تیم های ورزشی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین منابع قدرت مربیان و ارتباط آن با انسجام گروهی شرکت کنندگان در اولین المپیاد دانش آموزی سراسر کشور بود. جامعه آماری مطالعه (1264N=) کلیه ورزشکاران شرکت کننده در مسابقات گروهی (فوتسال، والیبال، فوتبال، هندبال و بسکتبال) اولین المپیاد دانش آموزی سراسر کشور، در تابستان 1389، بود؛ که در استان های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اراک و یزد برگزار شد. نمونه آماری (348n=) با استفاده از جدول مورگان تعیین و به روش خوشه ای و تصادفی طبقه ای (تیم های مختلف ورزشی) انتخاب شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های منابع قدرت سوسمان و دیپ (1989) و پرسشنامه محیط گروهی GEQ (1985) استفاده شد. روایی صوری و محتوی پرسشنامه های فوق، توسط 6 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و روانشناسی ورزشی مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس اصلاحات درخواستی، بازبینی شد. همچنین پایایی پرسشنامه محیط گروهی و منابع قدرت، با استفاده از یک مطالعه راهنما به ترتیب برابر 78/0=α و 72/0=α بدست آمد. یافته ها نشان داد مربیان از منبع قدرت تخصص بیشترین و از منبع قدرت اجبار کمترین استفاده را داشته اند. همچنین بین منبع قدرت تخصص و مرجعیت با انسجام تکلیف و انسجام گروهی ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد (05/0p≤). بین منبع قدرت پاداش و انسجام تکلیف، ارتباط منفی و معناداری مشاهده شد (05/0p≤). از نتایج دیگر پژوهش حاضر این بود که بین منابع پنج گانه قدرت با انسجام اجتماعی رابطه معناداری وجود نداشت (05/0p≤). با عنایت به یافته های مطالعه حاضر در خصوص نقش پررنگ قدرت تخصص در تیم های ورزش دانش آموزی، می توان از این موضوع در انتخاب مربیان شایسته بهره جست. بنابراین متخصص و فنی بودن مربیان، می تواند به عنوان اولین متغیر برای انتخاب مربیان مورد توجه قرار گیرد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت کیفیت روابط دوستانه مربیان و بازیکنان تیم های ورزشی منتخب استان خراسان رضوی بود. با توجه به هدف مذکور، مقیاس 27 گزینه ای کیفیت روابط دوستانه در ورزش (SFQS) ساخته شده توسط وایز و اسمیت (1999) در اختیار 341 از بازیکنان رشته های گروهی فوتبال، بسکتبال، والیبال، هندبال و فوتسال و همین طور رشته های انفرادی دو و میدانی، تکواندو، شنا و کشتی خراسان رضوی، در دامنه سنی 13 تا 17 سال قرار گرفت. . بر مبنای هنجار تعیین شده برای این پرسشنامه از مقیاس 5 نقطه ای لیکرت، جهت کمی سازی آن استفاده شد. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصین و پایایی آن نیز در یک مطالعه مقدماتی با آلفای 85/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. یافته ها نشان داد که؛ بین خرده مقیاس های حمایت و ارتقاء عزت نفس (F= 2/107 , p= 0/024)، صداقت و صمیمیت (F=2/366 , p= 0/021)، ویژگی های مشترک (F= 4/867 , p= 0/001) و همراهی و خوش مشربی (F= 2/648 , p=0/006) به تفکیک رشته های ورزشی رابطه معناداری مشاهده شده و بین خرده مقیاس های رفع تعارض (F= 1/130 , p= 0/285) و تعارض (F=1/698, p= 0/207)، رابطه معناداری وجود ندارد.

تبعیض می تواند تأثیرات منفی ای بر عملکرد تیم های ورزشی بگذارد. شناسایی فرایندها، بسترها و عوامل ایجادکننده تبعیض می تواند به بهبود عملکرد تیم های ورزشی کمک کند. هدف از این تحقیق طراحی مدل تبعیض در تیم های ورزشی است که با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام گرفت. از طریق روش نمونه گیری هدفمند- گلوله برفی و براساس مصاحبه های عمیق، داده های تحقیق از متخصصان آکادمیک و مدیران و مربیان ورزشی جمع آوری شد. براساس روش نظریه داده بنیاد، داده ها پس از کدگذاری تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که مسمومیت فضای تیم به عنوان عوامل علّی، عدم سلامت ساختاری تیم به عنوان بسترهای حاکم، عوامل درونی تیم به عنوان شرایط مداخله گر، ولنگاری مدیریت تیم به عنوان کنش و تعاملات و بی اهمیتی نسبت به تیم به عنوان پیامدهای مدل تبعیض در تیم های ورزشی نقش بازی می کنند. براساس مدل تبعیض در تیم های ورزشی، توصیه می شود که نقش عوامل مختلف در پدیدآیی تبعیض در تیم های ورزشی مدنظر قرار گیرد و برای پیشگیری از آن تدابیری به صورت نظام مند لحاظ شود. توجه ویژه به بسترها و عوامل ایجادکننده تبعیض در تیم های ورزشی، می تواند ایجاد این پدیده را در تیم های ورزشی کاهش دهد.

