مطالعات مدیریت انتظامی (پژوهش های مدیریت انتظامی)

زمینه و هدف: پدیده طردشدگی در محیط کار توجه بیشتر اندیشمندان علوم اجتماعی را به خود جلب کرده است زیرا تأثیر منفی این پدیده بر عملکرد فرد و سازمان به اثبات رسیده است؛ بنابراینهدف این پژوهش، بررسی تأثیر ادراک طردشدگی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی با نقش میانجی بدبینی سازمانی و نقش تعدیل گر روان رنجوری است. روش شناسی: پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 180 نفر از افسران ستاد فرماندهی انتظامی استان یزد است که تعداد 123 نفر براساس رابطه کوکران تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. داده های موردنیاز با استفاده از پرسشنامه های استاندارد طردشدگی در محیط کار فریس، براون، بری و لیان (2008)، بدبینی سازمانی ویلکرسون، ایونز و دیویس (2008)، رفتارهای انحرافی بنت و رابینسون (2000) و روان رنجوری جان و سریواستاوا (1999) جمع آوری شد. پایایی و روایی ابزار پژوهش با استفاده از آزمون های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی همگرا و روایی واگرا اندازه گیری شدند، سپس برازش کلی مدل پژوهش سنجیده شد. از آزمون های سوبل و واف نیز برای اندازه گیری شدت اثر و آماره تی میانجی بدبینی سازمانی استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که ادراک طردشدگی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی و بدبینی سازمانی مؤثر بوده؛ همچنین روان رنجوری نیز نقشی تعدیل گر در این رابطه ایفا می کند. از سوی دیگر آزمون سوبل و واف نشان داد که تقریباً بیش از 32 درصد از اثر کل طردشدگی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی به صورت غیرمستقیم توسط متغیر میانجی بدبینی سازمانی تبیین می شود. نتایج : با درنظرگرفتن این که رفتارهای انحرافی در محیط کار مشهود و به آسانی نیز قابل تشخیص نیستند، یافته های پژوهش حاضر می تواند برای مدیران منابع انسانی در ارتباط با استخدام افراد برای مشاغلی که در آن ها بروز رفتارهای انحرافی مشکل ساز است، کاربردپذیر باشند.

زمینه و هدف: فصل منطقی جامعه محوری اعتقاد متقابل پلیس و مردم و مشارکت همراه با همدلی و رعایت هنجارها و ارزش های اجتماعی است. طرح امنیت محله محور که از سال 1391 در تهران بزرگ آغاز شد در راستای جامعه محوری پلیس بود. هدف این پژوهش بررسی عوامل مدیریتی موثر بر اجرای موفقیت آمیز طرح امنیت محله محور بوده است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظرروش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است، جامعه آماری شامل کارکنان کلانتری های هشت گانه سرکلانتری پنجم فرماندهی انتظامی تهران بزرگ بود که به روش نمونه گیری طبقه ای، 196 نفر از کارکنان انتخاب شدند. ابزار گردآوردی داده ها پرسشنامه محقق ساخته است. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی و پایایی آن از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (94 درصد) مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی استیودنت، فریدمن و خی دو استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری داده های جمع آوری شده نشان داد که «آموزش کارکنان» (18/30=تی)، «نظارت و کنترل» (72/25=تی)، «آموزش همگانی» (50/30=تی) و «مشارکت با نهادهای دولتی و محلی» (02/20=تی)، به طور مثبت و معناداری بر «اجرای طرح امنیت محله محور در بین شهروندان (سرکلانتری پنجم فرماندهی انتظامی تهران بزرگ)» تاثیرگذار هستند. نتایج: براساس نتایج حاصل از این پژوهش، بالاترین رتبه «آموزش برخورد مناسب با شهروندان براساس اخلاق و موازین اسلامی» و پایین ترین رتبه مربوط به «آموزش شرح وظایف شغلی به کارکنان در زمینه امنیت محله محور» بود.

