هدف مقاله حاضر بررسی عوامل رفتاری مؤثر بر توسعه کارآفرینی در ورزش کشور و ارائه الگوی مناسب است. روش تحقیق، همبستگی است و برای جمع آوری داده ها و نظرهای صاحب نظران ورزشی از مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران باشگاه های ورزشی، مدیران ستادی سازمان ورزش، دانشجویان دکتری و اعضای هیأت علمی مدیریت ورزشی و مدیریت کارآفرینی بود. در بخش کمی، پرسشنامه مربوط به کارآفرینی شامل 15 سؤال در دو بخش عوامل رفتاری و توسعه کارآفرینی بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را ده نفر از اعضای هیأت علمی تأیید کردند (روایی سازه نیز تأیید شد) و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ 916/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها، از رگرسیون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی و به منظور تبیین الگو از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. تمام تجزیه وتحلیل ها با استفاده از نرم افزار Amos و SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد براساس تحلیل رگرسیون ارتباط معناداری بین عوامل رفتاری با توسعه کارآفرینی ورزشی وجود داشت و عناصری مانند انگیزه ها و نگرش های کارآفرینانه بر توسعه کارآفرینی تأثیرگذار بود. شاخص های مدلسازی (80/0 P=،94/0 GFI=، 90/0 AGFI=، 000/0 =RMSEA) نیز از برازش خوبی برخوردار بود. در نتیجه می توان گفت که تقویت و توسعه عوامل رفتاری در توسعه کارآفرینی ورزشی کشور نقش زیادی دارد. بنابراین به نظر می رسد انگیزه ها و نگرش های افراد جامعه یکی از عواملی است که به تقویت و گسترش کارآفرینی در ورزش کشور منجر می شود و در نتیجه شاخص های رفتاری می تواند به شناسایی افرادی که فرصت های کارآفرینانه را بهتر درک می کنند، کمک کند.
