درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر، تعیین وضعیت عدالت سازمانی و ارتباط آن با توانمندسازی کارکنان در اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی بود. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان اداره کل تربیت بدنی استان خراسان رضوی و ادارات تربیت بدنی شهرستان های این استان بودند. تعداد جامعه آماری 237نفر و اندازه نمونه 153نفر بود. برای گردآوری اطلاعات، از دو پرسشنامه استاندارد عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و توانمندسازی اسپریتزر (1995) استفاده شده است و برای تحلیل داده ها از آزمون K-S، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین ادراک عدالت سازمانی در حد متوسط است و بین عدالت سازمانی و ابعاد آن، با توانمندسازی کارکنان رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. با توجه به یافته های این پژوهش، پیشنهاد می شود که مدیران سازمان های ورزشی، برای افزایش سطح شاخص های توانمندسازی کارکنان، به وضعیت عدالت در سازمان خود توجه بیشتری نمایند.

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای ادارة کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور بود. برای گردآوری داده ها، اسناد و مدارک بررسی و متون پیشینه مطالعه شد و پرسشنامه های نظرسنجی و PEST SCAN (91/0=α) و تحلیل SWOT به کار رفت. در بخش نظرسنجی، 23 مدیرکل و کارشناس ارشد اسبق و کنونی ادارة کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور و اعضای علمی و دانشجویان مقطع دکتری مدیریت ورزشی دانشگاه پیام نور که در زمینة فعالیت ها و مشاغل ورزشی دانشگاه پیام نور نقش داشته اند انتخاب شدند. با استفاده از روش دلفی، برگزاری جلسات و چندین مرحلة تحلیل راهبردی، 7 قوت، 7 ضعف، 7 فرصت و 7 تهدید تأیید و بر اساس آزمون فریدمن، رتبه بندی شد. یافته های پژوهش نشان داد در دانشگاه پیام نور با جمعیت دانشجویی1.040.000 نفری، کمتر از 1% دانشجویان در ورزش دانشجویی مشارکت دارند. با این حال، داشتن مراکز آموزشی متعدد رشتة تربیت بدنی، جمعیت کثیر دانشجویی در دامنه های سنی متفاوت، بالاترین گسترة پوششی مراکز دانشگاهی در سراسر کشور، نیز بیشترین بودجة خارج از شمول باعث شده است، جایگاه ورزش دانشجویی ادارة کل تربیت بدنی دانشگاه پیام نور در موقعیت SO قرارگیرد. در همین راستا، می توان بر پایة تحلیل اطلاعات به دست آمده، به مسئولان و مدیران ورزشی دانشگاه پیام نور کمک کرد ضعف ها را رفع و از قوت ها در جهت به حداکثر رساندن فرصت ها استفاده کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر عملکرد حرکتی مردان سالمند غیرفعال شهر کرمانشاه بود. بدین منظور40 نفر مرد سالمند غیرفعال با میانگین سنی (54/6±)15/72 سال که با مراجعه به مراکز سالمندان شهر کرمانشاه انتخاب شده بودند، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به منظور ارزیابی عملکرد حرکتی شرکت کنندگان از جعبه انعطاف پذیری، دینامومتر ویژه قدرت چنگش، آزمون تعادل ایستای لک لک و آزمون مدت زمان برخاستن و رفتن (TUG)، برای آزمون تعادل پویا استفاده شد. گروه تجربی در یک دوره 8 هفته ای، هر هفته 3 جلسه 60 دقیقه ای تمرینات پیلاتس را گذراندند. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون که شامل انعطاف پذیری، قدرت عضلانی چنگش (دست)، تعادل ایستا و تعادل پویا بودند شرکت داده شدند. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگرف-اسمیرنوف، از آزمون t همسته جهت بررسی میزان پیشرفت هریک از گروه ها از پیش آزمون به پس آزمون و t مستقل برای مقایسه میانگین های دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از وجود تفاوت معنی داری در گروه تمرینی پیلاتس نسبت به گروه کنترل در عملکرد انعطاف پذیری، قدرت عضلات چنگش، تعادل ایستا و تعادل پویا می باشد (p<0.05). الگوی نتایج حاضر پیشنهاد می کند تمرینات پیلاتس روش مفیدی جهت حفظ و ارتقاء عملکرد حرکتی و به تبع آن پیشگیری از خطر افتادن و هزینه های درمانی احتمالی متعاقب آن می باشد.