هدف از این پژوهش، بررسی امکان موفقیت تیم های ورزشی استان آذربایجان شرقی در مسابقات لیگ و قهرمانی کشور بود. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-  علی مقایسه ای بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل افراد متخصص در رشته های مختلف ورزشی در استان آذربایجان شرقی بودند که امتیاز حضور در مسابقات لیگ یا قهرمانی کشور را داشتند. نمونه آماری پژوهش شامل 155 نفر از این جامعه که به روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته "منابع اثرگذار موفقیت ورزشکاران تیم های استانی در رقابت های قهرمانی و لیگ کشور" استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از مدل لاوشی (1975) انجام گرفت و روایی محتوای کل پرسشنامه (89/0CVI=)[1]، به دست آمد. پایایی ابزار در یک مطالعه مقدماتی بر روی 30 نفر از افراد نمونه برابر با (81/0) و پایایی درونی[2] برای کل گویه ها 84/0 تعیین گردید. برای بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون کالموگراف اسمینوف، برای مقایسه متغیرها از آزمون بینومیال و کروسکال- والیس در محیط نرم افزار SPSS و برای اولویت بندی و تعیین بهترین عوامل برای موفقیت تیم های ورزشی از روش TOPSIS  استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نظرات پاسخ دهندگان در مورد وضعیت منابع انسانی، مدیریتی، مالی، فناوری، مادی، تسهیلاتی و اجتماعی- فرهنگی اثرگذار بر موفقیت تیم های استانی در رقابت های قهرمانی کشور و لیگ باشگاه ها معنادار بوده است. نتایج رتبه بندی تاپسیس نشان داد که، منابع اجتماعی- فرهنگی، مدیریتی و مادی به ترتیب رتبه های اول تا سوم منابع اثرگذار در موفقیت تیم های استانی در رقابت های قهرمانی کشور و منابع انسانی، مالی، فن آوری و تسهیلاتی در رتبه های چهارم تا هفتم قرار داشتند. بنابراین توجه به منابع اثرگذار زمینه موفقیت در تیم ها و باشگاه ها را فراهم می کند و همفکری و همکاری مربیان، مسئولان و ورزشکاران موجب دستیابی به اهداف موفقیت می شود.

پژوهش به بررسی و تحلیل مدیریت و عملکرد ورزشکاران و تیم های ورزشی پیرامون نابهنجاری در فضای مجازی و چالش هایی که مدیران برای کنترل حواشی و مدیریت بحران با آن ها روبه رو هستند، پرداخته است. روش پژوهش، کیفی و مسیر اجرای آن گرندد تئوری با رویکرد نظام مند اشتراس و کوربین بود. روش جمع آوری داده ها، مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با مشارکت 12 نفر از اعضای هیئت علمی مدیریت ورزشی و مدیران وزارت ورزش و جوانان بود. روایی پژوهش توسط اساتید دانشگاهی مدیریت ورزشی تأیید گردید. پایایی پژوهش با روش توافق درون موضوعی بیش از (8۶ درصد) به دست آمد. با رسیدن به اشباع نظری در مصاحبه ها و اجماع نظری در گروه پژوهش، تجزیه وتحلیل داده ها، با روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی به روش استقرائی انجام شد. نتایج پژوهش در 143 کد باز و ۲9 مقوله و 6 سازه اصلی شرایط علّی: 5 مقوله و 29 گویه، پدیده اصلی و مرکزی ناهنجاری های فضای مجازی ورزشکاران: 5 مقوله و 10 گویه، شرایط زمینه ای: 5 مقوله و 31 گویه، شرایط مداخله گر: 4 مقوله و 15 گویه، راهبردها: 5 مقوله و 29 گویه و پیامدها:5 مقوله و 29 گویه، دسته بندی شدند؛ بنابراین استفاده از راهبردها فرهنگی-اجتماعی، قانونی، اقتصادی، ساختاری و آموزش نیروی انسانی در مدیریت نابهنجاری ورزشکاران در فضای مجازی می تواند منجر به بهبود عملکرد ورزشی و ایجاد فضایی ایمن و حمایتی، جهت موفقیت بیشتر در سطوح رقابتی و اجتماعی، پیشگیری از نابهنجاری ها، تقویت برند شخصی و تیمی و ایجاد تصویری مثبت از ورزشکاران و تیم های ورزشی در فضای مجازی گردد.