مطالعات مدیریت انتظامی (پژوهش های مدیریت انتظامی)

زمینه و هدف: پلیس یکی از سازمانهای تأثیرگذار بر جامعه است. افزایش احساس امنیت و کاهش جرم در جامعه بستر مناسبی برای پیشرفت فراهم میکند. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر عملکرد پلیس موضوع مهمی است. ماهیت پلیس، اهمیت مدیران پلیس را دوچندان میکند، به طوری که عملکرد پلیس با شایستگی مدیران آن ارتباطی مستقیم دارد. در این تحقیق توجه به وظیفه به عنوان یکی از ارکان مدیریت پلیس، در قالب وظیفه محوری مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر آن بر مؤلفههای چندگانه عملکرد پلیس تجزیه و تحلیل شده است. چهار مؤلفه وظیفه محوری در این تحقیق عبارتند از: وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات و برنامه ریزی و پنج مؤلفه عملکرد پلیس عبارتند از: تحقق مأموریت، سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و سرمایه ساختاری. روش: این تحقیق از این حیث در گروه تحقیقات توصیفی- پیمایشی- مقطعی قرار میگیرد و از نوع کاربردی است،، دادهها از طریق پرسشنامه جمعآوری و برای نمونهگیری، جامعه به دو بخش فرماندهان انتظامی و خبرگان ستادی تقسیم شده است. از 75 خبره ستادی و از 181 فرمانده انتظامی طبق جدول رجسی و مورگان (1970) که معادل با فرمول کوکران با خطای 05/0 است، اندازه نمونه به ترتیب برابر با 63 نفر و 123 نفر در نظر گرفته شد. به منظور اندازهگیری مؤلفههای وظیفه محوری و عملکرد پلیس پرسشنامهای طراحی که در نهایت 186 پرسشنامه جمعآوری و روائی وپایائی آن (89/0) مورد تأیید قرار گرفت. یافتهها: برای تجزیه و تحلیل رابطه بین متغیرها از معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد متغیرهای وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات در سطح اطمینان 99%بر عملکرد کارکنان تأثیر مثبت و معنادار داشته است اما متغیر برنامه ریزی در سطح اطمینان 95%بر عملکرد کارکنان تأثیر معنادار نداشته است. نتیجهگیری: نتایج تحقیق نشان داد متغیرهای وظیفه شناسی، تخصیص منابع و ارتباطات در سطح اطمینان 99%بر عملکرد کارکنان تأثیر مثبت و معنادار داشته است اما متغیر برنامهریزی در سطح اطمینان 95%بر عملکرد کارکنان تأثیر معنادار نداشته است. این نتایج را اینگونه میتوان تفسیر کرد که از وظیفهشناسی و برنامهریزی به عنوان عناصر مؤثر بر تحقق مأموریت، وظیفهشناسی اهمیت بیشتری دارد و شاید بتوان از اهمیت برنامهریزی تا حدودی چشم پوشید. از سوی دیگر تأثیر معنادار ارتباطات و تخصیص منابع بر عملکرد با شرح تأثیر آنها بر ابعاد سرمایههای فیزیکی، ساختاری، انسانی و اجتماعی قابل تبیین است. از این بین، نتایج نشان میدهد تخصیص منابع بیشترین تأثیر را بر عملکرد دارد و شاید بتوان گفت وظیفهشناسی و تخصیص منابع در کنار یکدیگر باعث کم رنگتر شدن اهمیت برنامهریزی شدهاند