این مطالعه نظریه بازگشتی را به کار برد تا به آزمون طرح مثلثی اسوباک (ویژگی های انگیزشی، ویژگی های بیولوژیکی و اولویت-های تمرینی/ ورزشی) در پاسخ های روانی فیزیولوژیکی، تسلط فراانگیزشی و اولویت های ورزشی و تمرینی در شدت های متفاوت تمرینی بپردازد. در این راستا از مقیاس تسلط هدف محور برای تعیین تسلط فراانگیزشی و از آزمون آستراند برای تعیین اکسیژن مصرفی بیشینه 156 دانشجوی پسر استفاده گردید. در نهایت از بین افرادی که Vo2 max آنها بین 45-40 بود به صورت تصادفی 30 نفر انتخاب شدند. مطالعه حاضر شامل دویدن روی تردمیل با دو شدت 50-45 و 85-80 درصد Vo2 max بود. در هر دو شرایط آزمون شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون به تکمیل پرسشنامه استرس تنشی و کوششی پرداختند. ضربان قلب آزمودنیها نیز در پیش آزمون، پس آزمون و میانگین اجرای پروتکل ثبت گردید. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری تکراری روی عامل شدت و آزمون t مستقل تحلیل شد. نتایج حاکی از تفاوت معنی دار در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.03) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.045) برای هیجان مثبت، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) برای هیجان منفی، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.004) برای استرس تنشی، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.01) برای استرس کوششی و شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.01) برای ضربان قلب بین شرکت کنندگان هدف محور و فعالیت محور بود. شرکت کنندگان فعالیت محور نسبت به شرکت کنندگان هدف محور در در شدت 85-80 درصد Vo2max هیجان مثبت بالاتر و هیجان منفی، استرس تنشی-کوششی و ضربان قلب پایین تری را تجربه کردند در حالیکه در شدت 45-40 درصد Vo2max این برتری با شرکت کنندگان هدف محور بود. به طور کلی نتایج این تحقیق از طرح مثلثی اسوباک حمایت می کند.

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل مؤثر بر بهره مندی استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های ایران از فناوری و مقایسة آن با دانشگاه های ترکیه است. نمونة آماری تحقیق، به ترتیب 84 و 66 نفر از استادان مدیریت ورزشی ایران و ترکیه بود. تحقیق به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت پیمایشی انجام گرفت. از پرسشنامة استاندارد با پایایی 81 /0 = α در دو بخش عناصر فردی و محیطی مؤثر بر بهره مندی از فناوری استفاده شد. یافته ها نشان داد از بین عناصر فردی، دو عنصر اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش و ترس از کاربرد فناوری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در بهره مندی اساتید هر دو نمونه از فناوری دارند. همچنین عناصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و دسترسی به تجهیزات بیشترین تأثیر و حمایت مالی دانشکده و کارکنان متخصص در دانشکده کمترین تأثیر را بر بهره مندی اساتید دو نمونه دارد. همچنین بین دو گروه اساتید ایرانی و ترکیه، تفاوت معناداری در چهار عنصر فردی اعتقاد به سودمندی کاربرد فناوری در آموزش، علاقه به یادگیری و بهره مندی از فناوری در آموزش، ترس از کاربرد فناوری و احساس نیاز به یادگیری و بهره مندی از فناوری و در دو عنصر محیطی نیاز دانشجویان به وجود فناوری و کامپیوتر در کلاس های درس و سیاست های پاداش دهی دانشکده مشاهده شد.

امروزه اکثر کشورهای توسعه یافته در حال انتقال از حالت بوروکراتیک به وضعیت کارآفرینی می­باشند. از این روی شناسایی و پرورش ویژگی­های مربوط به کارآفرینی به خصوص در مدیران از اهمیت ویژه برخوردار است. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی کارآفرینی مدیران ادارات کل تربیت بدنی ایران می­باشد.این پژوهش توصیفی- پیمایشی و بصورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 397 نفر مدیران ادارات کل تربیت­بدنی استان­ها و شهرستان­های کشور در سطوح مختلف سلسله مراتبی بوده که از این تعداد 169 نفر با استفاده از جدول مورگان بعنوان نمونه انتخاب گردید. برای انجام این پژوهش از یک پرسشنامه­ استاندارد که توسط سازمان کانادایی متنوع سازی اقتصاد غرب5(2007) منتشر شده بود و شامل 75 سوال 4 گزینه­ای در طیف لیکرت، استفاده شده است .یافته­ها نشان می­دهد؛ متغیرهای جاه­طلبی(اعتماد به نفس) و استقلال­طلبی مدیران تربیت بدنی بسیاربالا، متغیر مخاطره­پذیری بالا و متغیرهای رهبری، انگیزش و پایداری کمتر از حد متوسط است. شاخص کارآفرینی به مفهوم کلی در در بین مدیران ادارات کل تربیت بدنی به مقدار 58/2 کمی بیش ازحد متوسط (5/2) است، که حاکی از استقرار وضعیت متوسطی از کارآفرینی است. بنابراین برای اعتلای کارآفرینی، پرورش ویژگی­های شخصیتی مدیران ضرورت دارد.

