درخت حوزه‌های تخصصی

تغییرات الکترولیت ها در بدن به طور وسیعی برای تعیین ارتباط این تغییرات با فعالیت بدنی مطالعه شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر فعالیت کوتاه مدت بیشینه بر غلظت برخی الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کمتحرک اجرا شده است. این مطالعه روی 60 نفر از مردان داوطلب سالم دانشگاهی انجام شد که به طور تصادفی به دو گروه فعال و کم تحرک تقسیم شدند. مشخصات شرکت کنندگان در گروه مردان فعال (6/5 ± 9/26 سال، 12/6 ± 179 سانتی متر، 54/7 ± 20/75 کیلوگرم) و در گروه مردان کم تحرک (8/5 ± 5/27 سال، 05/5 ± 176 سانتی متر، 95/8 ± 50/88 کیلوگرم) بود. آزمون بیشینه نوار گردان بالک به عنوان فعالیت بیشینه به اجرا در آمد. بلافاصله پس از اجرای آزمون، نمونه خون پس آزمون آزمودنی ها برای تعیین غلظت الکترولیت های سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم سرم گرفته شد و با نمونه های خون قبل از آزمون، در هر دو گروه مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و t همبسته در سطح معنی داری 05/0 > p استفاده شد. فعالیت کوتاه مدت بیشینه به افزایش غلظت کلسیم، سدیم و منیزیم و کاهش غلظت پتاسیم سرم منجر شد و این تغییرات در تمامی موارد معنی دار بود (05/0 > p). بین غلظت الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کم تحرک، پس از اجرای فعالیت بیشینه، تفاوت معنی داری دیده نشد. اگرچه ممکن است سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها تأثیری بر مقادیر پایه ای یا پس از فعالیتِ الکترولیت های سرم نداشته باشد، فعالیت های بدنی کوتاه مدت با شدت بیشینه، اثرات واضحی بر تغییرات الکترولیت ها به جا گذاشت.

هدف این مقاله تبیین و تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و سپس پرسشنامة محقق ساخته (رویکرد آمیخته) استفاده شد. با توجه به عناصر تشکیل دهندة بیانیة مأموریت، پرسشنامة محقق ساخته ایجاد و پس از تأیید روایی صوری و محتوایی (توسط استادان) و پایایی (94/0=α)، بین مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی (سازمان ورزش و جوانان)، استادان گروه مدیریت ورزشی، گرایش مدیریت کارآفرینی و مدیریت راهبردی توزیع شد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی (بارتلت، کایزر و تحلیل عاملی) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش، مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور با توجه به بار عاملی استخراج شده به این صورت تدوین شد: «مأموریت کارآفرینی فراهم کردن اقتصادی پویا برای ورزش، کمک به توسعة ورزش از طریق خصوصی سازی در جامعه به منظور گسترش نوآوری و ایجاد اشتغال است.» در نتیجه، تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور ماهیت و مفهوم فعالیت های آیندة سازمان ورزش و جوانان را با هدف ایجاد اشتغال و توسعة کارآفرینی بیان و راهبردهای مؤثری را در این راستا تعیین می کند.

پیدایش و ارتقاء رفتار کارآفرینانه به عوامل و شرایط گوناگونی از قبیل ویژگی های روانشناختی و شخصیتی افراد و عوامل محیطی و ساختاری بستگی دارد. این مقاله در نظر دارد عوامل محیطی موثر بر روحیه کارآفرینی دانش آموختگان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی را مورد بررسی قراردهد. جامعه ی آماری این مطالعه را کلیه افرادی تشکیل می دهند که طی سال های 1385 الی 1391 در مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی از دانشگاه پیام نور فارغ التحصیل شده اند. نمونه مورد نظر با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی و متناسب با حجم 203 نفر انتخاب شده اند.عوامل محیطی شامل ابعاد محیط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی،آموزشی،زیست محیطی و بین المللی توسط پرسش نامه ای محقق ساخته،و روحیه کارآفرینی توسط پرسشنامه کرد ناییج مورد سنجش قرار گرفته است. به منظور برازش الگو و مشاهده نقش عوامل محیطى بر مهارت کارآفرینی از آزمون تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل مسیر استفاده شد و داده ها با استفاده از نر م افزار آموس و همچنین(SPSS) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج تحقیق نشان داد که همبستگی بالایی(73 درصد) بین عوامل محیطی و روحیه کارآفرینی دانش آموختگان وجود دارد.

