پیشرفت های نوین در علوم رفتاری

هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش پیش از ازدواج با تأکید بر ذهن آگاهی بر احساسات مثبت زوجین انجام گرفت. جامعه و نمونه این پژوهش زوجین شهر بوشهر است که جهت کلاس های آموزشی قبل از ازدواج به مراکز بهداشت شهر بوشهر مراجعه نموده اند. 34 زوج 35-20 ساله مراجعه کننده داوطلب با گمارش تصادفی 17 زوج در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش عبارت اند از: پرسشنامه ی احساسات مثبت اُلری (1975). روش پژوهش طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. سپس با آزمون تحلیل کوواریانس داده ها تجزیه وتحلیل شدند نتایج تحلیل کوواریانس نشان می دهد که مداخله به شیوه ی ذهن آگاهی زوجی بر احساسات مثبت زوجین و دوره ی پیگیری تأثیر مثبت و معناداری دارد (05>p).

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی امید به زندگی بر اساس بهزیستی روان شناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار دل بستگی در روابط زناشویی در زنان نجات یافته از خودسوزی (مطالعه موردی زنان متأهل ایلام) بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان متأهل نجات یافته از خودسوزی شهر ایلام در سال 1398-1397 بودند. حجم نمونه 170 نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و فیدل (2007) و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های امید به زندگی اشنایدر و همکاران (1991)، بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، حمایت اجتماعی زیمت، داهلم، زیمت و فارلی (1988) و دسترسی پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ، بوسبی، جانسون و یوشیدا (2012) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین بهزیستی روان شناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار دل بستگی در روابط زناشویی با امید به زندگی رابطه معنی داری وجود دارد (0/01>P). نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد واریانس امید به زندگی به وسیله بهزیستی روان شناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار دل بستگی در روابط زناشویی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بهزیستی روان شناختی، حمایت اجتماعی ادراک شده و رفتار دل بستگی در روابط زناشویی سهم معنادار در پیش بینی امید به زندگی زنان نجات یافته از خودسوزی دارند.

هدف پژوهش حاضر بررسی علل و عوامل مرتبط در گرایش جوانان به مصرف مواد مخدر در منطقه جلگه چاه هاشم است. در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی- همبستگی است تعداد 105 نفر جوان معتاد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سلامت روان گلدبرگ و هیلیر (1979) و علل گرایش به سوءمصرف مواد محمدی و همکاران (1392) استفاده شد. داده ها با استفاده از دو بخش آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی با استفاده از آزمون t تک نمونه ای توسط نرم افزار SPSS-25 تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل فردی، عوامل بین فردی، محیطی و عوامل اجتماعی در گرایش به مصرف مواد در بین جوانان منطقه جلگه چاه هاشم تأثیر دارد (0/00>P). همچنین نتایج نشان داد از بین عوامل فردی، نگرش مثبت به مواد مخدر 15/20 و سست شدن اعتقادات مذهبی 14/91 بیشترین میانگین تأثیرگذاری را داشتند. از بین عوامل بین فردی و محیطی، خانواده با میانگین 25/86 و همسالان با میانگین 17/08 بیشترین تأثیرگذاری را داشته اند. همچنین از بین عوامل اجتماعی، محرومیت های اقتصادی و اجتماعی با میانگین 31/33 وعدم دسترسی به سیستم های خدماتی، حمایتی با میانگین 29/17 بیشترین تأثیرگذاری را در علل گرایش جوانان به مصرف مواد را داشته اند. همچنین نتایج تحقیقات نشان داد از بین عوامل مرتبط با مصرف مواد مخدر، علائم جسمانی با میانگین 21/43 و اختلال در کارکرد اجتماعی با میانگین 20/59 بیشترین میزان ارتباط را داشتند. با توجه به نتایج به دست آمده اعتیاد به مواد مخدر در بین جوانان منطقه جلگه چاه هاشم پدیده ای چندبعدی است که از سه عوامل فردی، بین فردی و اجتماعی متأثر شده است. ازاین رو پیشنهاد می شود درزمینه ی پیشگیری و درمان، به تمام عوامل توجه شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش درمان هیجان مدار بر تحمل ناکامی و سازگاری زناشویی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر تمام زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره شرکت نفت شهر اهواز است. نمونه آماری در این پژوهش تعداد 30 زوج از زوج های مراجعه کننده به مرکز مشاوره شرکت نفت شهر اهواز است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس 30 زوج انتخاب شده، به صورت تصادفی به دو گروه 15 تایی تقسیم شد و به صورت تصادفی یکی از دو گروه به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. روش تحقیق نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری استفاده شد. برای سنجش متغیرهای موردمطالعه از مقیاس سازگاری زن و شوهر و مقیاس تحمل ناکامی استفاده شد. یافته های تحقیق با استفاده از روش کواریانس چندمتغیری تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد درمان هیجان مدار موجب بهبود تحمل ناکامی، ابعاد آن (تحمل عدم عاطفی، تحمل عدم ناراحتی، تحمل عدم پیشرفت و تحمل عدم شایستگی) و سازگاری زناشویی و ابعاد آن (رضایت دونفری، همبستگی دونفری، توافق دونفری و ابراز محبت) در زوجین گروه آزمایش گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد و این اثر تا مرحله پیگیری ادامه داشته است.