درخت حوزه‌های تخصصی

ورزشهای مختلف به ورزشکارانی با ابعاد و اندازههای بدنی خاص نیاز دارند. نتایج برخی تحقیقات پیکرسنجی از ارتباط ویژگیهای تیپ بدن با عملکرد ورزشی، تشابه نوع پیکری بازیکنان جوان و بزرگسال یک رشته و ثبات تیپ بدنی در طول عمر حکایت دارد. با توجه به اینکه تیپ بدنی تحت تأثیر عوامل ژنتیکی است و از تمرین و تغذیه تأثیر اندکی میپذیرد، این شاخص میتواند در شناسایی افراد مستعد سودمند باشد. با توجه به نیافتن پژوهشی در خصوص نیمرخ تیپ بدنی نونهالان ایرانی، هدف تحقیق حاضر توصیف نیم رخ تیپ بدنی پسران 9 تا 13 ساله ایرانی استان های کشور در رشت ههای رزمی بود. تحقیق حاضر توصیفی 13 ساله است که در برنامههای - و از نوع میدانی است. نمونه آماری شامل 1726 نفر از نونهالان پسر 9 اوقات فراغت تابستانی سازمان ورزش بسیج در مراکز استان ها ثبت نام کرده بودند. براساس دستورالعمل متغیرهای منتخب پیکری اندازهگیری و تیپ بدنی به روش هیث-کارتر محاسبه گردید. نتایج نشان ،ISAK داد جزء اکتومورفی نونهالان پسر ایرانی 3,1 ، جزء مزومورفی 4,1 و جزء اندومورفی آ نها 3,1 بود. همچنین مشخص گردید که نونهالان پسر ایرانی به طور کلی تیپ بالانس مزومورف دارند. بر اساس مطالعات قبلی، در رشته کاراته تیپ بدنی نخبگان تیمهای مطرح دنیا از جمله آلمان اکتومورفیک-مزومورف بود؛ همچنین نوع پیکری نخبگان جهانی تکواندو نیز اکتومورفیک-مزومورف گزارش شده و در رشته جودو نیز تیپ بدنی نخبگان جهانی بالانس مزومورفی بود. طبق یافتههای تحقیق بهلحاظ تیپ بدنی، نونهالان استانهای ایلام، فارس، قزوین، قم، لرستان، خراسان رضوی و یزد از تیپ بدنی اکتومورفیک -مزومورف برخوردار بودند و استانهای مازندران، کرمان، کرمانشاه، کردستان، مرکزی، آذربایجا نشرقی، اهواز، بوشهر نیز از تیپ بدنی بالانس مزومورفی برخوردارند. در مجموع، نونهالان استان ایلام از بالاترین تطابق با ویژگی تیپ بدنی کاراتهکارهای نخبه برخوردار بودند و پس از آن نونهالان استانهای قم و قزوین قرار داشتند. همچنین بهلحاظ بیشترین تطابق با ویژگی تیپ بدنی تکواندوکاران نخبه، استانهای فارس، لرستان، خراسانرضوی و یزد از سطح انطباق بالاتری برخوردار بودند. در رشته جودو نیز استانهای مازندران و اهواز از بیشترین تطابق پیکری برخوردار بودند. به طورکلی، این اطلاعات میتواند زمینه مناسبی برای سیاست گذاری هدفمند بخش های اجرایی کشور در عرصه استعدادیابی و ورزش قهرمانی بهویژه در رشتههای پرمدال رزمی فراهم آورد. اگرچه نتایج آزمونهای پیکری بهویژه تیپ بدنی در استعدادیابی و تعیین قطبهای ورزشی کاربرد گسترده و قابل اعتنایی دارد، با توجه به اهمیت سایر فاکتورها نظیر جسمانی و روانی در موفقیت ورزشی انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه ضروری است