هدف از این پژوهش تحلیل استنادی مقالات نشریه علوم حرکتی و ورزش از سال 1381 تا سال 1389 بود. با توجه به حجم پایین جامعه، نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد (167N=). ابزار مورد استفاده در این تحقیق شامل یک برگه کدگذاری بود که روایی آن توسط 6 تن از اساتید مدیریت ورزشی و متخصص در زمینه تحلیل محتوا سنجیده شد. با توجه به کمی بودن داده­ها و عدم دخالت نظرات شخصی از تعیین ضریب توافق بین کدگذاران صرف­نظر شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از آمار توصیفی (فروانی و درصد فراوانی در قالب جداول و نمودارها) و SPSS استفاده شد. یافته­ها نشان داد که در مجموع 4879 منبع (بدون احتساب تکرار منابع) در این 167 مقاله استفاده شده است که متوسط تعداد منابع استنادی برای هر مقاله 1/29 مورد است. همچنین، 86/29 درصد منابع مربوط به 5 سال قبل از دریافت مقاله از طرف نشریه، 08/30 درصد مربوط به بین 5 تا 10 سال قبل و 12/40 درصد مربوط به بیش از 10 سال قبل است. علاوه بر این، تعداد منابع لاتین استفاده شده (3847 مورد) بسیار بالاتر از تعداد منابع فارسی استفاده شده (1032 مورد) در مقالات این نشریه است. کتاب­ها (52/09درصد) و مقالات (15/37 درصد) در بین انواع منابع استفاده شده بیشترین تعداد استنادها را داشته­اند. در سال 1382 کمترین تعداد منابع (172 منبع) در مجموع مقالات استفاده شده است و در سال 1388 بیشترین تعداد منبع (821 منبع) در مجموع مقالات استفاده شده است. همچنین در تمام سال­ها درصد منابع لاتین استفاده شده بیشتر منابع فارسی بوده است. در نهایت، با توجه به افزایش منابع مقالات به نظر می­رسد که دسترسی پژوهشگران به منابع علمی بیشتر شده است و روز به روز شاهد افزایش تعداد منابع بخصوص منابع فارسی هستیم.

هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی سینماتیکی و سینتیکی پرتاب های آزاد موفق و ناموفق بسکتبال با استفاده از اطلاعات به دست آمده از برنامه ی پردازش تصویر و مدل سازی دینامیکی بود. شرکت کنندگان شش نفر از بسکتبالیست های حرفه ای با میانگین سن 09/2 ± 23 سال بودند. برنامه ی پردازش تصویر در MATLAB طراحی شد تا مختصات دو بعدی به دست آمده از تصویر دوربین ها (u & v) را به زوایای بین مفاصل تبدیل کند. زوایای محاسبه شده ی بین مفاصل به عنوان ورودی به مدل دینامیکی داده شد و اطلاعات سینتیکی مانند ضربه ی زاویه ای و بیشینه ی گشتاور به عنوان خروجی به دست آمد. از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون با نرم افزار SPSS نسخه ی 18 برای مقایسه ی پرتاب های موفق و ناموفق در سطح 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد در پرتاب های موفق، مفصل مچ دست (046/0 p ≤) دارای فلکشن بیشتر و مفصل آرنج (028/0 p ≤) دارای فلکشن کمتر نسبت به پرتاب های ناموفق است. سرعت زاویه ای هر سه مفصل در لحظه ی رهایی در پرتاب های موفق بیشتر از پرتاب های ناموفق بود، اما در سرعت زاویه ای مچ دست و آرنج اختلافات، معنی دار شد. در بررسی ضربه ی زاویه ای اختلاف معنی داری بین پرتاب موفق و ناموفق وجود نداشت، اما در پرتاب های موفق، بیشینه ی گشتاور مفصل مچ دست بیشتر از پرتاب های ناموفق بود (046/0 p ≤). در یک نگاه کلی، به نظر می رسد افزایش در سرعت زاویه ای مفصل مچ دست که ناشی از گشتاور بیشتر در این مفصل می باشد، در موفقیت پرتاب های آزاد تأثیر داشته است.

