نقد آسیبشناسی پژوهشهای فقهی در مسائل زنان
منبع:
حوراء شماره ۱۲
حوزه های تخصصی:
تردیدی نیست که اجتهاد به عنوان روش استخراج احکام از منابع، بویژه در دوره غیبت که دسترسی مستقیم به امام (ع) وجود ندارد، بهترین، مطمئنترین و عمومیترین راه است؛ چه اینکه حتی گریزی از آن نیست؛ با وجود این، این روش به رغم استواری، ارزش علمی و حجیت شرعی و آن همه پشتوانه و سابقه، مانند هر روش یا پدیدهی دیگر از آفت و آسیب دور نیست. برخی از بخشهای فقه ـ بهجز آفتهای عامّی که متوجه همهی ابواب و بخشها است ـ دچار آسیبهای خاص خود است. مسائل زنان یکی از همین بخش هاست. آسیبشناسی اجتهاد و پژوهش فقهی، مجتهد و پژوهشگر را کمک خواهد کرد تا از این روش بنیادین به شکل اطمینان بخشتری بهره ببرد. در این مقاله پس از نگاه گذرا به موضوع آسیبشناسی در فقه و تعریفی که از اجتهاد میتوان به دست داد، پانزده نوع آسیب و آفتی که متوجه پژوهشهای فقهی و اجتهادی در مسائل زنان است بیان شده است.