زمینه و هدف: برخی سازمانها در پیدا کردن، رشد دادن و حفظ کارکنان به خصوص کارکنانی که انعطافپذیر بوده و قابلیت سازگاری بالایی دارند موفق عمل نکردهاند. این مسئله نشان میدهد که این سازمانها در شناسایی و استفاده از شایستگیهای کارکنان خود در جهت تحقق اهداف سازمانیشان دچار مشکل هستند. از دیدگاه مدیریت استراتژیک ضروری است که عملکرد را ادامه پذیر و پایدار کنیم و آن را بالا ببریم و این کار تنها با تعهد کارکنان امکان پذیر است. بررسی تأثیر مدیریت استعداد به عنوان یک ابزار جمعآورری اطلاعات و محرک تعهد سازمانی کارکنان ناجا است، تا بدین وسیله بتوان شکاف بین وضع موجود و مطلوب را بهبود بخشید. روش: این تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات از نوع پیمایشی است. در این تحقیق جامعه مورد بررسی ناجا(دانشگاه علوم انتظامی امین) بر اساس روش نمونهگیری طبقهای از بین مدیران و کارشناسان 100 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. 100پرسشنامه در بین نمونه آماری توزیع شد و در نهایت 92 پرسشنامه جمع آوری گردید، برای تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده از روش مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار Amos استفاده گردید یافتهها: نتایج حاکی از آن بود که دادههای گردآوری شده از جامعه آماری مورد نظر با مدل مفهومی پژوهش متناسب و سازگار است و در نهایت تمامی فرضیات تحقیق مورد تأیید قرار گرفت. نتیجهگیری: تعهد سازمانی، عامل مهمی برای درک و فهم رفتار سازمانی و پیشبینی کننده خوبی برای تمایل به باقیماندن در شغل آورده شده است. همچنین مدیریت استعداد رویکرد جدیدی است که میتواند تحولی در مدیریت سرمایه انسانی ایجاد نموده و نقاط ضعف و اشکالات وارد بر رویکردهای سنتی را مرتفع نماید، از این رو میتواند به عنوان یک ابزار مناسب در کنار مدیریت منابع انسانی سنتی در سازمانهای ایرانی پیشنهاد شود. البته باید برای پیادهسازی مدیریت استعداد در سازمانها، برنامهریزی شود، در غیر این صورت سازمانها پس از مدت کوتاهی این رویکرد بسیار مهم را نیز فراموش خواهند کرد.

زمینه و هدف: یکی از رویکردهای جدید و بسیار موفقی که کشورهای پیشرو در راستای برنامههای کنترل و کاهش جرم مورد توجه قرار دادهاند رویکرد پلیس محله محور است که خود در دل پلیس جامعه محور جای میگیرد. با اینکه از اتخاذ چنین رویکردی حدود یک دهه در ایران میگذرد؛ اما توسعه و تحقق پلیس محله محور متناسب با انتظارات جامعه، نیازمند توجه جدی به الزامات درون سازمانی ومحیط بیرون سازمانی است؛ چرا که اساس این رویکرد بر مشارکت و همکاری جامعه محلی متمرکز میباشد. بنابراین در اینجا این سؤال مطرح میشود که قابلیتها و محدودیتهای توسعهی پلیس محله محور در ایران کدام است؟ و چه راهبردهایی در جهت توسعه پلیس محله محور وجود دارد؟ مواد و روشها: مقالهی حاضر با استفاده از روش دلفی، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت و نقاط ضعف، به ارائه راهبرد جهت توسعه پلیس محله محور پرداخته است. در این چارچوب فرصتها، تهدیدها، ضعفها و قوتهای موجود به شیوه SWOT مورد بررسی قرار گرفته است. یافتهها: یافتههای حاصل از این مطالعه نشانگر این مطلب است که پلیس در تحقق اهداف خود از جمله پیادهسازی پلیس محله محور از نقاط قوت و فرصتهای بیرونی برخوردار است و زمینهی پیاده-سازی راهبردهای تهاجمی در شرایط فعلی وجود دارد. نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان میدهد پلیس میتواند با تمرکز بر نقاط قوت درونی و بهرهگیری از فرصتهای بیرونی، بخشی از تهدیدات بیرونی که در توسعهی این رویکرد مؤثر هستند را کاهش دهد و از طرف دیگر با بازنگری برنامههای درون سازمانی و رفع آسیبپذیریها و نقاط ضعف و استفاده از مزیتهای نسبی گام بلندی را در توسعهی پلیس محله محور بردارد.

هدف و زمینه: هدف از این پژوهش، بررسی هماهنگی استراتژی منابع انسانی، استراتژی سازمان، ساختار و فرهنگ سازمانی و رابطه آنها با عملکرد سازمان است. روش: جامعه آماری این تحقیق، بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری کشور هستند که از میان آنها، اطلاعات 18 بانک به عنوان نمونه تحقیق، تجزیه و تحلیل شده است. روش شناسی تحقیق، روش ترکیبی است که در بخش کیفی برای تحلیل پاسخهای 66 نفر از مدیران ارشد و اعضای هیأت مدیره بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری از روش تحلیل محتوا و در بخش کمی، اطلاعات 132 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافتهها: یافتههای حاصل از تحلیل واریانس تک و چند عاملی نشان میدهند که هماهنگی بیرونی عمودی و افقی و اثر تعاملی آنها، بر عملکرد بانکها مؤثر است. علاوه بر این، دو متغیر هماهنگی بیرونی عمودی و افقی، 79 درصد از واریانس عملکرد بانکها را تبیین کردند. مابقی مربوط به متغیرهایی است که اثر آنها در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته است. نتیجهگیری: نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار عملکرد بانکهای هماهنگتر با عملکرد بانکهایی است که هماهنگی کمتری در آنها به چشم میخورد.بر این اساس، پیشنهاد میشود به منظور افزایش عملکرد، هماهنگی همه جانبه عناصر مختلف سازمان مورد توجه و تأکید قرار گیرد