هدف پژوهش، مطالعة ارتباط بین هوش هیجانی، آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی بود. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان سال تحصیلی 91-1390 دانشگاه و حدود 3859 نفر بود. به استناد جدول تعیین حجم نمونة مورگان، 380 نفر نمونة آماری انتخاب شدند. نمونه گیری به روش خوشه ای و تصادفی انجام شد. هر یک از دانشکده ها یک خوشه فرض شد و نمونة مورد نیاز به صورت تصادفی از این خوشه ها و متناسب با حجم دانشکده جمع آوری شد. از پرسشنامة کیفیت زندگی SF-36، هوش هیجانی سایبریا شرینگ و پروتکل اجرایی فعالیت بدنی در جمع آوری داده ها استفاده شد. در تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و درصد، فراوانی، انحراف معیار، انواع نمودار و جدول) و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد وضعیت کلی نمرة میانگین کیفیت زندگی دانشجویان با توجه به نمرة شاخص (100) متوسط (71-68) است و در این رابطه کیفیت زندگی دختران، پایین تر از پسران است. همچنین، نمرة میانگین هوش هیجانی پسران، بالاتر از دختران است و دختران از آمادگی جسمانی پایین تری نسبت به پسران برخوردارند. نهایتاً نتایج نشان داد آمادگی جسمانی (268/0=β) و هوش هیجانی (278/0=β)، قابلیت پیش بینی کیفیت زندگی دانشجویان را دارد (001/0≥P). به نظر می رسد اجرای فوق برنامه های متنوع، همچون فعالیت های منظم ورزشی و تفریحی در ادارة تربیت بدنی همچنین برپایی کارگاه های مشاوره ای از طرف مرکز مشاوره، در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان، به ویژه دختران، مناسب است.

هدف پژوهش حاضر مقایسه شاخص­های ارزیابی عملکرد مربیان از دیدگاه کارشناسان، ورزشکاران و مربیان بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان تربیت­بدنی استان گیلان، نواب و دبیران هیئت­های ورزشی، ورزشکاران و مربیان شهرستان تشکیل داده بودند (470 نفر) که از این میان ،345 نفر (4/73%) در پژوهش شرکت کردند. ابزاراولیة پژوهش ، پرسشنامه مک­لین و زاکراجسک (1996) شامل 56 سئوال با 6 بعد بود که روایی صوری و محتوایی آن را 20 نفر از استادان صاحب­نظر دانشگاهی تأیید کردند و ثبات درونی آن نیز با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ، 75/0=α محاسبه شد. از تحلیل عاملی اکتشافی همراه با چرخش متعامد و آزمون غیر پارامتریک کروسکال­والیس برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. نتیجه تحلیل عاملی نشان داد که شاخص های ارزیاب عملکرد مربیان را می توان درهشت عامل رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار، عملکرد فردی مربی، روابط عمومی، امور مالی، عملکرد تیم، حفظ و نگهداری تیم و شناخت و مدیریت تیم با ارزش ویژه بزرگتر از 1 طبقه بندی کرد. ضمنا از دیدگاه آزمودنی­ها، رفتارهای کاری و فنی (39/0±57/4)، آموزش و رشد ورزشکار (42/0±48/4) و عملکرد فردی و فنی مربی (27/1±44/4) مهم­ترین ابعاد ارزیابی عملکرد مربیان بود. البته اولویت ابعاد رفتارهای کاری و فنی، آموزش و رشد ورزشکار و روابط عمومی در سه گروه ورزشکاران، مربیان و کارشناسان معنی­دار بود (05/0P≤). به طور کلی ، سازمان ها و مدیران ورزشی می توانند از کلیه این چهار عامل اساسی برای ارزیابی مربیان استفاده کنند.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط عوامل انگیزشی-بهداشتی و عجین شدن با شغل کارکنان کمیته ملی المپیک است که به روش توصیفی و شکل میدانی اجرا شده است. جامعه تحقیق شامل تمامی کارکنان کمیته ملی المپیک بود و نمونه تحقیق به صورت تمام شمار تعیین شد. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه عوامل انگیزشی-بهداشتی دانت و همکاران و پرسشنامه عجین شدن با شغل لداهل و کجنر استفاده شد که پایایی آن ها به ترتیب 91/ 0و 79/0 محاسبه گردید. از 125 پرسشنامه ارسالی، 118 پرسشنامه (4/94%) واصل شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگرف-اسمیرنف، اسپیرمن و پیرسون در سطح معنی داری 01/0 p≤تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین عوامل انگیزشی و ابعاد عوامل انگیزشی (مسئولیت پذیری، ماهیت خود کار و پیشرفت در کار) و عجین شدن با شغل کارکنان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد، اما بین ابعاد تقدیر و بازشناسی و قدرت تصمیم گیری و عجین شدن با شغل ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بین عوامل بهداشتی و ابعاد عوامل بهداشتی (ابعاد حقوق و مزایا، امنیت شغلی، روابط بین فردی، سرپرستی، سیاست ها و مدیریت و شرایط کاری) و عجین شدن با شغل رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.

