دانش حسابداری

هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش خطای سود پیش بینی شده مدیریت بر کارایی بازار سهام، با در نظر گرفتن سود سالانه و اجزای سود عملیاتی برای دوره 9 ساله (1388-1396) انجام شده است. روش: روش گردآوری داده ها، روش اسناد کاوی و روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی می باشد. در این پژوهش با به کارگیری الگوی داده های ترکیبی و روش رگرسیون چند متغیره و با استفاده از آزمون پتنوستر، فرضیه های پژوهش آزمون شد. متغیرهای وابسته پژوهش، شامل دو متغیر بازده غیرعادی سهام و خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت و متغیرهای مستقل شامل جریان نقد آزاد و اقلام تعهدی است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی، تأثیر مثبت دارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد که پایداری سود عملیاتی و پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی تأثیر منفی دارد. سایر نتایج حاکی از این است که اضافه نمودن خطای پیش بینی سود مدیریت به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر بازده غیر عادی آتی تاثیری ندارد. همچنین، مشخص شد که اضافه نمودن بازده غیرعادی سهام به الگوی پایداری سود عملیاتی و الگوی پایداری اجزای سود عملیاتی بر خطای اولین تعدیل پیش بینی سود مدیریت آتی، تاثیری ندارد. نتیجه گیری: در کل، نتایج پژوهش نشان می دهد که مشارکت کنندگان در بازار سرمایه پایداری سود عملیاتی و اجزای سود عملیاتی را به صورت کارا در انتظارات خود لحاظ نمی کنند و اثرات آنها را کمتر از حد در نظر می گیرند. همچنین، اطلاعات موجود در خطای پیش بینی سود مدیریت، عدم کارایی موجود در بازار را تغییر نداده است.

هدف: مطالعه حاضر تلاش دارد تا با تأکید بر مکانیزم بازار سرمایه و با استفاده از اطلاعات حسابداری، وجود پدیده رفتاری نوگرایی و نقش کیفیت اطلاعات حسابداری را در مصداق این پدیده بررسی نماید. روش:در این تحقیق از متغیرهای سودهر سهم، بازده دارایی ها، بازده حقوق صاحبان سهام و ارزش دفتری هر سهم به عنوان شاخص هایی برای اطلاعات حسابداری استفاده گردید. روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی و داده های 148 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387 تا 1396 استفاده شد. یافته ها: نتایج بررسی های صورت گرفته نشان داد که کیفیت اطلاعات حسابداری موجب تضعیف پدیده نوگرایی در رفتار سرمایه گذاران در بازار سرمایه ایران می گردد. نتیجه گیری: از طریق بهبود کیفیت اطلاعات حسابداری گزارش شده توسط شرکت ها، می توان تورش های رفتاری در اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری توسط سرمایه گذاران را کاهش داد.

هدف: یکی از موارد با اهمیتی که حسابرسان باید در رسیدگی های خود به آن توجه کنند، موضوع پولشویی است. پولشویی مشکلی جهانی است و اثرات مخربی بر شرکت ها و حسابرسی آنها و در نتیجه اقتصاد جامعه دارد. هدف این پژوهش بررسیتاثیرگذاری عدم رعایت قانون مبارزه با پولشویی بر حق الزحمه حسابرسی است. روش: این پژوهش از منظر فرآیند اجرا، پژوهشی کمی است، بدین معنا که با نگرشی عینی به جمع آوری و تحلیل داده های کمی پرداخته است. آزمون فرضیه با استفاده از یک الگوی رگرسیون صورت گرفته و نمونه آماری نیز از 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1392 تا پایان سال 1396 تشکیل شده است. یافته ها: یافته های پژوهش مطابق با ادبیات مطرح شده نشان می دهد که ارتباط مثبت و معناداری بین عدم رعایت قانون مبارزه با پولشویی و حق الزحمه حسابرسی وجود دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش عدم رعایت قانون مبارزه با پولشویی منجر به افزایش ریسک تجاری صاحبکار و ریسک حسابرسی می شود. پس حسابرسان تلاش خود را بیشتر می کنند و از آنجا که با افزایش تلاش های حسابرسی، هزینه های حسابرسی نیز افزایش می یابد، در نهایت حق الزحمه حسابرسی بیشتری نیز درخواست می شود.

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی تأثیر ارتباطات سیاسی بر محافظه کاری حسابداری، کارایی سرمایه گذاری و هزینه های تأمین مالی در بازه زمانی 1391 تا 1395 به اجرا درآمده است. روش: روش گردآوری داده ها، روش اسناد کاوی و مراجعه به بانک های اطلاعاتی و روش تحلیل داده ها از نوع استنباطی می باشد و نرم افزار به کار رفته برای آماده سازی داده ها و تخمین الگو ها، ایویوز است. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از الگوی داده های ترکیبی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که ارتباطات سیاسی در شرکت ها اثر منفی و معناداری بر محافظه کاری حسابداری دارد و تأثیر آن بر هزینه های تأمین مالی نیز منفی و معنادار است. همچنین بر اساس یافته های پژوهش ارتباطات سیاسی شرکت ها اثر معناداری بر کارایی سرمایه گذاری ندارد. نتیجه گیری: با افزایش نسبت بدهی شرکت ها، سطح محافظه کاری کاهش می یابد و درنتیجه شرکت های دارای روابط سیاسی درجه محافظه کاری پایین تری نسبت به سایر شرکت ها دارند.

