در این تحقیق مسالهء اصلى بررسى بازدهء سهام جدید در مقایسه با بازدهء شاخص قیمت بورس در طى زمان، تعیین عوامل مؤثر بر عملکرد بلندمدت سهام جدید، شناسایى روابط بین این عوامل در بورس اوراق بهادار تهران است. همچنین شواهد مبنى بروجود دوره هاى به اصطلاح " اوراق بهادار داغ "، " عکس العمل بیش از اندازهء سرمایه گذاران "، " گرایشات و علائق زودگذر"و یا خوش بینى زیاد سرمایه گذاران مورد بررسى قرار مى گیرد. در این تحقیق شرکت هایى که سهام آن ها از ابتداى سال 1369 تا انتهای سال 1374 براى اولین بار در بازار بورس تهران مورد معامله قرار گرفته است جامعه آمارى ماراتشکیل مى دهند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان مى دهد که در طى سال هاى مورد مطالعه دو ره " سهام جدید داغ " وجود ندارد سهام جدید در معرض " عکس العمل بیش از اندازه " سرمایه گذاران قرار ندارد. با این حال در بعضى از صنایع فرضیه " گرایشات، علائق زودگذر"، فرضیه " عکس العمل بیش از اندازه" سرمایه گذاران مصداق دارد. الگوى رفتار بازده سهام جدید (بازده اضافى کوتاه مدت و بازده بلندمدت کمتر از بازار) در بورس اوراق بهادار تهران مشابه سایر کشورهاى جهان است، شواهدى دال بر تأثیر نوع صنایع برروی عملکرد بلندمدت سهام جدید به دست نیامد. لازم به ذکر است تنها متغیرى که عملکرد بلندمدت سهام جدید را تحت الشعاع قرار مى دهد عملکرد بلندمدت بازار است نشانگر تاثیر شرایط بازار بر عملکرد بلندمدت سهام جدید است.
سیاست تقسیم سود شرکتها مدتها مسئله دانشمندان رشته مالی بوده است در این تحقیق سعی شده مدل تقسیم سود در مورد شرکتهای فعال در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1373 تا 1381 به آزمون گذاشته شود. بر مبنای بدست آمده شرکتهای ایرانی به طور متوسط 68 درصد عایدی خود را تقسیم می کنند و در این بین صنعت رادیو و تلویزیون در مقایسه با سایر صنایع نسبت بیشتری از سود خود را در بلندمدت تقسیم می کند.مدل ساده لینتنر در مورد 165 شرکت از مجموعه 212 شرکت مورد مطالعه صدق می کند و می تواند مبنای خوبی برای پیش بینی سود تقسیمی در ایران باشد. بررسی "سرعت تعدیل سود تقسیمی" در این شرکتها اختلاف معنا داری را بین صنایع مختلف نشان نمی دهد .بالا بودن این نسبت در بورس تهران بیانگر این مطلب است که مدیران مقدار سود تقسیمی را با شدتی بیشتر از تغییرات عایدی هر سهم تغییر می دهند. در ضمن رابطه معنی داری بین رشد بازده شرکتها و سرعت تعدیل سود تقسیمی بدست نیامد. در مورد مدل پیشرفته لینتنر به علت قلت اطلاعات برای تکنیکهای آماری نظیر سریهای زمانی نمی توان اظهار نظر نمود. سایر نتایج بدست آمده حاکی از آن است که تغییرات سود تقسیمی در دو سال قبل و سال قبل بر تغییرات سود تقسیمی در سال جاری موثر هستند. این تاثیر در حالت افزایشی شدیدتر است. بررسی این نسبتها نشان می دهد که درحالت چسبندگی سود تقسیمی در بلند مدت کمتر است و این مطابق نظریه فاما و بابی یاک است ولی در حالت کاهش سود این تئوری مصداق ندارد. می توان چنان نتیجه گیری کرد که مدیران تمایل چندان زیادی برای کم کردن سود تقسیمی در مقایسه با علاقه ای که با افزایش آن دارند از خود نشان نمی دهند.
در این مقاله ارتباط بین نرخ ارزو بازده سهام در ایران، در یک الگوى نظرى و یک الگوى تجربى مورد بررسى قرار مى گیرد. الگوى نظرى طراحى شده در این مقاله نشان مى دهد که نرخ ارز با سودآورى بنگاه،و بنابراین با بازده سهام بنگاه اقتصادى در شرایط رقابت ناقص (وجود قدرت بازار) ارتباط مستقیم دارد. هر چقدر میزان صادرات بنگاه بیشتر باشد با افزایش نرخ ارز سود بنگاه بیشتر افزایش خواهد یافت. با استفاده از اطلاعات چهل و چهار شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران فرضیات فوق آزمون گردید. نتایج بدست آمده نشان مى دهد که تغییرات نرخ ارز با بازده سهام شرکت در ایران با یک وقفه زمانى (شش ماهه) ارتباط مستقیم دارد. براى شرکت هاى صادراتى نسبت به شرکت های غیرصادراتى ارتباط قوى تر بین نرخ ارز، بازده سهام مشاهده مى شود.