کاهش التهاب بلندمدت در اثر چاقی ناشی از رژیم غذایی پرچرب با تمرین ورزشی مشاهده شده، اما سازوکارهای آن به طور کامل مشخص نشده است. به همین منظور در پژوهش حاضر، تأثیر دوازده هفته تمرین استقامتی بر IL-6، IL-10 و نسفاتین -1 رت های نر چاق، بررسی شد. 16 سر، رت نر ویستار دو ماهه به مدت 8 هفته با غذای پرچرب تغذیه شدند تا به میانگین وزنی g 30 ± 319 رسیدند. سپس به طور تصادفی به دو گروه 8 تایی (گروه کنترل و گروه تمرین استقامتی دوازده هفته ای) هر جلسه 60 دقیقه با سرعت 25 تا 30 متر در دقیقه، 5 روز در هفته، دویدن روی تردمیل بدون شیب تقسیم شدند و از آب و غذای در دسترس استاندارد استفاده کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی IL-6، IL-10 و نسفاتین -1 استفاده شد. نتایج نشان داد که دوازده هفته تمرین استقامتی تفاوت معناداری بین وزن رت ها ایجاد کرد (001/0 = P). IL-6 گروه تمرین به طور معناداری کمتر بود (04/0 = p). نسفاتین -1 گروه تمرین به طور معناداری افزایش یافت (01/0 = P). IL-10 با آنکه در گروه تمرین کمتر بود، از لحاظ آماری معنادار نبود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین استقامتی بلندمدت به افزایش عامل ضدالتهابی نسفاتین -1 منجر شد و احتمالاً نسفاتین -1 در تعادل انرژی بدن نقش دارد که در سطح پلاسما مستقل از تغییرات IL-10 و IL-6 است.

هدف این مقاله تبیین و تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه و سپس پرسشنامة محقق ساخته (رویکرد آمیخته) استفاده شد. با توجه به عناصر تشکیل دهندة بیانیة مأموریت، پرسشنامة محقق ساخته ایجاد و پس از تأیید روایی صوری و محتوایی (توسط استادان) و پایایی (94/0=α)، بین مدیران ستادی سازمان تربیت بدنی (سازمان ورزش و جوانان)، استادان گروه مدیریت ورزشی، گرایش مدیریت کارآفرینی و مدیریت راهبردی توزیع شد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی (بارتلت، کایزر و تحلیل عاملی) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش، مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور با توجه به بار عاملی استخراج شده به این صورت تدوین شد: «مأموریت کارآفرینی فراهم کردن اقتصادی پویا برای ورزش، کمک به توسعة ورزش از طریق خصوصی سازی در جامعه به منظور گسترش نوآوری و ایجاد اشتغال است.» در نتیجه، تدوین بیانیة مأموریت کارآفرینی در ورزش کشور ماهیت و مفهوم فعالیت های آیندة سازمان ورزش و جوانان را با هدف ایجاد اشتغال و توسعة کارآفرینی بیان و راهبردهای مؤثری را در این راستا تعیین می کند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین منابع قدرت مربیان و ارتباط آن با انسجام گروهی شرکت کنندگان در اولین المپیاد دانش آموزی سراسر کشور بود. جامعه آماری مطالعه (1264N=) کلیه ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات گروهی (فوتسال، والیبال، فوتبال، هندبال و بسکتبال) اولین المپیاد دانش آموزی سراسر کشور، در تابستان 1389، بود؛ که در استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اراک و یزد برگزار شد. نمونه آماری (348n=) با استفاده از جدول مورگان تعیین و به روش خوشه ای و تصادفی طبقه ای (تیم های مختلف ورزشی) انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های منابع قدرت سوسمان و دیپ (1989) و پرسشنامه محیط گروهی GEQ (1985) استفاده شد. روایی صوری و محتوی پرسشنامه های فوق، توسط 6 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و روانشناسی ورزشی مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس اصلاحات درخواستی، بازبینی شد. همچنین پایایی پرسشنامه محیط گروهی و منابع قدرت، با استفاده از یک مطالعه راهنما به ترتیب برابر 78/0=α و 72/0=α بدست آمد. یافته ها نشان داد مربیان از منبع قدرت تخصص بیشترین و از منبع قدرت اجبار کمترین استفاده را داشته اند. همچنین بین منبع قدرت تخصص و مرجعیت با انسجام تکلیف و انسجام گروهی ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد (05/0p≤). بین منبع قدرت پاداش و انسجام تکلیف، ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد (05/0p≤). از نتایج دیگر پژوهش حاضر این بود که بین منابع پنج گانه قدرت با انسجام اجتماعی رابطه معناداری وجود نداشت (05/0p≤). با عنایت به یافته های مطالعه حاضر در خصوص نقش پررنگ قدرت تخصص در تیم های ورزش دانش آموزی، می توان از این موضوع در انتخاب مربیان شایسته بهره جست. بنابراین متخصص و فنی بودن مربیان، می تواند به عنوان اولین متغیر برای انتخاب مربیان مورد توجه قرار گیرد.