هدف تحقیق، بررسی اثر الگودهی ویدئویی فرد ماهر و خود الگودهی ویدئویی بر یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال در دانش آموزان عقب مانده ذهنی مقطع ابتدایی بود. 24 نفر از دانش آموزان عقب مانده ذهنی مقطع ابتدایی پس از برگزاری جلسه پیش آزمون، به صورت تصادفی، در سه گروه الگودهی ویدئویی، خود الگودهی ویدئویی و کنترل قرار گرفتند. گروه الگودهی ویدئویی، یک نوار ویدئویی از یک فرد ماهر و گروه خود الگودهی ویدئویی، نوار ویدئویی اجرای خود را تماشا کردند و به تمرین فیزیکی مهارت پرداختند. گروه کنترل در این برنامه ی مداخله ای شرکت نکردند. پس از 10 جلسه اکتساب، آزمون یادداری فوری بعد از یک روز و آزمون یادداری تاخیری بعد از 5 روز برگزار شد. نتایج نشان داد الگودهی ویدئویی یک مداخله سودمند برای یادگیری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دانش آموزان عقب مانده ذهنی است (05/0>p). با این وجود، خود الگودهی ویدئویی نسبت به الگودهی ویدئویی فرد ماهر سودمند تر است و مهارت آموخته شده از این طریق، با گذشت زمان حفظ می شود

با افزایش رقابت بین مناطق گردشگری، استراتژیهایی که پتانسیل گردشگری ورزشی را در مناطق گردشگری کشف کند، توسعه یافته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل مؤثر بر وفاداری گردشگران در رویدادهای ورزشی استان آذربایجان شرقی است. بدین منظور 102 گردشگر به صورت خوشه ای و تصادفی ساده پرسشنامة تجدیدنظر شدة تراویس (2008) را تکمیل کردند. با استفاده از یافته های مدل آماری SEM متغیرهای تأثیرگذار بر وفاداری گردشگران ورزشی و غیرورزشی شناسایی شدند. متغیرهای اثرگذار بر وفاداری بر گردشگران ورزشی عبارتند از: اعتماد، رضایت مندی، تصویرسازی، ورزش هایی شاخص، هیجان و تجارب منحصربه فرد. متغیرهای اثرگذار بر وفاداری گردشگران غیرورزشی عبارتند از: اعتماد، رضایت مندی، امنیت، تفاوت های فرهنگی و حمل و نقل. نتایج نشان داد گردشگران ورزشی از گردشگران غیرورزشی وفادارترند که با یافته های تحقیقات قبلی در این زمینه هم خوانی دارد.

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی بر یادگیری حرکتی مهارت بالانس دو پایه است. 45 آزمودنی با میانگین سنی7 /1±03 /8 به طور تصادفی در سه گروه تجربی مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و مدل ترکیبی قرار گرفتند. آزمودنی ها مهارت بالانس دو پایه را به مدت سه هفته (هر هفته سه جلسه) تمرین کردند. پیش آزمون، آزمون اکتساب و آزمون یادداری از سه گروه به عمل آمد. امتیازات آزمودنی ها از طریق محاسبة میانگین امتیازات سه داور براساس هنجار تعیین شدة فدراسیون ژیمناستیک صورت گرفت. نتایج تحلیل واریانس دو طرفه در اندازه های تکراری نشان داد مشاهدة مدل انیمیشنی، تصاویر ثابت و ترکیبی بر یادگیری حرکتی مهارت بالانس دو پایه تاثیر معنی داری دارد (001 /0 pv =). همچنین نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین گروه های مدل انیمیشن و مدل ترکیبی وجود ندارد (156 /0 pv =). در نهایت هر دو گروه مدل انیمیشن و مدل ترکیبی، عملکرد بهتری نسبت به گروه تصاویر ثابت داشتند (001 /0 pv =). در کل نتایج نشان میدهد مشاهدة انیمیشن روش الگودهی مناسب برای یادگیری مهارت بالانس دوپایه در سنین کودکی است. همچنین پیشنهاد می شود، از تصاویر ثابت به عنوان مکمل همراه با انیمیشن استفاده شود.