زمینه و هدف: خشونت تماشاگران یک معضل جهانی است که در ایران نیز در حال رشد است و مدیریت انتظامی نقش بسزایی در کنترل آن دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش مدیریت انتظامی در کنترل خشونت تماشاگران فوتبال با رویکرد جرم شناختی است. روش شناسی : این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت علی- همبستگی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل تماشاگران حاضر در ورزشگاه آزادی در ۸ مسابقه لیگ برتر فوتبال 97-96 بود که با توجه به تعداد بالای آن ها، بر اساس جدول مورگان 386 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از بین تماشاگران انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته شامل 48 گویه که روایی صوری و محتوایی آن توسط 12 نفر از اساتید و صاحب نظران تائید و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ بررسی و مقدار آن 87/0 به دست آمد، استفاده شد. برای بررسی روایی سازه پرسشنامه از مدل اندازه گیری در نرم افزار «پی. ال. اس» و برای سایر تحلیل ها نیز از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، رگرسیون خطی ساده و چندگانه استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد همه اقدامات مدیریت انتظامی که با رویکرد جرم شناختی انجام می شوند به طور معناداری کاهش خشونت تماشاگران فوتبال را تبیین کرده و در این میان اقدامات پیشگیرانه بیشترین تأثیر را بر کاهش خشونت تماشاگران دارند (05/0 > P). نتایج: با توجه به یافته های به دست آمده در این مطالعه، می توان چنین استنباط کرد که؛ مدیریت انتظامی با تأکید بر اقدامات پیشگیرانه می تواند نقش تأثیرگذار خود را در کاهش خشونت تماشاگران ایفا کند.

زمینه و هدف: با توجه به نقش انکارناپذیر مدیران و فرماندهان آموزشی نیروی انتظامی در ارتقاء و توسعه نیروی انسانی این نیرو، توانمندسازی آنان با نگاهی علمی و نظام مند اهمیت مضاعف پیدا می کند. بدین منظور پژوهش حاضر با نگرش سیستمی و جامع به دنبال دستیابی به یک مدل فراگیر در زمینه توانمندسازی فرماندهان و مدیران آموزشی نیروی انتظامی است. روش شناسی: پژوهش حاضر، اکتشافی و تفسیری و دارای رویکرد استقرایی است که تلفیقی از روش های کیفی و کمی در آن استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را فرماندهان و مدیران آموزشی نیروی انتظامی تشکیل داده اند. نمونه گیری در هر دو بخش کیفی و کمی با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی و هدفمند صورت گرفت که در مرحله کیفی 14 نفر و در مرحله کمی برای آزمون دوجمله ای 40 نفر و برای مدلسازی ساختاری تفسیری 10 نفر انتخاب شدند. پس از شناسایی عوامل از ادبیات و نهایی سازی آنها از طریق مصاحبه با خبرگان، فهرست نهایی عوامل از طریق داده های پرسشنامه ای و آزمون دوجمله ای مشخص شد. در نهایت به منظور تحلیل تعاملات بین عوامل، از تکنیک مدل سازی ساختاری تفسیری و تحلیل میک مک استفاده شد. یافته ها: تعداد 15 عامل به عنوان عوامل اصلی مؤثر بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران آموزشی نیروی انتظامی شناسایی شدند که پس از تحلیل مدل سازی ساختاری تفسیری، تعاملات عوامل در شش دسته به دست آمدند و در نهایت با تحلیل میک مک عوامل به چهار دسته خودمختار، وابسته، پیوندی و مستقل تقسیم شدند. نتایج: براساس یافته های پژوهش، تمرکز بر عواملی که تأثیرگذاری بالایی بر سایر عوامل دارند می تواند تأثیر مضاعفی بر ارتقای توانمندی فرماندهان و مدیران آموزشی نیروی انتظامی داشته باشد. در این بین در دسترس قرار دادن منابع کافی و استفاده از نظام پاداش دهی مبتنی بر عملکرد و سازوکارهای انگیزشی، تأثیر بالایی بر ارتقای توانمندی دارد که در تصمیم گیری های مدیریتی و بکارگیری سیاست های سازمانی باید مدنظر قرار گیرند.

