فساد ورزشی را هرگونه حرکت غیراخلاقی و غیرقانونی تعریف می کنند که در تلاش است عملأ، نتیجه یک رویکرد ورزشی را برای جلو بردن اهداف مادی خود تحریف کند. در مصاف با این پدیده، نقش رسانه ها بسیار حیاتی است. جایی که از طریق بازنمایی فعالیت های مفسدانه، چونان پرتوی که تاریکی را به روشنی بکشاند، چهره های آلوده را بر ملا می سازد. بازنمایی، تولید معنا از طریق چارچوب های مفهومی و زبان قلمداد می شود. جریان مداوم و مکرر بازنماییِ رسانه ها از جهان واقع، به طرز قوی بر ادراکات و کنش های مخاطبان تأثیر می گذارد زیرا فرض بر این است که این بازنمایی ها عین واقعیت است. هدف تحقیق حاضر بررسی بازنمایی فساد ورزشی در فضای رسانه ای ایران بود. در این پژوهش از روش اسنادی با رویکرد تحلیل محتوا استفاده شد. به این منظور اخبار و گزارش های مرتبط با فعالیت های مفسدانه منعکس در خبرگزاری های رسمی، از 1386 تا 1396، مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها 12 نوع فساد را در 24 ورزش مختلف نشان داد. از منظر ارتباطات، بخشی از مبارزه با فساد را می توان به رسانه ها محول کرد. رسانه ای که یا خود به پیگیری موارد و مصادیق آن می پردازد و یا به افرادی که از فساد شکایت دارند فرصت سخن گفتن می دهد، در واقع به مخاطبان می آموزد که فساد پذیرفتنی نیست، و باید با آن مبارزه کرد، به این ترتیب افکار عمومی جامعه را علیه فساد بسیج می کند.