درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر مطالعه اثر تواتر خودگویی آموزشی و انگیزشی بر اجرای مهارت پرتاب دارت بود. 38 نفر دانشجوی پسر غیر ورزشکار به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت کردند. شرکت کنندگان بر اساس نمرات پیش آزمون در دو گروه خودگویی آموزشی و انگیزشی با تواتر یک تکرار و سه تکرار قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای اندازه گیری های تکراری 2 گروه (انگیزشی و آموزشی) × 3 شرایط آزمون (پیش آزمون، خود گویی با یک تکرار و خودگویی با سه تکرار) تحلیل شدند. نتایج نشان داد خودگویی آموزشی و انگیزشی با یک تکرار بر عملکرد حرکتی پرتاب دارت اثر معنادار دارد، اما خودگویی آموزشی و انگیزشی با سه تکرار بطور معناداری باعث کاهش عملکرد حرکتی پرتاب دارت شد. نتایج مؤید این است که تواتر خودگویی بر اجرای مهارت پرتاب دارت اثر منفی دارد.

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات قدرتی، تمرینات ویژه انگشتان و ترکیبی از آن دو بر سرعت و دقت حرکات ظریف زنان سالمند بود. بدین منظور 30 زن سالمند با میانگین سنی 6/1 ± 4/72 به صورت در دسترس انتخاب شدند. پس از گرفتن پیش آزمون با استفاده از آزمون پوردو پگبورد، آزمودنی ها بر اساس نمرات کسب شده در پیش آزمون در سه گروه تمرینات قدرتی، تمرینات ویژه انگشتان و تمرینات ترکیبی تقسیم شدند. تمرینات قدرتی در این پژوهش، تمرینات قدرتی استاندارد برای مچ و انگشتان دست بود، تمرینات ویژه انگشتان، شامل حرکات تمرینی توان بخشی انگشتان و دست می شد و تمرینات ترکیبی، ترکیبی از این دو نوع تمرین بود. هر گروه تمرینی در هر هفته سه جلسه بیست دقیقه ای به انجام تمرینات پرداختند و بعد از هشت هفته از آنان پس آزمون گرفته شد. از آزمون کلموگروف اسمیرونوف، آماره لون، آزمون تجزیه وتحلیل کوواریانس و آزمون تی همبسته به منظور تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد سه گروه تمرینی در متغیر سرعت و دقت حرکات ظریف، تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند ( P>0.05 ). تمرینات قدرتی و تمرینات ویژه انگشتان بر سرعت و دقت حرکات ظریف تأثیر معناداری داشت ( 0.05 > P ) ، اما تأثیر تمرینات ترکیبی بر سرعت و دقت حرکات ظریف، معنادار نبود ( P>0.05 ). با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان از تمرینات این پژوهش برای بهبود حرکات ظریف سالمندان، چه در منزل و چه در مراکز توان بخشی و تمام مراکز نگهداری سالمندان، به منظور بهبود کیفیت زندگی روزمره، حفظ استقلال و خودکارآمدی افراد سالمند بهره برد.

به احساساتی که یک ورزشکار در خصوص اجرا در یک موقعیت رقابتی دارد، فشار گفته می شود. هدف اصلی این تحقیق بررسی تغییرات سینماتیکی سرویس تنیس نسبت به افزایش فشار رقابتی بود. بیست تنیسور مرد نیمه حرفه ای راست دست 120 سرویس را تحت فشار پایین (عادی) و فشار رقابتی بالا اجرا کردند. بررسی فشار (ضربان قلب و اضطراب حالتی رقابتی ادراک شده) پیش از اجرای سرویس ها در مرحله فشار پایین و بالا انجام گرفت. اجرا و پارامترهای سینماتیکی (تجزیه وتحلیل دوبعدی حرکت) سرویس ها نیز اندازه گیری شد. دستکاری شرایط فشار افزایش معناداری را در ضربان قلب و فشار ادراک شده از شرایط فشار پایین به فشار بالا نشان داد (001/0P<). از افت عملکرد (001/0P<) نتیجه گیری شد که اثر انسداد تحت فشار مشاهده شده است. نتایج نشان داد تحت فشار، ارتفاع سرویس ها به طور معناداری کاهش یافت (001/0P<)، ولی سرعت توپ بدون تغییر باقی ماند (05/0P>). در این پژوهش تغییرات عملکرد تحت فشار رقابتی با استفاده از فاکتورهای سینماتیکی تبیین شد.