این پژوهش در چهارچوب طرحی توصیفی- تحلیلی انجام شد که به مقایسه برنامه سوم و چهارم توسعه استان آذربایجان غربی و تحلیل آن با متدولوژی مهندسی ارزش پرداخته است. در این تحقیق 15 شاخص برنامه توسعه، 4 شاخص در بخش عمرانی و 11 شاخص در بخش ورزش قهرمانی با هدف شناسایی ضعف¬ها و قوت¬های برنامه و ارائه راه¬کار بررسی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد استان در شاخص مدال های جهانی با درصد رشدی برابر (760%) بهترین عملکرد را داشته و در شاخص دعوت¬شده به تیم ملی با درصد رشدی منفی برابر (73/207-%) عملکرد ضعیفی داشته است و در دیگر شاخص ها: مساحت فضاهای سرپوشیده (73/41%)، مساحت فضاهای روباز (60/37%)، سرانه فضاهای سرپوشیده (58/41%)، سرانه فضاهای روباز (55/37%)، ورزشکاران سازمان¬یافته (92/65%)، مقام های کشوری (14/53%)، تیم های حاضر در لیگ های کشوری (69/45%)، رشته های ورزشی فعال (9/19%)، کلاس های آموزشی داوری و مربیگری (24/126%)، میزبانی کشوری (42/231%)، مدال های آسیایی (88/8%)، اعزام به قهرمانی کشور (73/122%) درصد رشد را در برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم نشان می دهند و در شاخص مدال های بین المللی با رشد (03/13-%) رشدی منفی در برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم مشاهده شد. در مجموع، برنامه چهارم، در مقایسه با برنامه سوم رشد داشته، اما با توجه به تحلیلی بر مبنای متدولوژی کارکردگرای مهندسی ارزش دارای نقاط ضعفی است.

تغییرات الکترولیت ها در بدن به طور وسیعی برای تعیین ارتباط این تغییرات با فعالیت بدنی مطالعه شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر فعالیت کوتاه مدت بیشینه بر غلظت برخی الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کمتحرک اجرا شده است. این مطالعه روی 60 نفر از مردان داوطلب سالم دانشگاهی انجام شد که به طور تصادفی به دو گروه فعال و کم تحرک تقسیم شدند. مشخصات شرکت کنندگان در گروه مردان فعال (6/5 ± 9/26 سال، 12/6 ± 179 سانتی متر، 54/7 ± 20/75 کیلوگرم) و در گروه مردان کم تحرک (8/5 ± 5/27 سال، 05/5 ± 176 سانتی متر، 95/8 ± 50/88 کیلوگرم) بود. آزمون بیشینه نوار گردان بالک به عنوان فعالیت بیشینه به اجرا در آمد. بلافاصله پس از اجرای آزمون، نمونه خون پس آزمون آزمودنی ها برای تعیین غلظت الکترولیت های سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم سرم گرفته شد و با نمونه های خون قبل از آزمون، در هر دو گروه مقایسه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و t همبسته در سطح معنی داری 05/0 > p استفاده شد. فعالیت کوتاه مدت بیشینه به افزایش غلظت کلسیم، سدیم و منیزیم و کاهش غلظت پتاسیم سرم منجر شد و این تغییرات در تمامی موارد معنی دار بود (05/0 > p). بین غلظت الکترولیت های سرم مردان جوان فعال و کم تحرک، پس از اجرای فعالیت بیشینه، تفاوت معنی داری دیده نشد. اگرچه ممکن است سطح آمادگی بدنی آزمودنی ها تأثیری بر مقادیر پایه ای یا پس از فعالیتِ الکترولیت های سرم نداشته باشد، فعالیت های بدنی کوتاه مدت با شدت بیشینه، اثرات واضحی بر تغییرات الکترولیت ها به جا گذاشت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت کیفی دوره های تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی در 22 دانشکده و گروه تربیت بدنی دانشگاه های دولتی کشور انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق 563 دانشجوی دوره های تحصیلات تکمیلی (کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی تربیت بدنی و علوم ورزشی)، 95 عضو هیئت علمی این دوره ها و 43 مدیر دوره های تحصیلات تکمیلی بود. اهداف پژوهش، شناسایی موارد زیر بوده است: 1) میزان روشن بودن اهداف