هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی روابط بین خودکارآمدی ورزشی و رهبری معنوی با تعهد حرفه ای در میان معلمان تربیت بدنی می باشد. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی معلمان تربیت بدنی شهرستان پارس آباد مغان می باشد که بر اساس آمار 119 نفر بوده و با استفاده از روش سرشماری، تمامی آنها برای پاسخگویی به پرسش نامه ها انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه پرسش نامه تعهد حرفه ای معلمان ابمیر (1990)، رهبری معنوی فرای و همکاران (2005) و پرسش نامه بررسی عادات تمرینی و خودکارآمدیسالیس و همکاران (1988) می باشد که روایی و پایایی آنها بررسی و تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بودند که بین خودکارآمدی ورزشی معلمان با احساس رهبری معنوی آنان رابطه ی معنا داری وجود دارد ولی رابطه ی بین خودکارآمدی ورزشی با تعهد حرفه ای معنا دار نبود. همچنین نقش میانجی رهبری معنوی در رابطه ی بین خودکارآمدی ورزشی و تعهد حرفه ای نیز مورد تأیید قرار گرفت.