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر درگیری شغلی کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان از طریق نقش واسطه ای توانمندسازی روان شناختی بود. جامعه آماری تحقیق شامل تمام کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان استان های کرمان (50 =N) و یزد (45= N) بود. با توجه به کوچک بودن جامعه آماری، تمام افراد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (95=n=N)، که از این تعداد، 76 پرسشنامه (کرمان 40 نفر و یزد 36 نفر) برگشت داده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های ساختار سازمانی شاسکین و موریس (1984)، توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) و درگیری شغلی کانونگو (1982) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار pls استفاده شد. نتایج نشان داد توانمندسازی روان شناختی بر درگیری شغلی اثر معنا دار دارد (49/0=β). همچنین، ساختار ارگانیکی و ساختار مکانیکی بر توانمندسازی روان شناختی اثر معنادار دارند (به ترتیب 30/0=β، 34/0=β). به علاوه، نتایج غیرمستقیم نشان داد که توانمندسازی روان شناختی بین ساختار ارگانیکی و درگیری شغلی (15/0=β)، همچنین بین ساختار مکانیکی و درگیری شغلی (17/0=β)، دارای نقش واسطه ای است. نتایج نشان داد برای افزایش درگیری شغلی کارکنان باید توانمندسازی روان شناختی و ساختار سازمانی مورد توجه قرار گیرد.

هدف این پژوهش مقایسه تأثیر تمرین ترکیبی بر سطوح گلوکز خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، پروتئین واکنش گر C با حساسیت بالا و مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بوده است. در این مطالعه 33 نفر زن مبتلا به دیابت نوع 2 با دامنه سنی 40 تا 60 سال به سه گروه تجربی1) تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) با فاصله 20 دقیقه استراحت، تجربی2) اجرای تمرین ترکیبی بدون استراحت و 3) گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین به صورت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد .نتایج نشان داد پروتئین واکنش گر C و هموگلوبین گلیکوزیله در دو گروه تمرینی کاهش و مقاومت به انسولین افزایش یافت، اما این تغییرات معنادار نبودند (P>0.05). غلظت گلوکز خون ناشتا در دو گروه تمرینی کاهش معناداری یافت (P<0.05). با این حال بین کاهش گلوکز خون ناشتا در دو گروه تمرینی تفاوت معناداری وجود نداشت. در گروه گواه هیچ یک از متغیرها تغییر معنادار نداشتند. در نتیجه با توجه به آثار سودمند مشابه دو نوع تمرین ترکیبی و احتمال افت قند خون و پرهیز از خستگی بیش از حد این افراد در یک جلسه تمرین ترکیبی می توان اجرای تمرین ترکیبی مقاومتی- هوازی را با 20 دقیقه فاصله استراحتی پیشنهاد کرد.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل انگیزشی- بهداشتی معلمان تربیت بدنی بر اساس نظریه هرزبرگ بود که با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری را کلیه معلمان تربیت بدنی استان کرمانشاه تشکیل می دادند. نمونه تحقیق 278 معلم تربیت بدنی درنظر گرفته شد. برای نمونه گیری از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دموگرافیکی و پرسشنامه عوامل انگیزشی- بهداشتی دانت و همکاران (1996) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و همچنین از آمار استنباطی شامل آزمون کالموگروف- اسمیرنف؛ آزمون t مستقل و آزمون همبستگی کندال استفاده شد. نتایج نشان داد که که تفاوت معنی داری بین عوامل بهداشتی معلمان مرد و زن تربیت بدنی وجود دارد (05/0>p)؛ اما بین عوامل انگیزشی معلمان مرد و زن تربیت بدنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). همچنین عوامل بهداشتی با جنسیت (447/0r=) و وضعیت تأهل (409/0r=) رابطه مثبت و معنی داری داشت؛ اما عوامل انگیزشی با ویژگی های دموگرافیکی نمونه های تحقیق رابطه معنی داری را نشان نداد (05/0<p).