هدف از مطالعه حاضر عبارت است از مقایسه مقادیر و سطح بیشینه اکسیداسیون چربی (MFO) و شدتی از کار که در آن بیشینه اکسیداسیون چربی روی می دهد (Fatmax)، در دو نوع فعالیت ورزشی دویدن روی نوارگردان و رکاب زدن روی چرخ کارسنج. در این پژوهش، 10 دانشجوی دختر غیر ورزشکار (با میانگین سنی 90/1±1/23 سال، قد 10±3/163 سانتی متر، وزن 4/4±3/57 کیلوگرم، درصد چربی بدن 1/3±2/28) به عنوان آزمودنی شرکت کردند. آزمودنی ها، پس از آشنایی با روش کار، آزمون های فعالیت فزاینده را روی چرخ کارسنج و نوارگردان انجام دادند. تبادل گازهای تنفسی و ضربان قلب هنگام فعالیت ثبت شد و مقادیر اکسیداسیون چربی با استفاده از معادلات عنصرسنجی محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، همچنین آزمون t استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مقادیر اکسیداسیون چربی (g/min 03/0 ± 13/0 در مقابل g/min 02/0 ± 06/0)، بیشینه اکسیداسیون چربی (g/min 06/0 ± 21/0 در مقابل g/min 05/0 ± 15/0) و حداکثر اکسیژن مصرفی (ml/kg/min5/4 ± 4/28 در مقابل ml/kg/min 4/4 ± 2/23) به ترتیب در دویدن روی نوارگردان در مقایسه با رکاب زدن روی چرخ کارسنج، به طور معناداری بیشتر بود (05/0≥p). در حالی که میزان Fatmax بین دو نوع فعالیت ورزشی (83/42% max2VO در نوارگردان در مقابل 87/47% max2VO در چرخ کارسنج) تفاوت معناداری نداشت.از یافته های این پژوهش چنین نتیجه گیری می شود که مقادیر اکسیداسیون چربی در شدت های نسبی مشابه با نوع فعالیت ورزشی به طور بارزی متفاوت است. همچنین، بیشینه اکسیداسیون چربی در فعالیت هایی که توده عضلانی بیشتری درگیر می شوند، بیشتر است.

