هدف از پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر در استقرار دوره های آموزش ضمن خدمت به صورت مجازی از دیدگاه فرهنگیان شهر ساری در سال 1390 می باشد که به روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، 5 کارشناس فن آوری، 35 مدرس ضمن خدمت و 220 دبیر می باشد. نمونه گیری، به روش تصادفی طبقه ای و حجم نمونه برای بخش فن آوری با توجه به تعداد حجم نمونه، به شیوه سرشماری انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته می باشد. جهت سنجش روایی پرسش نامه، از نظر متخصصان مربوطه استفاده گردید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، 80/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل با نرم افزار SPSS در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون های t تک نمونه ای، t گروه های مستقل و آزمون تحلیل رگرسیون انجام شده است. نتایج پژوهش، نشان داد که هر سه عامل: سخت افزاری، نرم افزاری و انسانی در استقرار دوره های مجازی ضمن خدمت مؤثر است. هم چنین، از منظر نمونه های آماری با وجود این که عوامل نرم افزاری سهم بیشتری در استقرار دوره های آموزشی ضمن خدمت بازی می کنند، بین نظرات دبیران و مدرسان ضمن خدمت تفاوت وجود داشت.