و رسالت های دوره های تحت بررسی؛ 2) کیفیت فعالیت های آموزشی که مشتمل بر روش های تدریس، محتوای آموزشی، مدیریت کلاس ها و ارزیابی آموزشی است؛ 3) ارتباط با محیط خارج از دانشگاه؛ 4) کیفیت مدیریت و برنامه ریزی این دوره ها؛ 5) کیفیت فضاهای کالبدی، تجهیزات و امکانات آموزشی؛ 6) کیفیت جوّ سازمانی؛ 7) کیفیت فعالیت های پژوهشی و 8) نمادهای انگیزشی در درون دانشگاه ها. ابزار جمع آوری اطلاعات سه پرسشنامه محقق¬ساخته بود. روایی پرسشنامه ها با نظرخواهی از 13 عضو هیئت علمی با گرایش مدیریت ورزشی و مدیریت و برنامه ریزی در آموزش عالی تأیید و اصلاحات لازم اعمال شد. با توجه به حجم محدود سه جامعه تحت مطالعه، شیوه نمونه گیری سرشماری (تمام شماری) بود. روش تحقیق این مطالعه، توصیفی از نوع پیمایشی بود و برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای آماری S-plus و SPSS استفاده شد و به اقتضای مراحل تحلیل از آماره های آلفای کرونباخ برای بررسی پایایی شاخص ها و سؤالات ابزار جمع آوری اطلاعات (در مرحله پیش¬آزمون)، از همبستگی برای پایایی و همچنین تبیین ارتباط بین متغیرها و از آمار توصیفی برای توضیح وضعیت کیفیت دوره ها استفاده شد. همچنین، برای بررسی تفاوت معنی دار بین گروه های مختلف تحقیق از آزمون t دو نمونه ای و آنالیز واریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از نظر شاخص های آگاهی از اهداف و رسالت ها، کیفیت فعالیت های آموزشی، کیفیت ارتباط با محیط، کیفیت مدیریت و برنامه ریزی، کیفیت تجهیزات و فضاهای آموزشی، کیفیت پژوهش و کیفیت نمادهای انگیزشی تفاوت معنی¬داری در سطح 99% اطمینان میان سه گروه تحقیق وجود دارد.

هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین رفتار رهبری مربی، انسجام گروهی و عملکرد تیم های والیبال لیگ برتر زنان است. در این تحقیق همبستگی 76 والیبالیست زن از تیم های لیگ برتر در سال 1388 با میانگین سن 26/4±96/24 سال، سابقه ورزشی 74/4±71/9 سال و سابقه عضویت در تیم های حرفه ای 73/3±55/6 سال پرسشنامه اطلاعات فردی، مقیاس رهبری در ورزش (چلادورای و صالح، 1980) و پرسشنامه انسجام گروهی (کارون و همکاران، 1985) را تکمیل کردند. از ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون چندمتغیره در سطح معنی¬داری 05/0 و نرم¬افزار آماری SPSS برای تجزیه و تحلیل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد سطح کلی انسجام گروهی ارتباط معنی داری با ابعاد آموزش و تمرین، رفتار دموکراتیک، رفتار آمرانه، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت و سطح کلی رفتار رهبری دارد (05/0≥p). همچنین عملکرد تیم های والیبال لیگ برتر زنان با ابعاد آموزش و تمرین، رفتار دموکراتیک، رفتار آمرانه، حمایت اجتماعی، بازخورد مثبت، سطح کلی رفتار رهبری، انسجام وظیفه ای، انسجام اجتماعی و سطح کلی انسجام گروهی ارتباط معنی داری دارد (05/0≥p). در ادامه، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد رفتارهای دموکراتیک و آمرانه نقش معنی داری در تبیین انسجام وظیفه ای (56%)، انسجام اجتماعی (63%) و سطح کلی انسجام گروهی (73%) دارند، در حالی که علاوه بر این رفتارها، بُعد بازخورد مثبت نیز از رفتار رهبری تعیین کنندة انسجام اجتماعی در تیم های والیبال لیگ برتر به¬شمار می آید (05/0≥p). در خصوص عملکرد، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد هنگامی که رفتار رهبری و ابعاد انسجام گروهی به¬طور همزمان وارد تحلیل رگرسیون می شوند، تنها رفتار رهبری شامل آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت قادر به پیش¬بینی عملکرد تیمی است. یافته های این تحقیق اهمیت رفتار رهبری مربی در تبیین انسجام گروهی و عملکرد تیمی را تأیید می¬کند.

