مقاله های علمی پژوهشی، بازتاب و ماحصل فعالیت جامعه دانشگاهی در یک حوزه خاص است. از زمان طرح و رشد تدریجی دانش بازاریابی در ایران بیش از دو دهه می گذرد. بررسی سمت وسو و جهت گیری کیفی مقاله های علمی تدوین شده و مقایسه آن با کشورهای پیشرو، از یک سو نشان دهنده میزان غنای این دانش در ایران و از سوی دیگر معرف توان پاسخگویی دانش بازاریابی در ایران به نیازهای جدید صنعت خواهد بود. این پژوهش تمامی مقاله های با محوریت بازاریابی (247 مقاله) که در طول دهه 80 در مجله های علمی پژوهشی کشور منتشرشده را با دو رویکرد تحلیل محتوی و تحلیل استنادی مطالعه می کند. نتایج پژوهش نشان می دهد علیرغم رشد کمّی قابل توجه از زوایای مختلف جهت گیری توسعه علمیِ این رشته ناموزون است. بازتولید مکانیکی دانش ، فقدان نوآوری در روش و چارچوب نظری ، عدم انباشت مؤثر یافته ها و دور ماندن از پرسش های نوین بازاریابی از دیگر یافته های این پژوهش در تحلیل محتوای مقاله های این دوره است.
