بررسی عوامل تاثیرگذار بر بازده مورد انتظار سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران : پاره ای شواهد تجربی

چکیده

مدل قیمت گذاری دارایى هاى سرمایه اى (?APM) رابطه تعادلى بین ریسک، و نرخ بازده مورد انتظار اوراق بهادار را بیان مى کند. این مدل ادعا مى کند که سرمایه گذاران تنها در قبال پذیرش ریسک سیستماتیک، انتظار دریافت پاداش (صرف) رادارند به عبارت دیگر، بازار به ریسک غیر سیستماتیک صرف (پاداش) پرداخت نمى کند. علیرغم اینکه این مدل (?APM) پرکاربرد ترین مدل در محافل مالى، سرمایه گذاری بوده و هست، اما در عین حال تحقیقات تجربى اخیرأ انجام شده، این مدل را باچالش هاى شدیدى مواجه ساخته است. به نظر مى رسد (B) به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک، توان تشریح رابطه ریسک، بازده را در دوره هاى بلند مدت از دست داده الست. این در حالى است که متغیرهاى دیگرى نظیر اندازه شرکت، نسبت ارزش دفترى به قیمت بازار سهام جایگزین هاى بهتری براى شاخص ریسک به شمار می روند. این مقاله کوشیده است به بررسى رابطه بین ریسک، بازده مورد انتظار سهام شرکت هاى پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران از طریق آزمون ?APM در قلمرو زمانى 1372 لغایت 1381 پرداخته، عوامل مؤثر بر بازده مورد انتظار سهام این شرکت ها را مورد شناسایى قرار دهد. بدین منظور، تأثیر متغیرهاى بتا، اندازه شرکت، نسبت ارزش دفترى به قیمت بازار، نسبت سود به قیمت هر سهم، حجم معاملات سهام بر بازده ماهانه سهام در سازمان بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسى قرار گرفته است. نتایج این تحقیق اگر چه پیش بینى محورى مدل (?APM) را تأیید مى کند، لیکن با نتایج مطالعات مشابهی که در سال هاى اخیر در کشورهاى برخوردار از بازار سرمایه تکامل یافته انجام پذیرفته اند، مطابقت نمى کند.