هدف این پژوهش، مطالعه آثار 4 هفته بیتمرینی به دنبال 8 هفته تمرین هوازی بر شاخصهای التهابی جدید بود. بدین منظور 42 سر موش نر 3 ماهه نژاد ویستار به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(تعداد 24 سر موش با وزن 11±202 گرم) و کنترل(تعداد 18 سر موش با وزن 12±201 گرم) قرار گرفتند. برنامه تمرینی ابتدا به مدت 12 هفته و هفتهای 3 جلسه، با شدت (55 تا 85 درصد Vo2max) و مدت تعیین شده اجرا شد. پس از 24 جلسه تمرین، 6 سر موش از آزمودنیهایاین گروه، بیتمرینی را تجربه کردند تا آثار بیتمرینی مطالعه شود. خونگیری پس از 14 ساعت به صورت ناشتا در مراحل مختلف تمرین با شرایط مشابه انجام گرفت و مقادیر sICAM-1 با استفاده از کیت تجاری الایزا شرکت R&D و IL-1β ،TNF-α از کیتهای تجاریالایزا شرکت Koma اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف، اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی LSD و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد مقادیر متغیرهای گروه تمرینی در مراحل مختلف پژوهش کاهش یافته که این کاهش پس از 8 هفته تمرین معنیدار نبوده است به گونهای که sICAM-1 از 80/560±34730 به 01/728±34300 و (122/0=p)، IL-1β نیز از 92/252±2188 به 72/283±2110(072/0=p) و TNF-α از71/55± 1257 به 69/50±1248 پیکوگرم بر میلی لیتر (163/0=p) تغییر یافت. اما با تداوم تمرین، پس از 12 هفته در انتهای پژوهش این تغییرات معنیدار دیده شد به گونهای که sICAM-1 از 01/728±34300به 08/570±33300(000/0=p)، IL-1β از 72/283±2110 به 86/267±1940 (002/0=p) و TNF-α از 69/50±1248 به71/57±1194 پیکوگرم بر میلی لیتر(016/0=p ) تغییر نشان داد. همچنین مشخص شد، اگرچه 4 هفته بی تمرینی به دنبال 8 هفته تمرین هوازی در شاخصهای التهابی تغییر معنیداری ایجاد نکرد[sICAM-1 از 01/728±34300به 82/692±34600(070/0=p)، IL-1β نیز از 72/283±2110 به 35/295±2134 (090/0=p) و TNF-α از 69/50±1248 به79/50±1254 (070/0=p) پیکوگرم بر میلی لیتر]، اما آثار بی تمرینی در مقایسه با گروه تمرینی معنیدار دیده شدsICAM-1 [ از82/692±34600 در مقایسه08/570± 33300( 006/0=p)، IL-1β از 35/295±2134 در مقایسه 86/267±1940 (003/0=p ) و TNF-α از 79/50±1254 در مقایسه71/57±1194( 016/0=p) پیکوگرم بر میلی لیتر]. به طور کلی، با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت، 4 هفته بیتمرینی میتواند سازگاریهای مفید و مطلوب ایجاد شده در نتیجه تمرین را از بین برد و بدن را در معرض خطر آسیبهای التهابی آتروژنز قرار دهد.

شواهد بسیاری از مطالعات انسانی و حیوانی وجود دارد، مبنی بر اینکه ورزش تأثیرات سودمندی بر سیستم عصبی مرکزی و شناخت دارد. ازاین رو هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر فعالیت ورزشی مقاومتی بر حافظه و سازوکارهای احتمالی این اثر، یعنی عوامل نوروتروفیکی دانشجویان کم تحرک بود. بدین منظور 30 دانشجوی کم تحرک (میانگین سنی 6/1±8/23 سال)، به صورت تصادفی به دو گروه مقاومتی و کنترل تقسیم شدند، و بعد از نمونه گیری خونی و آزمون حافظه، تمرینات خود را براساس پروتکل تمرین مقاومتی، به مدت پنج هفته ادامه دادند. در پایان، آزمون حافظه و نمونه گیری خونی، به منظور حذف آثار موقت تمرین، حداقل 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به عمل آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معناداری 05/0> P استفاده شد. نتایج نشان داد تمرین به پیشرفت معنادار نمره حافظه منجر شد (05/0>P)؛ هرچند میزان BDNF پیشرفت شایان توجهی در اثر تمرین داشت، بیان هیچ یک از عوامل نوروتروفیکی تحت تأثیر تمرین قرار نگرفت (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد همبستگی بین تغییرات نمره حافظه و بیان هیچ یک از عوامل نوروتروفیکی از نظر آماری معنادار نبود (05/0>P). یافته های این تحقیق نشان داد فعالیت ورزشی می تواند به بهبود حافظه منجر شود.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی ویژگی های روان سنجی فرم فارسی مقیاس سخت کوشی، شامل پایایی، روایی و تحلیل عاملی اکتشافی مقیاس بود. 283 دانشجوی دانشگاه تهران در دو گروه ورزشکار (124=n) و غیرورزشکار (159=n) با اجرای مقیاس سخت کوشی، مقیاس سلامت روانی و مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی در این پژوهش شرکت کردند. پایایی بازآزمایی مقیاس سخت کوشی بر اساس نتایج دو بار اجرای آزمون در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 77/0 تا 88/0 تایید شد. همسانی درونی مقیاس سخت کوشی بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 65/0 تا 78/0 تایید شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، علاوه بر عامل کلی سخت کوشی، سه عامل را برای مقیاس سخت کوشی تایید کرد. روایی همزمان مقیاس سخت کوشی بر اساس ضرایب همبستگی نمره های آزمودنی ها در این مقیاس با نمره های آنها در زیرمقیاس های بهزیستی روان شناختی، درماندگی روان شناختی، کمال گرایی مثبت و کمال گرایی منفی بررسی و تایید شد.