هدف پژوهش حاضر بررسی و مطالعه تطبیقی بازاریابی ورزشی در سه دوره از بازی های المپیک تابستانی و زمستانی 1996 الی 2004 می باشد. نمونه ها به روش نمونه گیری هدفدار انتخاب شده اند. از مطالعه کتابخانه ای استفاده شده و روش تحقیق از نوع گذشته نگر، کاربردی و توصیفی است. نتایج تحقیق نشان داد که پخش تلویزیونی و خبررسانی، مجموع بینندگان تلویزیونی، میزان سود و درآمد بازاریابی وسهم هر یک از کمیته های خانواده المپیک، برنامه فروش بلیط و برنامه مجوزدهی در المپیک های زمستانی روند رو به رشد داشته است. حمایت مالی، تعداد حامیان مالی در المپیک های زمستانی و برنامه فروش بلیط در المپیک های تابستانی روند صعودی و سپس نزولی داشته است. برنامه مجوزدهی در المپیک های تابستانی ابتدا سیر نزولی و سپس سیر صعودی داشته است. تعداد حامیان مالی در المپیک های تابستانی روند نزولی داشته است. تعداد شرکا افزایش نامحسوسی داشته وسپس میزان آن ثابت مانده است. همچنین خبررسانی تلویزیونی سودمندترین شاخص بازاریابی در بازی های المپیک بنظر می رسد. بنابراین سرمایه گذاری در فرصت های تجاری بازی های المپیک زمینه را برای توسعه آینده فراهم می نماید.

هدف از تحقیق، تعیین ارتباط بین استرس شغلی و رضایت شغلی روزنامه نگاران ورزشی می باشد. روش تحقیق همبستگی، نوع تحقیق کاربردی، روش اجرا به صورت پیمایشی و روش گردآوری داده ها میدانی است. جامعه آماری شامل روزنامه نگاران و خبرنگاران ورزشی ایران، حجم نمونه آماری 120 نفر که به روش غیرتصادفی و هدفمند تعیین شد. از آمار توصیفی همچون میانگین، انحراف معیار، فراوانی، % فراوانی و از آمار استنباطی همچون آزمون های همبستگی پیرسون (r)، تحلیل واریانس (F) و آزمون (t) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. گروه مورد مطالعه از نظر میزان استرس و رضایت شغلی با دو گروه دیگر که دارای شغل مشابهی بودند مقایسه و مورد تحلیل قرار گرفتند. تحلیل واریانس نشان داد بین گروه ها از نظر رضایت از کار (008/0P<)، رضایت از مسئول (001/0P<) و رضایت از حقوق و مزایا (019/0P<) تفاوت معنادار وجود دارد و همچنین آزمون شفه تفاوت بین گروه های مورد نظر را مشخص نمود. بطور کلی به نظر می رسد که مسئولیت کاری روزنامه نگاران و خبرنگاران ورزشی با توجه به حساسیت شغل آنها بالا باشد به دلیل اینکه ارتباط مستقیم با جامعه ورزشی داشته و در انعکاس اخبار و اطلاعات باید حق انصاف را رعایت کنند تا به حیثیت و آبروی فردی خدشه وارد نشده و همچنین اصول اخلاقی عینیت و استقلال را نادیده نگیرند. همین امر روزنامه نگاران را در معرض تنیدگی و استرس قرار می دهد.

