درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر دوره قاعدگی بر متابولیسم سوبسترا، مصرف انرژی و عملکرد طی فعالیت فزاینده وامانده ساز در دختران دانشجو بود. به این منظور پانزده دانشجوی دختر (با میانگین سن 47/1± 17/21 سال و شاخص توده بدنی 71/1 ± 55/20 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. طرح تحقیق در سه مرحله خونروی، فولیکولی و مرحله انتهایی لوتئال از چرخه قاعدگی تنظیم شد. پروتکل ورزشی به صورت فزاینده تا واماندگی ادامه یافت. اکسیژن و دی اکسیدکربن دم و بازدمی آزمودنی ها نیم ساعت قبل از فعالیت در حالت خوابیده (حالت پایه)، حین فعالیت فزاینده تا واماندگی و یک ساعت بعد از اتمام برنامه تمرینی در حالت خوابیده به عنوان EPOC جمع آوری و تجزیه وتحلیل شد. مقدار اکسیداسیون چربی، کربوهیدرات و هزینه انرژی از طریق فرمول های فراین و کالری سنجی غیرمستقیم اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون ANOVA با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در انرژی مصرفی، عملکرد، اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی در مراحل مختلف قاعدگی (خونروی، فولیکولی و لوتئال)، طی تمرین فزاینده تا واماندگی وجود ندارد. در فعالیت ورزشی فزاینده، کالری مصرفی و اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی در مرحله خونروی، ابتدای فولیکولی و انتهای لوتئالی احتمالاٌ به سبب عدم تفاوت زیاد بین غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون در دختران جوان تفاوت چشمگیری ندارد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی جایگاه الگوی سایبرنتیک در ادارات کل ورزش و جوانان استان های منتخب کشور بود. این پژوهش، از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل کلیه کارشناسان ادارات کل ورزش و جوانان کشور می باشد. به دلیل گستردگی جامعه آماری تحقیق، از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. از این رو کارشناسان تربیت بدنی ادارات کل پنج استان (قم، البرز، خراسان شمالی، همدان و آذربایجان غربی) به عنوان نمونه تحقیق در نظر گرفته شدند (92=N) و در نهایت 84 پرسشنامه عودت داده شد. اساتید مدیریت ورزشی، روایی پرسشنامه را تأیید کرده و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. آزمون کلموگروف اسمیرنوف طبیعی بودن توزیع داده ها را تأیید کرد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی( میانگین، فراوانی، رسم نمودار) و در بخش آمار استنباطی از آزمون تی تک متغیره استفاده شد (05/0 P). یافته های پژوهش نشان داد که ادارات کل ورزش و جوانان استان های منتخب کشور در میزان استفاده از الگوی سایبرنتیک در سازماندهی فعالیت-های خود، از جایگاه متوسطی برخوردار بوده و همه ی مؤلفه های آن دارای میانگینی معادل با میانگین طیف مورد وصف بود. با به کارگیری الگوی سایبرنتیک، بهره وری و اثربخشی در سازمان ها افزایش می یابد و باعث می شود کارکنان در اهداف سازمان بیشتر مشارکت کنند.

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول گرا و عملگرا مدیران ورزشی کشور بود. 137نفر از مجموع240 نفر مدیران ورزشی (مدیران کل، معاونین و رؤسای فدراسیون ورزشی، دو نایب رئیس آن ها) با استفاده از جدول مورگان و مشخص و به شکل تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه استاندارد سبک رهبری MIQ با 41 سؤال و عزت نفس کوپر اسمیت با 35 سؤال بود که روایی پرسشنامه به شکل صوری (محتوایی) و با استفاده از آلفای کرونباخ 79/0سبک رهبری و 81/0عزت نفس تایید شد. از روش های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی رو اسپیرمن استفاده شد. مهم ترین یافته های تحقیق به شرح زیر است: بین سبک رهبری تحول گرا و عزت نفس مدیران ورزش کشور رابطه معناداری وجود دارد. بین عزت نفس مدیران ورزش کشور تفاوت معنی داری وجود دارد. مدیرانی که دارای سبک رهبری تحول گرا هستند بیشترین عزت نفس را دارند و سپس به ترتیب مدیران عملگرا قرار دارند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر اجرای HIIT بر بیان ژن PGC-1α در عضلات کند و تند انقباض رت های نر سالم بود. به همین منظور 12 سر رت نر ویستار به دو گروه کنترل (6=n) و تمرین (6=n) تقسیم شدند. تمرین تناوبی شدید شامل پنج روز و در مجموع هشت هفته بود که از سه تناوب (چهار دقیقه با شدت 90 تا 100 درصد VO2max و دو دقیقه با شدت 50 تا 60 درصد VO2max) تشکیل شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله باز کننده طویل انگشتان (EDL) و نعلی استخراج و میزان بیان متغیرهای مربوط به روش RT-PCR سنجیده شد. نتایج نشان داد اجرای HIIT موجب افزایش معنا دار بیان ژنPGC-1α در هر دو نوع عضلات گروه تمرین شد ( 004/0P= و 001/0 P=). با توجه به یافته های پژوهش حاضر، اجرای HIIT موجب افزایش PGC-1α و افزایش ظرفیت اکسایشی در عضلات SOL و EDL می شود.

هدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر تمرینات شناختی حرکتی در بهبود شناخت، تعادل و گام برداری است که پیش تر به عنوان عوامل خطرزای افتادن معرفی شده اند. مداخله تمرینی با رویکرد شناختی حرکتی به مدت 3 ماه با پیگیری دو ماهه روی 40 سالمند در دو گروه افراد مبتلا به دمانس (20) و افراد دارای وضعیت شناختی طبیعی (20) انجام شد. از این تعداد نیمی مرد و نیم دیگر زن بودند. ارزیابی ها شامل تجزیه و تحلیل عوامل خطرزای افتادن (گام برداری، تعادل و وضعیت شناختی) به علاوه ارزیابی متغیرهای افتادن و شاخص های عملکردی بود. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که آزمودنی های مبتلا به دمانس بهبود معنی داری در پارامترهای مختلف شناخت، تعادل و گام برداری پس از دوره مداخله داشتند که در 2 ماه پیگیری نیز حفظ شد. این بهبودها با کاهش افتادن و ترس از افتادن و نیز عملکرد بهبود یافته در آزمون های برخاستن و حرکت کردن زماندار و دسترسی عملکردی همراه بود (05/0>P). همچنین همبستگی متوسطی بین یکی از پارامترهای تعادل (مسافت نوسان COP در محور AP) با سابقه افتادن برای گروه دمانس مشاهده شد (75/0=r، 05/0>P). یافته ها بیان کننده کاهش معنی داری در خطر افتادن در این قشر آسیب پذیر در نتیجه بهبود عوامل خطرزای افتادن حاصل از مداخله بود. بهبود در این عوامل با تعداد افتادن های کمتر که توسط پرستاران و خود سالمندان گزارش شد همراه بود. این مطالعه می تواند به توسعه یک رویکرد جدید برای پیشگیری و مقابله با خطر افتادن در سالمندان دارای اختلال شناختی کمک کند.

هدف پژوهش حاضر مقایسة وضعیت ستون فقرات کودکان با اختلال های حسی و همتایان سالم بود. در این مطالعة موردی مشاهده ای 16 کودک نابینا و 30 کودک ناشنوای 12 – 6 ساله به صورت هدفمند و از جامعة در دسترس انتخاب شدند و 60 کودک سالم به عنوان گروه کنترل در پژوهش شرکت کردند. ارزیابی قوس های ستون فقرات توسط اسپینال موس با روایی 94/0=r صورت گرفت. برای مقایسة نتایج بین گروه ها نیز از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که اسکولیوز پشتی نابینایان و ناشنوایان مشابه یکدیگر ولی به طور معناداری بیشتر از گروه سالم بود (002/0=P). اما تفاوت معناداری بین کایفوز (345/0 = P)، لوردوز (204/0 = P) و اسکولیوز کمری (185/0 = P) گروه ها با یکدیگر مشاهده نشد. در مجموع با توجه به یافته های پژوهش حاضر احتمالاً اختلال های بینایی و شنوایی با برخی ناهنجاری های پاسچرال ارتباط دارد، به ویژه آنکه نابینایی بیشتر از ناشنوایی با این اختلال ها ارتباط نشان می دهد. از این رو، غربالگری زودهنگام و به موقع برای شناسایی و پیشگیری از ناهنجاری های بدنی به ویژه ستون فقرات آنان، ضروری به نظر می رسد.