ممکن است که در سایة توجهات زیاد جامعه و رسانه­های گروهی به ورزشکاران ملی­پوش، خودشیفتگی آنها بیشتر از افراد عادی جامعه باشد. براساس همین احتمال در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی و میدانی است، میزان خودشیفتگی در بین دانشجویان ورزشکار نخبه، غیرنخبه و افراد غیرورزشکار مقایسه شده است. جامعة آماری تحقیق شامل دانشجویان دانشکده­های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه­های تهران است که نمونة آماری مورد بررسی دربردارندة 105 نفر از سه گروه دانشجویان ورزشکار ملی­پوش و غیرملی­پوش رشته­های گروهی (فوتبال، والیبال و بسکتبال) و رشته­های انفرادی (کشتی، جودو و دو و میدانی) و دانشجویان غیرورزشکار (هر گروه 35 نفر) دانشگاه­های تهران بودند که به­صورت انتخاب در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از آزمون خودشیفتگی راسکین و تری و مقیاس شخصیتی آیسنک (EPQ) جمع­آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی نیومن کولزتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دانشجویان ورزشکار ملی­پوش با دانشجویان ورزشکار غیرملی­پوش و دانشجویان غیرورزشکار در مقیاس خودشیفتگی، روان­آزردگی­گرایی و روان­گسیختگی­گرایی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0 P≤). ولی در بعد برون­گرایی دانشجویان ورزشکار ملی­پوش نسبت به دانشجویان ورزشکار غیرملی­پوش و دانشجویان غیرورزشکار نمره­های بیشتری به­دست آورده­اند (05/0 P≤).

هدف: کوفتگی عضلانی حالتی ناخوشایند همراه با درد در عضلات اسکلتی است که عمدتاً متعاقب فعالیت عضلانی برونگرا و یا غیر معمول ایجاد می­شود. دستیابی به روشی آسان و بی­ضرر برای پیشگیری از این عارضه یا درمان آن، از دغدغه­های رایج مربیان و ورزشکاران است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات مصرف خوراکی پودر دارچین به مدت ده روز در پیشگیری از علائم بیو شیمیایی و نشانه­های عملکردی کوفتگی عضلانی تأخیری ( DOMS ) متعاقب یک جلسه فعالیت عضلانی برونگرا انجام شد. روش پژوهش: تعداد 24 دانشجوی پسر غیر فعال سالم و فاقد علائم کوفتگی عضلانی دانشگاه محقق اردبیلی با دامنه سنی (14/1 ± 1/19سال) به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و شاهد (14 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تجربی، یک هفته قبل و سه روز بعد از ایجاد کوفتگی عضلانی، روزانه 6 عدد کپسول حاوی 420 میلی­گرم پودر دارچین ( روزانه 52/2 گرم) و گروه شاهد 6 عددکپسول حاوی 300 میلی­گرم ماده بی اثر لاکتوز (دو عدد صبح، دو عدد ظهر و دو عدد شب) بعد یا حین صرف وعده­های غذایی مصرف کردند. پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی به صورت وزنه زدن با 80 درصد یک تکرار بیشینه در چهار نوبت و هر نوبت با 20 تکرار و 3 دقیقه استراحت بین هر نوبت اجرا شد. یک هفته قبل از ایجاد کوفتگی عضلانی و نیز بلافاصله بعد، 24، 48 و 72 ساعت بعد از اجرای پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی، نیروی بیشینه ایزومتریک و ایزوتونیک، درد ادراکی، دامنه حرکتی زانو، اندازه­گیری محیط ران و غلظت آنزیم­های کراتین­کیناز (CPK) و لاکتات دهیدروژناز (LDH) پلاسما اندازه­گیری شد. از آزمون های تحلیل واریانس دو عاملی با اندازه­گیری ­های مکرر و تصحیح بونفرونی برای تعیین اثر دارچین در هر گروه مختلف و از آزمون تی غیر­وابسته برای مقایسه نتایج بین دو گروه در هر مرحله زمانی استفاده شد. یافته­ها: نتایج تحقیق نشان داد که مصرف روزانه 52/2 گرم پودر دارچین به مدت ده روز موجب کاهش قابل ملاحظه و معنی­داری در غلظت آنزیم CPK و LDH شد (0001/0 p< ). حداکثر قدرت ایزومتریک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود، ولی حداکثر قدرت ایزوتونیک گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، 24(05/0 p< )، 48 (001/0 p≤ ) و 72(0001/0 p< ) ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزایش معنی­داری را نشان داد. گروه مصرف کننده دارچین به طور معنی­داری تغییرات محیط ران کمتری نسبت به گروه کنترل داشت (001/0 p< ). دامنه حرکتی مفصل زانو در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، 48 و 72 ساعت بعد از کوفتگی عضلانی افزایش معنی­داری نشان می­دهد (001/0 p< ). درد ادراکی درگروه تجربی، بلافاصله، 48 و 72 ساعت بعد از کوفتگی عضلانی به طور معنی­داری کمتر از گروه کنترل بود (0001/0 p< ). نتیجه­گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که ده روز مصرف خوراکی دارچین در پیشگیری از DOMS موثر بوده و به طور قابل ملاحظه و معنی­داری علائم آزمایشگاهی و عملکردی کوفتگی عضلانی تاخیری را تحت تاثیر قرار داده است.