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر زمان اجرای تمرین و اولین خواب شبانه بر بهبود مولفه های آشکار (دقت) و حرکتی (زمان بندی) تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده بود. بدین منظور، 48 دانشجوی راست دست (25-19 سال) که کیفیت خواب مطلوبی داشتند، بر اساس آزمون های مهارت حرکتی ظریف دست و انگشتان پردو و زمان سنج واکنش ساده به سه گروه همگن تقسیم شدند. آزمودنی ها تحت سه شرایط تمرینی مختلف (زمان اجرای اولین جلسه تمرینی تا خواب شبانه متفاوت بود) در روز اول به تمرین تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده پرداختند و در روز دوم در آزمون بازآزمایی شرکت کردند. برای ارزیابی بهبود مولفه های دقت و زمان بندی، 10 کوشش آخر روز اول و 10 کوشش اول روز دوم مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های t وابسته و تحلیل واریانس یک راهه برای گروه های مستقل همراه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا داری 05.=0 α استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد اولین خواب شبانه بعد از یک جلسه تمرین، باعث بهبود زمان بندی عناصر کوتاه و بلند در تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده شد (0.05>P)؛ اما، بهبودی در دقت این عناصر ایجاد نکرد (0.05<P). هم چنین، شیوه تمرینی که در آن خواب شبانه بلافاصله بعد از اولین جلسه تمرین انجام شد، بیشترین اثر (38%) را بر بهبود زمان بندی عناصر کوتاه و بلند (شروع) در تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده به دنبال داشت؛ بنابراین، خواب شبانه بر مولفه زمان بندی مهارت حرکتی ظریف در مقابل مولفه دقت، اثرگذار است و برای اثربخشی بیشتر خواب شبانه بر مولفه زمان بندی، بایستی به زمان اجرای اولین جلسه تمرینی تا خواب شبانه توجه خاصی داشت.

Physical education (PE) plays a critical role in educating the whole student. Research supports the importance of movement in educating both mind and body. PE contributes directly to development of physical competence and fitness. The benefits of PE can affect both academic learning and physical activity patterns of students. Therefore، the purpose of this study was to describe the status of teaching and conduct of PE course in the first three grades of elementary schools of Iran. The samples of this research included 796 men، 325 women PE teachers’، plus 691 men، and 500 women principals (Superintendent). They were randomly selected from the schools of fifteen different provinces within the five various regions according to their geographical locations. All participants completed researcher designed questionnaires containing questions rating a wide range of contexts for the purpose of evaluating physical education course in elementary schools including the curriculum، the academic degree of teachers، sport equipment and places، finance، community، and school policies and ethos. The result showed that the majority of teachers and principals had diploma or two years college degree; about 70% of teachers were not specialist in physical education. The majority of teachers (25% men and 20% women) had teaching-experience between 1 to 3 years whereas the principals had between 5 to 10 years of experience، respectively. The majority of teacher <50%) were familiar with the behavioral objectives and used them in their lesson plans. Approximately، 40% of the teachers emphasized on fundamental movements and play in their classes. About 58% of them used lesson plan for their teaching. Overall، fewer than 50 of the teacher assigned grade based on fulfillment of behavioral objectives. About 78% of teachers used schoolyards for teaching physical education course. About 27% of the teachers assigned 60% to % 80 of grade for improvement of physical fitness. About 37% of the teachers agreed upon using integrated physical education method for their teaching. According to the findings of the study، it was concluded that the quantitative and qualitative conditions for PE working at the elementary schools are not in a desirable condition، so this convey a warning signal for those in charge of education and training system of the country as well as the students'' parents

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین اخلاق کاری اسلامی با رضایت شغلی، تعهد سازمانی و نیت ترک خدمت در کارشناسان وزارت ورزش و جوانان ایران بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود که به روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری، کارشناسان وزارت ورزش و جوانان بودند (290 نفر). براساس جدول مورگان تعداد نمونه 165 نفر به دست آمد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اخلاق کاری اسلامی علی و اوایهان (2008)، برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه لایتله (1994)، به منظور سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه پورتر و همکاران (1974) و برای سنجش نیت ترک خدمت در سازمان از پرسشنامه لونا و آروکاس (2008) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها را هفت نفر از استادان رشته مدیریت ورزشی تأیید کردند و پایایی پرسشنامه ها با آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0، 78/0، 74/0، 83/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد بین اخلاق کاری اسلامی با رضایت شغلی (01/0P=) و تعهد سازمانی (05/0P=)، رابطه معنا داری وجود دارد. اما بین اخلاق کاری اسلامی و نیت ترک خدمت (05/0P=) رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج همچنین نشان داد که رضایت شغلی تأثیر مثبت و معناداری بر تعهد سازمانی دارد. ولی رابطه بین تعهد سازمانی و نیت ترک خدمت و همچنین رابطه بین رضایت شغلی و نیت ترک خدمت در بین کارشناسان وزارت ورزش و جوانان ایران معنادار نبود.