هدف تحقیق بررسی موانع حضور معلولین، نابینایان وناشنوایان شهر اراک در ورزش های همگانیبود. روش تحقیق از نوع توصیفی - پیمایشی است که به روش میدانی انجام شد. کلیه معلولین (جسمی- حرکتی و کم توان ذهنی)، نابینایان و ناشنوایان (غیر ورزشکار) شهر اراک به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شدند. 60 نفر از این جامعه آماری پرسشنامه های توزیع شده را برگرداندند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود که پس از کسب روایی و پایایی (87/0= α) بین نمونه ها توزیع شد. از آمار توصیفی و آزمون فریدمن و تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی LSD برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها نشان داد که عدم کیفیت اماکن ورزشی، مشکلات روزمره، نداشتن اطلاعات ورزشی مهم ترین موانع حضور آزمودنی ها در فعالیت های ورزشی بودند. همچنین در مقایسه نوع معلولیت و موانع حضور در فعالیت های ورزشی مشاهده شد که بین سه گروه با معلولیت های مختلف در موانع ناشی از کیفیت اماکن ورزشی، اطلاعات ورزشی و آسیب دیدگی ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد. در تعیین جایگاه تفاوت های موجود در بین سه گروه معلولین، نابینایان و ناشنوایان و مقایسه این سه گروه، معلوم شد که بین معلولین با ناشنوایان در موانع مربوط به اطلاعات ورزشی و معلولین با نابینایان در موانع مربوط به مشکلات زندگی و نابینایان با ناشنوایان در موانع مربوط به مشکلات رفتاری تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<). با توجه به یافته های حاصل از تحقیق پیشنهاد می شود مسئولان ورزش در جهت برداشتن موانع موجود بر سر راه ورزش همگانی معلولین، نابینایان و ناشنوایان تلاش کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دو نوع تمرین همزمان بر درصد تودة چربی بدن، شاخص تودة بدنی، بیشینة اکسیژن مصرفی بدن، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین های کلسترولی کم چگال و پرچگال در نوجوانان دچار اضافه وزن بود. با توجه به هدف پژوهش، 40 نوجوان پسر غیرورزشکار دچار اضافه وزن با میانگین سنی 58 /0±33 /15 سال انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه آزمایشی اول 14 نفر بودند و به صورت همزمان تمرین استقامتی تداومی و مقاومتی را اجرا کردند. گروه آزمایش دوم نیز 14 نفر بودند و تمرین استقامتی تداومی و مقاومتی را همزمنان انجام دادند. گروه کنترل شامل 12 نفر و بدون فعالیت بودند. متغیرهای درصد تودة چربی بدنی، شاخص تودة بدنی، بیشینة اکسیژن مصرفی بدن، قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتئین های کلسترولی کم چگال (LDL-C) و پرچگال (HDL-C) حداقل سه روز قبل و بعد از دورة تمرینی اندازه گیری شد. از T تست همبسته، آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه برای آنالیز داده ها استفاده شد. یافته ها نشان داد که در هر دو گروه آزمایشی افزایش معنی دار در قدرت عضلانی بالا تنه و پایین تنه و کاهش معنی دار درصد چربی بدنی و تری گلیسرید به وجود آمد (001 /0P=) . مقدار LDL-C در گروه آزمایشی اول (001 /0 P=) و در گروه آزمایشی دوم (009 /0 P=) کاهش معنی داری داشت. مقدار HDL-C خون نیز به طور معنی دار درگروه آزمایشی اول (000 /0 P=) و هم در گروه آزمایشی دوم (003 /0 P=) افزایش یافت.بنابراین می توان گفت تمرینات همزمان استقامتی تناوبی یا تداومی و مقاومتی موجب بهبود قدرت، بیشینة اکسیژن مصرفی بدن، درصد چربی بدنی و پروفایل های لیپید خون در نوجوانان پسر غیرورزشکار دچار اضافه وزن می شود.