زمینه و هدف: با توجه به تنوع و پیچیدگی ترافیک، وقوع تصادفات شدید رانندگی با خسارت های سنگین جانی و مالی در کشور و افزایش فوت شهروندان در تصادفات، ریشه یابی و تحقیق پیرامون علل وقوع تصادفات برای پیشگیری ضروری به نظر می رسد. بدین منظور در این پژوهش تلاش شده عوامل مدیریت انتظامی که در پیشگیری از تصادفات بیشترین تأثیر را دارند، شناسایی شوند. روش شناسی: این پژوهش از نظر نحوه گردآوری داده ها، اسنادی، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران، اساتید، متخصصان و کاربران ترافیکی به تعداد 3759 نفر است که با استفاده از رابطه کوکران تعداد 196 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده، از آزمون های معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. یافته ها: عوامل و متغیرهایی نظیر آموزش و ارتقای فرهنگ ترافیک، مهندسی ترافیک، اجرای قوانین و مقررات، شرایط محیطی و نبود مدیریت واحد در حوزه ترافیک، به عنوان عوامل مؤثر در پیشگیری از تصادفات شناسایی شدند. در بررسی فرضیه های تدوین شده مرتبط با عوامل یادشده، بین پنج عامل به دست آمده و متغیرهای مورد نظر رابطه معناداری وجود دارد. نتایج: نتایج پژوهش نشان می دهد آموزش و ارتقای فرهنگ ترافیک توسط مدیران پلیس بیشترین تأثیر در پیشگیری از تصادفات رانندگی دارد. مهندسی ترافیک، اجرای مقررات و قوانین، شرایط محیطی و نبود مدیریت واحد در امر ترافیک به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند.

زمینه و هدف: مشاغل کاذب که بیشتر متأثر از معضل بیکاری است، می تواند پیامدهای منفی از لحاظ امنیتی-انتظامی به دنبال داشته و باعث ایجاد مشکلات بسیاری برای افراد جامعه و افزایش جرم و آسیب های اجتماعی شود. این پژوهش با هدف اصلی شناسایی پیامدهای امنیتی و انتظامی مشاغل کاذب در شهر رشت انجام شد. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیتی از نوع پژوهش های کیفی و اکتشافی است. مشارکت کنندگان پژوهش را مدیران و فرماندهان ارشد پلیس، استادان دانشگاه های رشت (در حوزه جامعه شناسی، اقتصاد و مدیریت) و کارشناسان خبره نهاد مدیریت شهری (شهرداری) تشکیل می دهند. نمونه گیری به صورت هدفمند و تا رسیدن به اشباع نظری از طریق انجام مصاحبه های عمیق با 10 نفر از خبرگان ادامه یافت. روش تحلیل مضمون برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: یافته های حاصل از تحلیل مضمون بیانگر نه پیامد امنیتی-انتظامی مشاغل کاذب در شهر رشت بود که عبارت اند از: ایجاد پاتوق برای افراد با اندیشه مجرمانه، خرید، فروش و توزیع مواد مخدر و مشروبات الکلی، سرقت و دزدی، ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی، تجاوز به عنف، نزاع، آدم ربایی، قتل و کلاهبرداری. نتایج: بیشتر مشاغل کاذب به تخصص خاصی نیاز ندارند و ورود به این مشاغل سهل و آسان است. با توجه به طیف گسترده مشاغل کاذب و پیامدهای متفاوت آن ها به لحاظ امنیتی و انتظامی لازم است متناسب با آنها، برنامه ریزی و اقدامات مدیریتی متناسب بکار گرفته شود. با توجه به چند وجهی بودن اغلب مشاغل کاذب ، تعدیل پیامدهای منفی امنیتی انتظامی نیازمند جلب مشارکت سازمان ها و نهادهای مختلف و همچنین بهره گیری از دانش، تجربه و تخصص ذینفعان مختلف است.