چاقی زودرس و انتقال آن به بزرگسالی، احتمال بروز بیماری CAD را افزایش می دهد. پروتئین ABCA1 نقش محوری در فرایند انتقال معکوس کلسترول و پیشگیری از CAD دارد. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی طناب زنی بر مقدار بیان پروتئین ABCA1 لنفوسیتی، ApoA-I و پروفایل های چربی خون در نوجوانان پسر دچار اضافه وزن و چاق بود. به این منظور 30 دانش آموز (میانگین سن 1/1±35/17 سال، وزن 6/11 ±6/88 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 36/2 ±31/28 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل (15n=) و تمرین (15n=) قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرین استقامتی تناوبی طناب زنی (8 هفته، 4 روز،40 دقیقه در هر جلسه) بود. سنجش میزان بیان پروتئین ABCA1 لنفوستی از طریق همولیز سلولی و روش الایزای حساس انجام گرفت. داده ها به وسیله آزمون آماری T-test در سطح معناداری 05/0>P تحلیل شد.یافته ها نشان داد میزان پروتئین ABCA1 لنفوسیتی (000/0=P) و VO2max (000/0=P) افزایش معنادار و مقادیر پلاسمایی TG (017/0=P)، TC (001/0=P)، LDL-c/HDL-c (026/0=P) و TC/HDL-c (002/0=P)، درصد چربی بدن (015/0=P) و BMI (042/0=P) کاهش معنادار داشتند. اما افزایش مقادیر Apo A-I، HDL-c و کاهش LDL-c و وزن بدن معنادار نبود. نتیجه اینکههشت هفته تمرین استقامتی تناوبی طناب زنی می تواند تأثیرات مثبتی بر پروتئین ABCA1 (به عنوان دروازه بان فرایند انتقال معکوس کلسترول) و پروفایل های چربی خون در نوجوانان با وزن زیاد و چاق داشته باشد.

رسانه ها از مهمترین ابزارها برای انتقال پیام ها، اخبار و اطلاعات گوناگون هستند. این ابزار که به طرق گوناگون در دسترس عموم مردم قرار می گیرد، در حال انتقال پیام هایی است که در جهت منافع و اهداف آنها باشد. در حیطه ورزش نیز این مسئله پررنگ است. از بین انواع رسانه ها، نشریات از جمله، مجله از توجه ویژه ای در میان مردم برخوردار است. از میان تمامی مجلات ورزشی مجله تماشاگر را می توان پرمخاطب ترین مجله ورزشی در ایران نامید. به همین دلیل تحقیق حاضر با هدف بررسی سوگیری جنسیتی با توجه به نظریه های نابرابرای جنسیتی و مؤلفه های ورزشیِ تحت پوشش این مجله انجام می شود. روش تحقیق این پژوهش، تحلیل محتوا بود و به این منظور تعداد 1485 عکس و 1331 مطلب از بین بیست شماره ای که به صورت تصادفی در دسترس انتخاب شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. متغیرهای مورد بررسی در دو بخش مربوط به عکس ها (هفت متغیر) و مربوط به مطالب (هفت متغیر) به صورت جداگانه بررسی شد. داده های پژوهش پس از جمع آوری برای طبقه بندی و تجزیه و تحلیل های آماری توصیفی و استنباطی از برنامه کامپیوتری SPSS استفاده شد و آزمون خی دو برای بررسی معنی داری تفاوت ها مورد استفاده قرار گرفت. ضریب توافق بین کدگداران نیز یافته های این پژوهش نشان داد که مجله دچار سوگیری جنسیتی است و همچنین توجه چندانی به مؤلفه تربیتی و همگانی در ورزش ندارد.