تمرینات مقاومتی با تغییرات متابولیکی و اندوکرینی چشمگیر همراه است و با کاهش روند تحلیل عضلانی و ضعف و سستی دوران پیری به بهبود عملکرد افراد در سنین بالاتر کمک می کند. پژوهش حاضر تأثیر تمرینات مقاومتی را بر سطح سرمی ویسفاتین و شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) در زنان میان سال مطالعه کرده است. 16 زن چاق (شاخص تودة بدنی برابر یا بیشتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع) یائسة غیرفعال (میانگین سنی 54 سال) در دو گروه تجربی و کنترل در 10 هفته برنامة تمرینات مقاومتی (1RM60-40%)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. غلظت ویسفاتین سرم و HOMA-IR و شاخص های آنتروپومتریک، قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسة تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی، t مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0<P انجام شد. تحلیل داده ها نشان داد مقادیر وزن و درصد چربی در گروه تجربی کاهش داشت، ولی این تغییر معنی دار نبود (05/0<P). مقادیر HOMA-IR و سطح ویسفاتین سرم پس از 10 هفته تمرین مقاومتی تغییر معنی داری نداشت (05/0<P). با توجه به نتایج آزمون همبستگی پیرسون، بین سطوح ابتدایی و تغییرات سطح سرمی ویسفاتین با مقادیر اولیه و تغییرات هیچ یک از متغیرهای آنتروپومتریک و HOMA-IR در گروه تجربی رابطة معنی داری مشاهده نشد (05/0 < P). به علاوه، بین مقادیر اولیه و تغییرات HOMA-IR با مقادیر اولیه و تغییرات هیچ یک از متغیرهای آنتروپومتریک رابطة معنی داری وجود نداشت (05/0<P)؛ در نتیجه، اجرای 10 هفته تمرین مقاومتی تأثیر معنی داری بر سطح ویسفاتین سرم زنان چاق این پژوهش نداشت. این یافته ها با عدم تغییر در HOMA-IR نیز همسو است.

ورزش باستانی یکی از قدیمی¬ترین ورزش های بشری است. یکی از سؤال هایی که در مورد این رشته بسیار کهن جلب توجه کرده، این است که اثر تمرینی فنون مختلف این رشته در مقایسه با ورزش های مدرن چگونه است؟ هدف مطالعه حاضر، مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات در مهارت سنگ ورزش باستانی و پرس سینه است. نمونه آماری این پژوهش، شامل 10 نفر از دانشجویان غیرورزشکار و بدون سابقه ورزشی (با میانگین سنی و انحراف استاندارد 93/3±4/24 سال، قد 68/10±46/175 سانتی¬متر و وزن 35/6±67/74 کیلوگرم) بودند. هنگام اجرای هر مهارت، با استفاده از الکترودهای سطحی و دستگاه 16 کاناله EMGمدل MA 300-16، متغیرهای الکترومایوگرافی اندازه¬گیری شد. الکترودها روی بخش جناغی و ترقوه ای عضله سینه ای بزرگ، عضله دو سر بازویی، سه¬سر بازویی، دلتوئید قدامی، دلتوئید خلفی بر اساس پروتکل اروپایی SENIAM نصب شدند. نتایج پژوهش نشان داد عضلات دو سر بازویی، در مقایسه با (013/0=p) فعالیت EMG بیشتری در مهارت سنگ دارند، در حالی که فعالیت الکترومایوگرافی عضله سه¬سر بازویی در حرکت پرس سینه بیشتر از مهارت سنگ ورزش باستانی است و این اختلاف از لحاظ آماری معنی¬دار (001/0=p) است. احتمالاً یکی از دلایل بیشتر بودن میزان فعالیت الکترومایوگرافی در عضله سه¬سر بازویی در حرکت پرس سینه به¬دلیل جابه جایی عمودی بیشتر مرکز ثقل هالتر در پرس سینه در مقایسه با سنگ است.