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط سبکهای رهبری مربیان با انگیزش پیشرفت جودوکاران نخبة ایران است که با روش توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی به اجرا درآمده است. جامعة آماری این تحقیق را کلیة جودوکاران لیگ برتر به تعداد 162 نفر تشکیل میدادند. در این تحقیق نمونة آماری 125 جودوکار در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، مقیاس رهبری ورزش (95/0=α) و پرسشنامة ورزش گرایی (90/0=α) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای تعیین ارتباط از رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبکهای رهبری مربیان و انگیزش پیشرفت رابطة معنیداری وجود دارد (01/0>p). همچنین یافته های تحقیق رابطة مثبت و معنیداری بین سبکهای رهبری دموکراتیک، بازخورد مثبت وحمایت اجتماعی با انگیزش پیشرفت نشان داد (01/0>p)، ولی بین سبکهای رهبری آموزش و تمرین و استبدادی با انگیزش پیشرفت ارتباط معنیداری مشاهده نشد (05/0<p). به طور کلی سبکهای رهبری مربیان عاملی مهم و پیش بینیکننده در انگیزش پیشرفت ورزشکاران است.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر 12 هفته تمرینات ایروبیک و ورزش در آب بر کیفیت زندگی و شادکامی زنان غیرورزشکار میانسال است. جامعه آماری این تحقیق زنان میانسالی بودند که برای اولین بار در کلاس های ایروبیک و ورزش در آب شرکت کرده و در دسترس بودند. از میان آن ها 60 نفر به صورت داوطلب در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروه 20 نفره ایروبیک، ورزش در آب و کنترل تقسیم شدند. روش تحقیق نیمه تجربی و از نوع کاربردی و ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (26_WHOQOL ) و شادکامی آکسفورد بود. نتایج نشان داد تمرینات ایروبیک و ورزش در آب بر کیفیت زندگی و شادکامی زنان میانسال تأثیرگذار بوده است (05/0P<). بین کیفیت زندگی و شادکامی زنان غیرورزشکار میانسال در سه گروه ایروبیک، ورزش در آب و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<). همچنین بین میزان کیفیت زندگی و شادکامی گروه های ایروبیک و ورزش در آب با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0P<)، اما در بین دو گروه ایروبیک و ورزش در آّب تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0P<). به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد هم ورزش در آب و هم تمرینات ایروبیک در افزایش کیفیت زندگی و شادکامی زنان میانسال غیرورزشکار مؤثر بوده است.

هدف از این پژوهش، مطالعه اثر یک دوره تمرین قدرتی با دو الگوی باردهی متفاوت (هرمی دوگانه و پلکانی معکوس) بر برخی قابلیت های فیزیولوژیک کشتی گیران جوان بود. به همین منظور 24 نفر از کشتی گیران که حداقل 6 ماه سابقه تمرین کشتی داشتند، (سن 42/2 ±30/17 سال، قد 14/6 ±41/ 170 سانتی متر، وزن 18/13±29/72 کیلوگرم، شاخص توده بدنی06/1 ± 89/24 کیلوگرم بر متر مربع و چربی بدن 39/7±36/12 درصد) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی در سه گروه تمرینی با الگوی هرمی دوگانه (7نفر)، الگوی پلکانی معکوس (7نفر) و گروه کنترل (8 نفر) تقسیم شدند. قدرت و استقامت عضلانی، هایپرتروفی، توان بی-هوازی و ترکیب بدنی کشتی گیران قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازه گیری شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف-اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی و همچنین آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه در قدرت و استقامت عضلانی، هایپرتروفی و ترکیب بدنی وجود ندارد (05/0p≥)؛ ولی بین انها و گروه کنترل تفاوت معنی داری دیده شد. ارزیابی برونده توان، نشان داد که بین گروه های پلکانی معکوس و هرمی دوگانه، پلکانی معکوس و کنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0p≥)؛ اما اختلاف بین گروه کنترل و هرمی دوگانه معنی دار بود (05/0p≤)؛. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند، دو پروتکل متفاوت تمرین مقاومتی مورد استفاده، نتایج مشابهی در ایجاد حداکثر قدرت و هایپرتروفی عضلانی ایجاد می کند، اما برای افزایش اسقامت عضلانی الگوی باردهی پلکانی معکوس و برای افزایش توان پاها الگوی باردهی هرمی دوگانه مناسب تر است.