هدف از این تحقیق بررسی وضعیت عضلانی – اسکلتی ناحیه گردن و کمربند شانه ای در کارمندان مرد کاربر رایانه با و بدون فعالیت جسمانی بود. به ان منظور 120 نفر از کارمندان مرد به صورت خوشه ای انتخاب شدند. سپس به دو گروه (گروه اول دارای فعالیت جسمانی و گروه دوم بدون فعالیت جسمانی) تقسیم شدند. آنگاه وضعیت اسکلتی- عضلانی ناحیه گردن وکمربند شانه نمونه ها براساس پرسشنامه استاندارد نوردیک ارزیابی شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع رابطه ای – مقایسه ای با ماهیت کاربردی است. اطلاعات خام به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخة 21 و بهره گیری از آمار توصیفی و آزمون خی دو (05/0α≤) تجزیه وتحلیل شد. نتایج آزمون ها نشان داد که اختلاف معناداری بین وضعیت اسکلتی – عضلانی ناحیه گردن و کمربند شانه دو گروه وجود دارد (p=0.001) و گروه دارای فعالیت جسمانی از وضعیت بهتری برخوردار بودند. از آنجا که احتمالاً فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی، شیوع اختلالات اسکلتی – عضلانی را کاهش می دهد، آموزش و اجرای تمرینات ورزشی منظم در این افراد می تواند در پیشگیری از اختلالات مزمن اسکلتی – عضلانی ناحیه گردن و کمربند شانه مؤثر واقع شود و از هزینه های هنگفت ناشی از آن جلوگیری کند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تکلیف دوگانه، مجرد و ترکیبی بر راه رفتن زنان سالمند با تجربه افتادن و بدون تجربه افتادن می باشد. بدین منظور، 120 زن سالمند شهرستان بابل که در دامنه سنی 80 60 سال قرار داشتند به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به شکل تصادفی در گروه های کنترل و تمرینی دوگانه، مجرد و ترکیبی جای گرفتند. جهت سنجش کیفیت راه رفتن سالمندان از آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار استفاده شد. پس از مرحله پیش آزمون، گروه های مختلف تمرینی بر اساس برنامه مشخص با توجه به گروه خود، به تمرین راه رفتن با شرایط تکلیف مجرد، دوگانه و ترکیبی پرداختند و پس از دوماه، مجدداً در آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار حضور یافتند. شایان ذکر است که آزمون در دو شرایط تکلیف مجرد و تکلیف دوگانه برای تمام گروه ها انجام پذیرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط نشان می دهد که اثر مداخله و اثر تعاملی مداخله در گروه در دو شرایط آزمون با اجرای تکلیف مجرد و تکلیف دوگانه معنادار می باشد (0.05≥P)، اما تفاوت بین این دو شرایط در پس آزمون معنادار نیست. این احتمال وجود دارد که افزایش قابلیت شناختی و جسمانی زنان سالمند، زمینه ساز بهبود امتیازات کیفیت راه رفتن آن ها بوده است.

اعتقاد بر این است خون نقش مهم و قابل توجهی در فعالیت های بدنی و ورزش ایفا می کند که عبارتاند از: انتقال مواد تنظیم درجه حرارت بدن و حفظ تعادل اسیدی ـ بازی (PH). هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت شدید کوتاه مدت منتخب بر برخی از عناصر خونی شامل گلوکز خون(BS) تعداد گلبول های قرمز (RBC) هموگلوبین (HGB)و هماتوکریت (HCT) ورزشکاران نخبه پسر کاراته کا بوده است. بدین منظور دوازده نفر از کاراته کاهای نوجوان و جوان (با میانگین سنی 8/1 ± 3/15 سال وزن 3/8 ± 55 کیلوگرم و قد 1/8 ± 166 سانتی متر) داوطلبانه به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند و به مدت سه دقیقه در قالب مسابقه رسمی و حساس دو به دو به رقابت و فعالیت پرداختند. از آزمودنی ها قبل و بلافاصله بعد از فعالیت بدنی شدید آزمون ضربان قلب و نمونه خون گرفته شد. پس از جمع آوری داده ها به منظور بررسی معنی دار بودن اختلاف بین میانگین های قبل و بعد از فعالیت از آزمون t ویژه گروه های وابسته در سطح معنی داری 05/0P ≤ استفاده شد. با بررسی یافته های پژوهش مشخص شده است که متغیرهای مورد مطالعه در پایان سه دقیقه فعالیت شدید کوتاه مدت افزایش معنی داری یافتهاند (05/0 ). به نظر می رسد این افزایش مربوط به مدت شدت و نوع فعالیت همچنین تغییر هورمون های تنظیم کننده گلوکز خون افزایش کاتکولامین ها و کاهش حجم پلاسما باشد.

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد ریوی زنان چاق و دچار اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دو است. 24 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو با دامنه سنی 55-40 سال، میانگین شاخص توده بدنی (BMI) 26/3±16/30 کیلوگرم بر متر مربع و قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر به طور هدفمند انتخاب شدند. پس از اندازه گیری های آنتروپومتریک و شاخص های ریوی، آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته، هفته ای 3 روز و هر روز به مدت60 تا 75 دقیقه و با شدت 40 تا 80 درصد 1RM انجام گرفت. شاخص های ریوی از طریق اسپیرومتری ارزیابی شدند. برای مقایسه تفاوت ها در پایان تمرین بین دو گروه از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. در پایان تحقیق بین وزن بدن (001/0 P=)، BMI (01/0 P=)، WC(001/0 P=)، WHR (004/0 P=)، FVC (001/0 P=)، FEV1 (001/0 P=)، FEV1/FVC (04/0 P=) و گلوکز ناشتای خون (001/0 P=) گروه ها تفاوت معنا داری مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، برنامه تمرین ورزشی که موجب کاهش قند خون در افراد دیابتی شود، مداخله درمانی مؤثری برای بهبود عملکرد ریوی به شمار می رود.