هدف این پژوهش بررسی تأثیر رفتار مربیان بر خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران زن رشته کبدی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بازیکنان حاضر در دور نیمه نهایی لیگ برتر کبدی بانوان در سال 1396 بود و برای نمونه گیری از روش کل شمار استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که پس از تائید روایی و پایایی در بین نمونه آماری توزیع شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، تحلیل واریانس یک راهه و ازمون تعقیبی ال.اس. دی استفاده شد. نتایچ تحلیل رگرسیونی نشان داد رفتارهای مثبت مربیان موجب افزایش خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران می شود و رفتارهای منفی مربیان موجب کاهش خودکارآمدی و منش ورزشی ورزشکاران می شود. همچنین خودکارآمدی نیز تاثیر مثبت و معناداری بر منش ورزشی داشت. براساس یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود مربیان با رفتارهایی که از دیدگاه ورزشکاران، رفتارهای مثبت و یا منفی تلقی می شوند، آشنا شده و از تاثیر رفتار خود بر عملکرد ورزشکاران مطلع شوند و همانطورکه ورزشکاران را برای مسابقات آماده می کنند، خود نیز با آمادگی در رقابت ها حاضر شوند.