روشهای خرید و فروش در دو روش کلی فیلتر و روش خرید و نگهداری تقسیم گردیده و براین اساس حالتها مختلف رو ش فیلتر نیز جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار مى گیرد. در این تحقیقروشهای خرید و فروش سهام با توجه به پارامترهاى هزینه کمیسیون معاملات، دوره سرمایه گذارى (کوتاه مدت، بلندمدت)، فیلترهاى انتخابى، نیز براساس اطلاعات مالى وقوع یافته کلیه شرکتها پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براى یک دوره شش ساله (1375-1370) مورد بررسى، تجزیه، تحلیل قرار مى گیرد. نتایج حاصله از تحقیق بیانگر آن است که انتخاب روش فیلتر یا روش خرید، نگهدای براى بهینه سازی بازدهى ناشى از سرمایه گذارى، وابسته به دوره فعالیت مى باشد. براین اساس در دوره هاى سرمایه گذارى کوتاه مدت روش خرید و نگهدارى بر روش فیلتر ارجحیت دارد لیکن در بلندمدت میانگین بازدهى ماهیانه روش فیلتر بیش از میانگین بازدهى ماهیانه روش خرید و نگهداری مى باشد. دیگر نتایج حاصله از این تحقیق بیانگر تأثیر هزینه کمیسیون معاملات بر انتخاب هر یک از روشهای مورد بررسى مى باشد و نیز،وجود رابطه معکوسى بین افزایش یا کاهش فیلترهاى انتخابى با میزان بازدهى حاصل از به کارگیرى هر فیلتر به اثبات مى رسد.
دراین مقاله قدرت نسبتهای مالى جهت پیش بینى بحران مالى شرکتها مورد بررسى قرار گرفته است. براى این منظور از مدل رگرسیون چندگانه استفاده شده، مدلى جهت پیش بینى بحران مالى در شرکتهاى پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران ارائه شده است. برآورد مدل با استفاده از اطلاعات دو گروه از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است.گروه اول متشکل از 30 شرکت فاقد بحران مالى بوده، گروه دوم نیز مشابه گروه اول متشکل از 30 شرکت داراى بحران مالى بوده اند. مدل ارائه شده باتوجه به پنج نسبت بوده که نسبتهای مذکور نشاندهنده نقدینگى، سودآوری، مدیریت بدهى، مدیریت دارائى مى باشند. نتایج آماری مدل حاکى ازمتغیر بودن مدل، نسبتهای انتخاب شده بوده است. نتایج آزمون توانایى پیش بینى مدل نشان دهنده این، واقعیت است که مدل قادر است تا 3 سال قبل از بحران مالى در شرکتها، پیش بینى صحیحى درخصوص بحران مالى ارائه دهد.
مدل قیمت گذاری دارایى هاى سرمایه اى (?APM) رابطه تعادلى بین ریسک، و نرخ بازده مورد انتظار اوراق بهادار را بیان مى کند. این مدل ادعا مى کند که سرمایه گذاران تنها در قبال پذیرش ریسک سیستماتیک، انتظار دریافت پاداش (صرف) رادارند به عبارت دیگر، بازار به ریسک غیر سیستماتیک صرف (پاداش) پرداخت نمى کند. علیرغم اینکه این مدل (?APM) پرکاربرد ترین مدل در محافل مالى، سرمایه گذاری بوده و هست، اما در عین حال تحقیقات تجربى اخیرأ انجام شده، این مدل را باچالش هاى شدیدى مواجه ساخته است. به نظر مى رسد (B) به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک، توان تشریح رابطه ریسک، بازده را در دوره هاى بلند مدت از دست داده الست. این در حالى است که متغیرهاى دیگرى نظیر اندازه شرکت، نسبت ارزش دفترى به قیمت بازار سهام جایگزین هاى بهتری براى شاخص ریسک به شمار می روند. این مقاله کوشیده است به بررسى رابطه بین ریسک، بازده مورد انتظار سهام شرکت هاى پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران از طریق آزمون ?APM در قلمرو زمانى 1372 لغایت 1381 پرداخته، عوامل مؤثر بر بازده مورد انتظار سهام این شرکت ها را مورد شناسایى قرار دهد. بدین منظور، تأثیر متغیرهاى بتا، اندازه شرکت، نسبت ارزش دفترى به قیمت بازار، نسبت سود به قیمت هر سهم، حجم معاملات سهام بر بازده ماهانه سهام در سازمان بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسى قرار گرفته است. نتایج این تحقیق اگر چه پیش بینى محورى مدل (?APM) را تأیید مى کند، لیکن با نتایج مطالعات مشابهی که در سال هاى اخیر در کشورهاى برخوردار از بازار سرمایه تکامل یافته انجام پذیرفته اند، مطابقت نمى کند.
ین تحقیق به پیش بینی پذیری رفتار بازده سهام در بورس اوراق بهادار بوسیله مدل خطی عاملی و شبکه های عصبی مصنوعی می پردازد. جهت آزمون این مساله، قیمت روزانه سهام شرکت توسعه صنایع بهشهر به عنوان نمونه انتخاب شده است. متغیرهای مستقل (ورودی های) تحقیق، پنج متغیر کلان اقتصادی، یعنی شاخص کل قیمت بورس تهران، نرخ ارز (دلار) در بازار آزاد، قیمت نفت، قیمت طلا می باشد. برای برازش مدل عاملی از رگرسیون خطی چند متغییره و برای مدل شبکه عصبی از معماری (MLP) با الگوریتم آموزش پس انتشار خطا استفاده شده است. نتایج حاصله حاکی از موفقیت این دو مدل در پیش بینی رفتار بازده سهام مورد نظر و همچنین برتری عملکرد شبکه های عصبی مصنوعی بر مدل چند عاملی می باشد.