هدف این تحقیق ارزیابی عملکرد پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از سال 1377 تا پایان سال 1387 است. جامعه آماری این تحقیق شامل: 170 نفر از رؤسا و معاونان پیشین و حال پژوهشکده، اعضای شورای پژوهشی، اعضای گروه های تخصصی پژوهشکده، استادان همکار با پژوهشکده در خصوص (پژوهشی، کتاب، کارگاه و ... ) و اعضای محترم هیئت علمی و کارکنان پژوهشکده است که 127 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون استنباطی کلموگروف-اسمیرونوف به منظور تعیین نرمال بودن داده ها، تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA)، آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان می دهد عملکرد پژوهشکده تربیت بدنی در شاخص همایش در سطح خوب، در شاخص کارگاه در سطح متوسط، در پاسخگویی به سؤالات مراجعان و میزان رعایت مسائل اخلاقی و احترام متقابل توسط کارکنان اداری در سطح خوب، در شاخص نشریه در سطح متوسط، در شاخص امور مالی میزان رضایت کلی از عملکرد مالی پژوهشکده در سطح متوسط، در شاخص کتاب در سطح متوسط، در بخش طرح های پژوهشی در سطح متوسط، در شاخص میزان رضایتمندی اعضای هیئت علمی در همکاری با پژوهشکده در سطح خوب و میزان مرجع بودن پژوهشکده در مسائل علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی در سطح متوسط قرار دارد. در شاخص مدیران نیز میزان رضایت اعضای هیئت علمی از عملکرد حوزه ریاست پژوهشکده و معاونت پژوهشی در سطح خوبی قرار دارد، بنابراین توصیه می شود با توجه به شاخص های ارزیابی عملکرد از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی به بررسی نقاط قوت و ضعف خود پرداخته، با برطرف کردن آن ها و تقویت بخش هایی که جزء شاخص های ملاک وزارتخانه است، در راه ارتقای جایگاه خود و رسالت تعیین شده خویش گام بردارد.

چاقی با اختلال در عملکرد کلیه همراه است، به طوری که اختلال های کلیوی در افراد چاق بیشتر از افراد معمولی است. عملکرد کلیوی با شاخص هایی مثل سیستاتین C، کراتینین و GFR قابل ارزیابی است. اثر تمرینات ورزشی بر عملکرد کلیه به خوبی بررسی نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و 10 روز بی تمرینی بر عملکرد کلیه در دختران چاق بود. به این منظور 24 دختر چاق (سن 2±21 سال، 32BMI≥) به دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه، هر جلسه 60 دقیقه و با شدت 75- 65 ضربان قلب بیشینه تمرین کردند. سپس 10 روز در حالت بی تمرینی به سر بردند. سیستاتین C، کراتینین و GFR در سرم اندازه گیری شد. از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد سیستاتین C در گروه تجربی کاهش (غیر معنی دار) داشت (739 /0 = p) . همچنین کراتینین و GFR نیز اندکی افزایش (غیر معنی دار) داشت ( به ترتیب 864 /0 = p و 759 /0 = p) . بی تمرینی نیز بر هیچ یک از متغیرها اثر نداشت (05 /0p>). نتایج تحقیق حاضر نشان داد هشت هفته تمرین هوازی تاثیری بر شاخص های عملکردی کلیه در دختراق چاق ندارد. به نظر می رسد به منظور اثربخشی این تاثیرات باید برنامه تمرینی با حجم بیشتر و رعایت رژیم غذایی باشد