هدف:همواره این سؤال مطرح است که آیا بهایابی جذبی با تولید بیشتر و نگهداری موجودی کالا در دنیایی که تمرکز بر نگهداشت حداقل موجودی کالا است، باز هم می تواند سبب بهبود عملکرد شده و بر هزینه های نگهداری غلبه کرده، عملکردی بهتر از شرکت را به تصویر بکشاند. در این پژوهش سعی شده است رابطه سرمایه گذاری در موجودی کالا و عملکرد شرکت مورد آزمون قرار گیرد. روش: این پژوهش در حوزه تحقیقات اثباتی حسابداری قرار داشته که داده های 163 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1388 تا 1395 را با استفاده از تحلیل پانلی بررسی نموده است. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین سرمایه گذاری در موجودی کالا و عملکرد شرکت، رابطه معنادار آماری برقرار نیست. علاوه بر این، بین رشد فروش و تغییر در سرمایه گذاری در موجودی کالا، رابطه معنادار آماری مشاهده گردید. نتیجه گیری: نگهداری موجودی کالا در ایران از لحاظ آماری نمی تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد شرکت داشته باشد.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر ارتباط سیاسی و برخی از معیارهای مهم راهبری شرکتی ازجمله استقلال هیئت مدیره و میزان مالکیت سهامداران نهادی بر تهور مالیاتی و همچنین، بررسی تأثیر این معیارها بر رابطه بین ارتباط سیاسی و تهور مالیاتی به اجرا درآمده است. روش: برای آزمون فرضیه هایپژوهش از الگوی داده های ترکیبی و برای اندازه گیری متغیر تهور مالیاتی از تفاوت مالیات دفتری استفاده شده است. نمونه آماری این پژوهش، پس از اعمال برخی محدودیت ها شامل 121 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1390 تا 1395 است. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که برقراری ارتباط سیاسی با دولت تأثیر مثبت و معنادار و وجود اعضاء هیئت مدیره مستقل و میزان مالکیت سهامداران نهادی، تأثیر منفی و معنادار بر تهور مالیاتی دارند. همچنین اعضاء هیئت مدیره مستقل و میزان مالکیت سهامداران نهادی، رابطه مثبت بین ارتباط سیاسی و تهور مالیاتی را کاهش می دهند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان دریافت که شرکت های دارای ارتباط سیاسی با دولت به دلیل برخورداری از مزایا و امتیازات دولتی، میزان تهور مالیاتی بیشتری دارند که با استفاده از سازوکارهای راهبری شرکتی مانند وجود اعضاء هیئت مدیره مستقل و میزان مالکیت سهامداران نهادی می توان میزان تهور مالیاتی را کاهش داد و از تأثیر مثبت ارتباط سیاسی بر تهور مالیاتی کاست.

هدف: تحقیق حاضر درصدد شناسایی عوامل تعیین کننده رفتار چسبندگی هزینه ها شامل هزینه های تعدیل و هزینه های نمایندگی و هزینه های سیاسی و حاکمیت شرکتی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران است، که در آن از رویکرد الگو سازی معادلات ساختاری استفاده گردیده است. روش: نمونه آماری تحقیق شامل 1695 سال- شرکت طی سال های 1385 تا 1395 است. به منظور دستیابی به الگوی بهینه رفتار هزینه ها از برنامه Smart_PLS استفاده شده است و تبیین الگو های ارزیابی برای تائید متغیرهای مکنون الگوی رفتار هزینه ها از طریق تحلیل عاملی تأییدی صورت گرفته است و در ادامه تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل رگرسیون چندگانه به منظور تعیین عوامل تعیین کننده چسبندگی هزینه ها به کار گرفته شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که هزینه های تعدیل و هزینه های نمایندگی دارای رابطه مثبت با چسبندگی هزینه ها هستند، اما هزینه های سیاسی و حاکمیت شرکتی با چسبندگی هزینه ها رابطه منفی دارند. نتیجه گیری: این نتایج برای مدیران به منظور درک رفتار هزینه جهت برنامه ریزی، کنترل و کاهش هزینه ها مفید است.

هدف:هدف پژوهش حاضر، تأکید بر اهمیت داده های حسابداری در الگو سازی نرخ تورم و با استفاده از اطلاعات میان دوره ای 90 شرکت (1980 سال-شرکت) پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و در بین سال های 1385 تا 1395 است. روش:با توجه به ویژگی های پیچیده و غیرخطی تورم در پژوهش حاضر بر قدرت پیش بینی الگو های مختلف هوش مصنوعی شامل شبکه عصبی، الگوریتم ژنتیک و پرواز پرندگان تکیه شده است. به منظور دانش افزایی در حوزه حسابداری کلان، تعدادی از متغیرهای حسابداری انتخاب و توان توضیحی آنها در پیش بینی دو شاخص اندازه گیری نرخ تورم (شاخص بهای تولیدکننده و شاخص بهای مصرف کننده) آزمون شده است. یافته ها:نتایج بیانگر آن است که الگوی ترکیبی شبکه عصبی، الگوریتم ژنتیک و الگوریتم تجمع پرندگان در پیش بینی نرخ تورم بهتر از سایر الگو ها عمل می کند. نتایج الگو سازی با استفاده از متغیرهای حسابداری نیز بیانگر آن است که خطای پیش بینی شاخص بهای تولیدکننده، کمتر از شاخص بهای مصرف کننده است. نتیجه گیری: در کل، پیامد اصلی پژوهش، تأیید اهمیت اطلاعات حسابداری در سطح کلان اقتصادی است که باید در تصمیم گیری های کلان مورد استفاده قرار گیرد.