هدف از این پژوهش، پیش­بینی تعهد سازمانی براساس عوامل رضایتمندی نیروهای داوطلب در ورزش می باشد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعة آماری تحقیق کلیة نیروهای داوطلب شرکت­ کننده در دهمین المپیاد فرهنگی – ورزشی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه­های سراسر کشور بود. به­ دلیل پایین بودن حجم جامعة آماری، نمونه به­ صورت تمام­ شمار به­دست آمد که در حقیقت نمونه برابر جامعه است (N = n). بر این اساس، 120 نفر به­ عنوان نمونة آماری ارزیابی شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق سه پرسشنامة اطلاعات جمعیت­ شناختی، رضایتمندی از تجارب داوطلبی (ملائی و همکاران) و تعهد سازمانی (آلن و می یر) جمع­آوری شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه­ ها توسط گروهی از استادان صاحب­نظر دانشگاهی تأیید شد. در یک مطالعة راهنما و با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ مقدار پایایی پرسشنامه­ های رضایتمندی و تعهد سازمانی برابر با 92/0 محاسبه شد. داده ­های تحقیق در دو سطح توصیفی و استنباطی ارزیابی شد. برای تجزیه­ و تحلیل اطلاعات از آزمون­های فریدمن و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین تعهد سازمانی و رضایتمندی داوطلبان به ­ترتیب برابر با 64/0± 66/3 و 49/0 ± 79/3 بود. همچنین یافته­ های تحقیق نشان داد که اولویت عوامل رضایتمندی داوطلبان به­ ترتیب شامل رضایت از کسب تجربه، اجتماعی، هدفمند، تعهد، شغلی، مادی، پیشرفت و حمایتی است. براساس نتایج تحلیل رگرسیون مشخص شد چهار عامل رضایت از تعهد، حمایتی، شغلی و مادی 57 درصد واریانس تعهد سازمانی داوطلبان را تبیین می­کنند (57/0 = R2، 001/0 P= ، 164/37 = (115، 4) F). ازاین­ رو به مدیران امور داوطلبی و مسئولان برگزاری رویدادهای ورزشی پیشنهاد می­شود به تأثیرگذاری عوامل رضایتمندی داوطلبان و تعهد سازمانی آنان بر یکدیگر توجه داشته باشند و باتوجه به اولویت­های مشخص­ شده برای عوامل رضایتمندی و تعهد سازمانی، برنامه­ های مدیریت داوطلبان را به­ گونه­ ای طراحی و اجرا کنند که باعث افزایش رضایتمندی نیروهای داوطلب و بالا رفتن سطح تعهد آنان شود.