امروزه پیچیدگی مسائل شهری موجب شده است متغیرهای متعددی در مکان گزینی کاربری ها تأثیرگذار باشند که با توجه به اهمیت و ارزش هر معیار در هر منطقه باید عمل شود. هدف این تحقیق تعیین و اولویت بندی معیارهای مکان گزینی اماکن ورزشی به وسیله روش مدل تحلیل سلسله مراتبی(AHP[1]) به منظور استقرار در سطح شهر به منظور تساوی در دسترسی است. روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و نوع تحقیق کاربردی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پرسشنامه استفاده شد. ابتدا معیارها تعیین و برای وزن دهی آنها از AHP و برای رسم نمودار از نرم افزار Excel استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب چهار معیار تراکم جمعیت (510/0)، دسترسی (271/0)، پتانسیل توسعه (152/0) و همجواری (067/0) بیشترین اهمیت را در مکان گزینی اماکن ورزشی دارند. با توجه به اینکه بر خلاف اغلب دستگاه های اجرایی کشور 70 درصد بودجه ورزش به بخش عمرانی و ساخت اماکن ورزشی اختصاص می یابد (اسدی، 1388)، ضرورت و اهمیت سرمایه گذاری و افزایش بهره وری از ابعاد مختلف نمایان می شود. ازاین رو برنامه ریزان و تصمیم گیران باید با استفاده از روش های نوین مثل AHP به منظور استقرار اماکن ورزشی با توجه به نیاز هر منطقه از حداقل منابع به حداکثر بهره وری برسند و در صرف هزینه های اضافی صرفه جویی شود.

هدف از این پژوهش ، توصیف سوابق تحصیلی وورزشی دانشجویان رشته ی تربیت بدنی دانشگاه های کشور بوده است .در این تحقیق سوابق قهرمانی در رشته های ورزشی ،رشته ی تحصیلی ،معدل دیپلم دبیرستان ومیزان مهارت آنان دردروس عملی ،مورد مطالعه قرار گرفته است .از مجموع 2516 نفر دانشجویان دختر وپسر، 1135 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند،سپس پرسشنامه ای مشتمل بر 28 سوال بسته ودو سوال باز دراختیارشان قرار گرفت. 68 درصد دختران و5/91 درصد پسران با تنیس روی میز آشنایی داشتند. معدل 4/44درصدکل دانشجویان زیر 14 بوده است.2/80 درصد با علاقه مندی به این رشته وارد شده اند.9/3 دارای مدارک قهرمانی در سطح بین المللی بوده اند.نتیجه ای که می توان گرفت این است که در انتخاب وگزینش دانشجویان ،بایستی تجدیدنظر نود وسوابق تخصصی ،ورزشی ومیزان آشنایی آنان با رشته های ورزشی رادرنظر گرفت.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش عوامل جامعه پذیری در توسعه مشارکت ورزشی جوانان شهر اصفهان بود. روش پژوهش بر اساس نوع؛ کاربردی و نحوه گردآوری داده ها، پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جوانان 29 15 ساله ساکن در شهر اصفهان بودند. تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری چند مرحله ای بود و داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شدند که روایی آن با استفاده از نظرات برخی از اساتید تربیت بدنی و جامعه شناسی دانشگاه اصفهان بررسی و تأیید شده بود. یافته های پژوهش نشان داد که تأثیر متغیرهای خانواده، دوستان و همسالان با مشارکت ورزشی جوانان دارای رابطه معناداری می باشد. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که متغیر خانواده قویترین تأثیر را در تبیین توسعه مشارکت ورزشی جوانان داشته است. به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان گفت که توسعه مشارکت ورزشی جوانان از یک کانال خاص صورت نمی گیرد و عوامل مختلفی درآن تأثیر دارند.

این پژوهش به بررسی تصاویر روزنامه ایران ورزشی با هدف تحلیل محتوای عکس های اجتماعی این نشریه پرداخت. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع تحلیل محتوا بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی عکس های نشریه مورد نظر بود. نشریه ایران ورزشی در شش ماهه اول سال 94 مورد بررسی قرار گرفت، 72 نشریه بر اساس نمونه گیری تصادفی منظم به صورت دو هفته آماری انتخاب شدند و در مجموع تعداد 5459 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان دهنده این موضوع بود که عکسهای سوژه های داخلی بیشتر از سوژه های خارجی بود، عکس های خندان بیش از عکس های غمگین و ناراحت بود. عکس های ورزشکاران بیشتر از مسئولین بود. عکس های مردان بیشتر از زنان بود. ورزشکاران با پوشش ورزشی بیشتر از پوشش غیرورزشی در عکسها دیده می شدند و این امر در مورد زنان شدت بیشتری داشت. عکسهای زنان با سوژه غیرورزشی بیشتر از عکسهای دارای سوژه ورزشی بود. در کل، نتایج نشان دهنده انتخاب عکسهای ورزشی در روزنامه ایران ورزشی با محتوای پیامهای اجتماعی و البته سوگیری جنسیتی به نفع مردان بود.