هدف پژوهش حاضر، در قالب یک مدل علّی، بررسی رابطه ی بین حمایت اجتماعی ادراک شده و سرزندگی تحصیلی با واسطه ی باورهای انگیزشی بود. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری متشکل از کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر شیراز بود. شرکت کنندگان در پژوهش شامل 320 نفر (157 پسر و 163 دختر) دانش آموز بودند که بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند و پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی، 1988)، باورهای انگیزشی (پنتریچ و دی گروت،1990) و سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده،1391) را تکمیل نمودند. روایی و پایایی ابزارها احراز شد. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر انجام شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و تأثیر مستقیم حمایت اجتماعی بر سرزندگی تحصیلی، حمایت اجتماعی بر باورهای انگیزشی و نیز باورهای انگیزشی بر سرزندگی تحصیلی تأیید گردید. در نهایت، بررسی ضرایب تحلیل مسیر نشان داد که باورهای انگیزشی در رابطه ی بین حمایت اجتماعی ادراک شده و سرزندگی تحصیلی نقش واسطه ای ایفا می کند. بر این اساس، منابع حمایتی می توانند با ارتقا سطح باورهای انگیزشی دانش آموزان، سرزندگی تحصیلی آن ها را افزایش دهند.