایایی آنها در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب 0.72، 0.69 و 0.87 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش حداقل مربعات جزئی انجام شد. نتایج نشان داد که عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی تأثیر مثبت و معناداری دارد، اما سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی تأثیر منفی و معناداری نشان داد؛ همچنین نتایج نشان داد متغیر عدالت سازمانی نمی تواند در ارتباط بین دو متغیر سکوت سازمانی و رفتار شهروندی نقش تعدیل کننده ایفاء کند؛ بنابراین به مدیران پیشنهاد می گردد جو سکوت در سازمانها را شکسته و فضایی حاکم نمایند که پذیرای نظرات و ایده های کارکنان به عنوان یک درونداد سازمانی مهم باشد تا به این واسطه کارکنان احساس ارزشمندی نمایند و به مشارکت فعال و داوطلبانه در حل مسائل سازمان تشویق شوند. همچنین، در این راستا مدیران ادارات ورزش و جوانان می بایست در برخورد با کارکنان انصاف و عدالت را رعایت نمایند تا میزان بروز رفتارهای شهروندی سازمانی در بین کارکنان افزایش یابد.