چالش ها و فرصت های روابط فیمابین ایران و گرجستان
جمهوری اسلامی ایران نیز مانند بسیاری از کشورها، پس از فروپاشی شوروی و اعلام استقلال جمهوری های آن از جمله گرجستان، حاکمیت و استقلال گرجستان را به رسمیت شناخت. از زمان فروپاشی شوروی و اعلام استقلال گرجستان، روابط تهران- تفلیس معمولاً در سطح مطلوبی قرار داشته است. در واقع، به رغم وجود برخی فرصت ها برای ارتقای سطح روابط دو کشور، عوامل چالش زا عملاً محدودیت فراروی روابط تهران و تفلیس را افزایش داده است. این پژوهش با اشاره ای کوتاه به پیشینه روابط ایران و گرجستان، فرصت ها و چالش های روابط بین دو کشور را مورد بحث و بررسی قرار می دهد. از این رو سوال اصلی در این مقاله آن است که مهمترین عوامل تاثیرگذار ایجاد چالش ها و فرصت ها در روابط میان ایران و گرجستان کدام است؟ فرضیه و پاسخ احتمالی نیز این است که رویکرد امنیت محور سیاست خارجی ایران و رویکرد غرب گرای سیاست خارجی گرجستان چالش اصلی روابط بین دو کشور می باشد. از نتایج تحقیق این است که عواملی مانند برخورداری از اشتراکات تاریخی و فرهنگی و وجود پتانسیل های موجود برای همکاری های اقتصادی بعنوان محرکی برای گسترش روابط دو طرف به حساب می آید. اما در عین حال این روابط با موانع و عوامل بازدارنده ای از قبیل: رویکرد غرب محور گرجستان، رابطه ناتو و گرجستان، روابط با رژیم اسرائیل و آمریکا و پیوستن به ناتو و ... از جانب گرجستان روبرو است. این پژوهش به صورت کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است.