هدف از انجام این پژوهش تاثیر دو نوع شیوه تمرینی تناوبی و تداومی بر تغییرات لپتین دانشجویان غیرورزشکار دانشگاه تهران است . در ابتدا 45 نفر از دانشجویان غیرورزشکار با میانگین سنی8 /1 ? 22 سال ، وزن 06/8 ? 5/67 کیلوگرم و قد 23/7 ? 8/173 سانتی متر به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. این افراد به سه گروه 15 نفری کنترل ، تداومی و تناوبی تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرین ها از هر نفر آزمایش خون گرفته شد و میزان لپتین آنها از طریقElisa، Sandiwhich اندازه گیری شد. دوره تمرینی شامل 16 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین بود. برای تعیین شاخص میانگین و انحراف استاندارد از آمار توصیفی و در قسمت آمار استنباطی از آزمون t student استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت تناوبی تاثیر معنی داری بر تغییرات لپتین سرم آزمودنی ها ندارد (46/0=p). اما فعالیت تداومی تاثیر معنی داری بر تغییرات لپتین سرم آزمودنی دارد (01/0 =p).

هدف این تحقیق، تعیین ارتباط بین ویژگی های شخصیتی کارآفرینانه و ایجاد کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه تحقیق، کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی بودند (1500 شرکت) که مالکان یا مدیران آنها به عنوان نمونه تحقیق (258 نفر)، انتخاب و به روش تصادفی نمونه گیری شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه شخصیت کارآفرینانه (77/0=α) و پرسشنامه صلاحیت ایجاد کسب وکار (81/0=α) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی مناسب (ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، دورشته ای نقطه ای، کولموگروف اسمیرنوف و رگرسیون) استفاده شد. نتایج نشان داد، شخصیت کارآفرینانه با ایجاد کسب وکار ارتباط مثبت و معناداری دارد و به جز بعد تحمل ابهام، مابقی ابعاد شخصیت کارآفرینانه با ایجاد کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی ارتباط معناداری داشتند (001/0 >P). نتایج رگرسیون دومتغیره نشان داد که شخصیت کارآفرینانه حدود 20 درصد از واریانس ایجاد کسب وکار را تبیین کرد. همچنین، بین جنسیت، سن، وضعیت تأهل و سطح تحصیلات با ایجاد کسب وکار ارتباط معناداری مشاهده نشد (05/0 <P). یافته های این تحقیق، به اهمیت ویژگی های شخصیتی کارآفرینانه در توفیق ایجاد کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی تأکید داشت.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رسانه های اجتماعی برتوسعه خشونت و رفتار های اوباشگرایانه تماشاگران فوتبال می باشد. جامعهآماری شامل تماشاگران آشوبگر فوتبال لیگ برتر و جام حذفی در سال 90و 91 بود. نمونهآماری با توجه به شرایط خاص و محدودیت های موجود، در دسترسی به اطلاعات، از بین افرادی که چندین بار در خشونت های مرتبط با ورزش در ورزشگاه ها از طرف پلیس دستگیر شده بودند، 100نفربصورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده گردید. که روایی آن توسط اساتید مجرب رشته های علوم انتطامی، تربیت بدنی و کارشناسان خبره در حیطه رسانه بررسی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ0.91 r=محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونKMO ، جهت مناسب بودن عناصر برای عامل فراینداجتماعی شدن واز آزمون گاما و ضریب توافق جهت تعیین رابطه استفاده گردید. باتوجه به معنی دارشدن آزمون گاما و ضریب توافق، ارتباط بین تحریک رسانه های جمعی بر بروز رفتارهای اوباشگرایانه تماشاگران آشوبگر فوتبال مورد تأیید قرارگرفت(05/0p