زمینه و هدف: بحث هویت سازمانی یکی از چالش برانگیزترین مباحث سازمانی است. به این دلیل توجه زیادی را در ادبیات رفتار سازمانی و پژوهش های مدیریتی به خود جلب کرده است. بدون هویت سازمانی، ارتباطات سازمانی اثربخش نمی تواند وجود داشته باشد، همچنین ارتباطات قابل ملاحظه ای نیز وجود نخواهد داشت و برنامه ریزی معنی داری و هیچ رهبری انجام نخواهد شد. هدف این تحقیق بررسی رابطه تعاملی بین هویت سازمانی و هویت تیمی با رضایت شغلی و رفتارهای فرانقش میباشد. روش: روش این تحقیق از نوع پیمایشی است و جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه کارکنان ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر استان آذربایجان غربی به تعداد 300 نفر بود که به علت محدود بودن با استفاده از سرشماری کل جامعه آماری جهت پژوهش در نظر گرفته شد. از 300 پرسشنامه که بین جامعه آماری توزیع شد، 198 پرسشنامه معتبر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تعدیلکننده با استفاده از نرمافزار آماری SPSS استفاده گردید و فرضیه های تحقیق عبارتند از فرضیه یک: بین هویت سازمانی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد، فرضیه دو: بین هویت سازمانی و رفتارهای فرانقشی رابطه وجود دارد، فرضیه سه: بین هویت تیمی و رضایت شغلی رابطه وجود دارد، فرضیه چهار: بین هویت تیمی و رفتارهای فرانقشی رابطه وجود دارد، فرضیه پنج: هویت سازمانی و تیمی نقش تعاملی را در پیش بینی رضایت شغلی ایفا میکنند و فرضیه شش: هویت سازمانی و تیمی نقش تعاملی را در پیش بینی رفتارهای فرانقش ایفا میکنند. یافتهها و نتیجهگیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اثر تعاملی هویت سازمانی و هویت تیمی بر روی رضایت شغلی معنی دار است در عین حال اثر تعاملی هویت سازمانی و هویت تیمی بر روی رفتارهای فرانفش معنی دار نیست. بنابراین پیشنهاد میشود، مدیران ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر استان آذربایجان غربی عواملی را که هویتهای سازمانی و تیمی را افزایش میدهند را شناسایی کنند تا از این طریق بتنوانند رضایت شغلی و رفتارهای فرا نقش کارکنان خود را افزایش دهند

هدف: نیروی انسانی مهم ترین سرمایه سازمانها است و هر چه این سرمایه از کیفیت مطلوب و بالاتری برخوردار گردد، موفقیت، بقا، و ارتقای سازمان بیشتر خواهد شد لذا باید درمورد بهبود کیفی نیروی انسانی سعی فراوان نمود چرا که این اقدام هم به نفع سازمان است هم به نفع افراد. بنابرین در این پژوهش ما سعی کردیم به بررسی عوامل مؤثر بر تعهد سازمانی فرماندهان و مدیران و بررسی رابطه ابعاد سه گانه تعهد بر قصد ترک خدمت از سازمان بپردازیم. روش: تحقیق حاضر از نوع کاربردی و با توجه به اینکه روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از طریق پرسشنامه و توزیع آن مقدور میگردد، لذا تحقیق از نوع پیمایشی میباشد. حجم نمونه 92 نفر و از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب گردیده از روایی محتوایی برای پرسشنامه استفاده شده و مقادیر آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مقدار 87 % شده است که پایایی بالای پرسشنامه طراحی شده را نشان میدهد. یافتهها و نتیجهگیری: نتایج استخراج شده از این پژوهش نشان میدهد که عوامل سازمانی(مشخصههای شغلی، فرصتهای پیشرفت، نظام پرداخت، محیط سازمان، سبک مدیریت)و عوامل فردی(عوامل جمعیت شناختی، عوامل شخصیتی) تاثیر مثبتی بر تعهد سازمانی دارند و ابعاد سه گانه(تعهد عاطفی، تعهد هنجاری، تعهد پایدار) رابطه معنی دار منفی با ترک خدمت فرماندهان و مدیران در سازمان دارند.