خیزش تفکر الهیاتی فلسفی در بحران کرونا (مروری بر معناداری زندگی، مرگ اندیشی و معنویت گرایی) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در نگاه فلسفی اندیشیدن، تقدیر انسان و اندیشه و تفکر رکن اساسی و جزء ذاتی او و منشأ آگاهی و معرفت، بنیان و بنیاد استکمال و کمال وی است؛ به گونه ای که می توان ادعا نمود تفکر مهم ترین عامل کشف حقیقت و تقرب به خداوند است؛ با این حال بسیاری از متفکران غفلت و فراموشی تفکر را میهمان ناگزیر دوران مدرن و نتیجه غلبه تکنیک بر فرهنگ و اندیشه دانسته اند. در آغاز سال 2020 جهان با بحران کرونا مواجه شد که علی رغم آسیب ها و مصیبت های زیان بار بر جامعه بشری، تلنگری بر روح غفلت زده انسان معاصر بود تا او را از مرکب منیت به زیر کشد و متوجه هست ها، نیست ها و نقص هایش نماید. رهاورد مسئله کرونا برای انسان معاصر احیای پرسش های بنیادین در ارتباط با خدا، خود و دیگری است. در این جستار با روش تحلیلی- کتابخانه ای به تبیین معناداری زندگی، مرگ اندیشی، بازگشت و احیای معنویت در سایه پدیده کرونا پرداخته شده است. قرارگرفتن انسان در موقعیت رنج و مرگ حاصل از کرونا می تواند زمینه ساز نوپدیدی در افزایش معنویت و توجه به خدا، بازخوانی و معنا بخشی به رنج زندگی از مسیر دین و بازاندیشی درباره ماهیت مرگ و نوع مواجهه با آن شود.