تاثیر تمرینات تناوبی شدید (HIT) بر سازگاری های فیزیولوژیکی و سطوح استراحتی هورمون رشد (GH)،IGF-1،IGFBP-3 و کورتیزول در ورزشکاران نخبه هنوز نامشخص است. بنابراین، در مطالعه حاضر تاثیر چهار هفته اجرای HIT بر برخی متغیرهای هورمونی مورد توجه قرار گرفت. 14 نفر از بازیکنان داوطلب تیم ملی زنان بسکتبال ایران (با میانگین سن=24/3 ± 0/23 سال، وزن=50/8 ± 6/63 کیلوگرم و شاخص توده ی بدنی=15/3 ± 8/21 کیلوگرم بر متر مربع)انتخاب و به گونه ی تصادفی به دو گروه تجربی (7n=) و کنترل (7n=) تقسیم شدند. در مراحل پیش و پس از تمرینات نمونه های خون استراحتی در ساعت 8 صبح به صورت ناشتا جمع آوری شد. برنامه تمرین بسکتبال مشابهی توسط هر دو گروه به مدت چهار هفته دنبال شد و گروه تجربی در کنار برنامه ی تمرین بسکتبال، پروتکل دویدن سرعتی بی هوازی (RAST) را به عنوان یک پروتکل HIT، دو جلسه در هفته، اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس (ANCOVA)، در سطح معناداری 05/0p< و با نرم افزار Spss16، انجام گرفت. نتایج آزمون ANCOVA نشان داد مقادیر GH،IGF-1 وIGFBP-3 در گروه تجربی افزایش معناداری یافت (به ترتیب 012/0,p=013/0,p=015/0p=) و در این گروه کورتیزول تمایل به کاهش داشت (119/0p=). بر اساس یافته های حاضر می توان پیشنهاد کرد، یک برنامه تمرینات تناوبی شدید با دوره های استراحت کوتاه می تواند موجب افزایش سطوح هورمون های آنابولیکی سرم در مدت زمان کوتاه شود و تغییرات هورمونی مشاهده شده، سازگاری های آنابولیکی ناشی از تمرینات را حمایت می کند.

هدف از تحقیق حاضر٬ مقایسه ی تأثیر تداخل زمینه ای فزاینده و کاهنده بر یادگیری تکلیف زمانبندی پیش بین انطباقی و قابلیت شناسایی خطا بود. جامعه ی آماری آن٬ دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بودند که از میان آنها 40 نفر به عنوان نمونه ی در دسترس انتخاب شدند. در این تحقیق٬ سطوح مختلف تداخل زمینه ای (مسدود، تصادفی، فزاینده و کاهنده) تحت شرایط برنامه ی حرکتی متفاوت٬ اما پارامتر یکسان مورد مقایسه قرار گرفتند. تکلیف مورد نظر زمانبندی پیش بین انطباقی بود که در مسیر های مختلف(تغییر برنامه ی حرکتی) ارائه می شد. افراد در گروه فزاینده ابتدا تمرین را به صورت مسدود آغاز و سپس به ترتیب به روش های زنجیره ای، قالب های تصادفی و تصادفی تمرین کردند. برنامه ی تمرینی گروه کاهنده عکس گروه فزاینده بود. داده های تحقیق در 7 مرحله٬ شامل پیش آزمون، 4 مرحله ی اکتساب، یادداری و انتقال جمع آوری شد. در هر مرحله٬ خطای مطلق و قابلیت شناسایی افراد اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و اندازه گیری های مکرر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج، وجود اثر تداخل زمینه ای را تأیید کرد و گروه های فزاینده و کاهنده هم در خطای مطلق و هم در قابلیت شناسایی خطا تفاوت معنی داری با سایر گروه ها داشتند. وجود تفاوت معنی دار بین گروه ها از نظر قابلیت شناسایی خطا نشان دهنده ی تلاش شناختی بیشتر گروه های با تداخل بالا است که از فرضیه ی تلاش شناختی سوینن و سرین( 1994) حمایت می کند.

تغییر در راستای مناسب سر بر روی بدن و متعاقباً مفاصل گردنی و بازو یکی از عوامل خطرزای گزارش شده در تحقیقات پیشین است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر یک برنامه ی 12 هفته ای تمرینات اصلاحی در افراد مبتلا به ناهنجاری سر و شانه به جلو بود. به این منظور، 40 فرد (20 مرد و 20 زن) دارای ناهنجاری های سر به جلوی بزرگ تر از 46 درجه و شانه به جلوی بزرگ تر از 52 درجه با میانگین سنی 67/1±08/21 سال، وزن 70/12±23/63 کیلوگرم و قد 44/10±21/170 سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب شدند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره ی تجربی و کنترل تقسیم شدند. از روش عکس برداری از نمای نیمرخ برای اندازه گیری هم زمان زوایای سر و شانه به جلو استفاده شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی و مقایسه ای (آزمون آماری تی زوجی) تجزیه و تحلیل شد و نتایج حاکی از کاهش معنادار زوایای سر و شانه به جلو در افراد گروه تجربی و اندازه ی اثر بزرگ برنامه ی تمرینات اصلاحی مورد استفاده در تحقیق حاضر بود. در نتیجه، استفاده از این برنامه در افراد مبتلا به ناهنجاری های مذکور توصیه می شود.