مربیان ورزشی برای اندازه گیری استقامت عضلات کمربند شانه ای و اندام فوقانی، از آزمون کشش بارفیکس یا بارفیکس اصلاح شده استفاده می کنند. علی رغم به کارگیری آزمون های فوق در سطوح مختلف، همواره این پرسش وجود دارد که الگوی فعالیت عضلانی در هر یک از دو آزمون چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟ در مطالعات انجام شده، نقش عضلات ذوزنقه، بخش قدامی و خلفی دلتوئید و پشتی بزرگ کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش تأثیر دو نوع کشش بارفیکس ایستاده واصلاح شده برالگوی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات کمربند شانه (دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی، ذوزنقه، پشتی بزرگ، دوسربازویی، سه سربازویی و سینه ای بزرگ) مورد بررسی قرار گرفت. 10 نفر مرد سالم (میانگین سنی: 95/3± 32/25 سال و میانگین وزن 24/7± 31/72 کیلوگرم) که قادر به اجرای حداقل 5 بارفیکس ایستاده بودند انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات با روش باسمجیان و دلوکا جمع آوری شد. مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات در دو نوع کشش بارفیکس با آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری انجام شد (05/0p ). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت عضلات دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی و ذوزنقه به طور معنی داری در کشش بارفیکس اصلاح شده بیشتر از بارفیکس ایستاده است، در حالی که فعالیت عضلات دوسربازویی، سه سربازویی و سینه ای بزرگ به طور معنی داری در بارفیکس ایستاده بیشتر است

هدف از این تحقیق، بررسی اثر خستگی ویژه فوتبال برکنترل قامت پویای بازیکنان دارای ناپایداری عملکردی مچ پا است. آزمودنی های این تحقیق، 38 نفر از بازیکنان فوتبال باشگاهی شهر کرمان در رده سنی امید و بزرگسال بودندکه بر اساس نتایج پرسشنامه ویژه ناپایداری مچ پا (CAIT) و تأیید پزشک متخصص به دو گروه دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا (18 نفر) و گروه سالم (20 نفر) تقسیم شدند. برای مداخله خستگی ویژه فوتبال از تست بانگسبو و برای کمی سازی قابلیت کنترل قامت از سه جهت تست تعادلی ستاره استفاده شد. خستگی آزمودنی ها در هر 15 دقیقه با استفاده از مقیاس بورگ (RPE) مشخص شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد کنترل قامت پویای بازیکنان دارای ناپایداری مچ پا در انتهای نیمه اول پروتکل بنگسبو 9 درصد و در پایان پروتکل 14 درصد کاهش و در مقابل کنترل قامت بازیکنان سالم در پایان پروتکل 11 درصد کاهش یافته است. البته این میزان کاهش و نقص درکنترل قامت در هر دو گروه در پایان پروتکل به لحاظ آماری تفاوت معنی-داری نداشت (05/ 0< (P. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد خستگی ایجاد شده در دقایق انتهایی هر نیمه از بازی فوتبال می تواند با ایجاد نقص در کنترل قامت، بازیکنان دارای بی-ثباتی عملکردی مچ پا را در معرض آسیب های مجدد و جدی تری از قبیل اسپرین مچ پا قرار دهد.