زمینه و هدف: در جهان رقابتی امروز که بهره وری در همه زمینه ها افزایش یافته است، تنها سازمان هایی می توانند باقی بمانند که به بهترین وجه از منابع خود استفاده کرده، بهترین عملکرد و بیشترین بهره وری را داشته باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر اخلاق حرفه ای بر بهره وری سازمانی با نقش واسطه ای تعارض شغلی است. روش شناسی: پژوهش حاضر با توجه به هدف آن جزء پژوهش های علی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر 2249 نفر از کارکنان فرماندهی انتظامی استان خوزستان است. روش نمونه گیری این پژوهش به روش تصادفی طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه برابر با 328 نفر است. در این پژوهش برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه ها از روایی محتوایی و ضریب آلفای کرونباخ و همچنین، از مدل معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد. ضریب پایایی برای پرسشنامه تعارض شغلی 86/0، پرسشنامه اخلاق حرفه ای 88/0 و برای پرسشنامه بهره وری سازمانی 87/0محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عامل تأییدی استفاده شد و نیکویی برازش متغیرهای تحقیق مورد تأیید قرار گرفت. یافته ها: آزمون تی نشان داد که مقادیر به دست آمده برای تمام مسیرها بالاتر از 96/1 است بنابراین رابطه معناداری بین متغیرهای پژوهش برقرار بوده و ضرائب مسیر نیز نشان دهنده وجود رابطه مثبت بین متغیرهای پژوهش است. متغیرهای اخلاق حرفه ای و تعارض شغلی به صورت مستقیم بر بهره وری سازمانی تأثیر معنی داری داشته اند. همچنین اخلاق حرفه ای بر بهره وری سازمانی به صورت غیرمستقیم و با نقش واسطه گری تعارض شغلی تأثیر معنی داری داشته است. نتایج : رعایت اخلاق حرفه ای موجب بهبود بهره وری کارکنان فرماندهی انتظامی استان خوزستان می شود. همچنین، هرچقدر تعارضات شغلی در سازمان کاهش یابد و تعارضات کمتری بین کارکنان سازمان وجود داشته باشد، توانمندی های کارکنان و بهره وری و عملکرد سازمانی افزایش می یابد.

زمینه و هدف : سلامت اداری از موضوعات کلیدی مدیریت ارزش آفرینی عمومی به معنی تأثیر سرمایه انسانی بر خلق ارزش عمومی در نظام های اداری اسلامی است. هدف این پژوهش، تدوین الگوی ارزیابی سازمان های انتظامی بر پایه ابعاد نظام سلامت اداری مبتنی بر خلق ارزش عمومی است. روش شناسی : این پژوهش، به لحاظ هدف کاربردی، به لحاظ روش توصیفی-پیمایشی و به لحاظ رویکرد کمی است. جامعه آماری شامل مراجعه کنندگان به ادارات انتظامی استان گیلان هستند که 100 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته است. داده های گردآوری شده با بهره گیری از آزمون تحلیل سلسله مراتبی فازی و تحلیلی رابطه ای خاکستری تحلیل شدند. یافته ها : پس از بررسی روایی اولیه، 6 عامل موجود در قالب پرسشنامه ای مبتنی بر طیف لیکرت به منظور سنجش روایی سازه و پایایی بررسی شد و درنهایت، روایی (79/0) و پایایی سازه (821/0) تأیید شد. سپس اهمیت فازی هر بعد با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی اندازه گیری شد. در نهایت، با استفاده از روش تحلیل رابطه خاکستری ادارات بر پایه ابعاد سلامت اداری مبتنی بر خلق ارزش عمومی، رتبه بندی شدند. نتایج : نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که، آن دسته از ادارات انتظامی مورد مطالعه که کارکنان آنها از نظر سطح دانش و تحصیلات دانشگاهی و دوره های آموزشی و تربیتی ضمن خدمت گذرانده شده از سطح میانگین بالاتری برخوردار بودند، از نظر سلامت اداری در رتبه بهتری قرار گرفتندو همچنین،آن دسته از شاخص هایی که در ارتباط مستقیم با مراجعه کنندگان و برای آنها ملموس تر بودند، از نظر اهمیت در رتبه های بالاتری قرار گرفتند.