درخت حوزه‌های تخصصی

تحقیقات اخیر در زمینه منظور شناسی بین زبانی به این نتیجه رسیده اند که بعضی از جنبه های منظور شناسی زبان را می توان در محیط های کلاسی آموزش داد. اما اینکه چه روشهایی و چه مفاد آموزشی بهترین تاثیر را دارند قابل بحث است. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مطالب خودآگاهی بخش برگرفته از ویدئو بر درک کنش های گفتاری عذرخواهی، درخواست و امتناع می باشد. بدین منظور، 78 فارسی زبان سطح متوسط به بالا بطور تصادفی در چهار گروه (فرا منظور شناسی، جستجوی ساختار، ایفای نقش، و کنترل) قرار گرفتند. به این چهار گروه 45 برش ویدیو که از فیلم های Flash forward, Stargate TV series & Annie Hall, در 9 جلسه 60 دقیقه ای هفته ای دو بار تدریس شد. نتایج آزمون چند گزینه ای تکمیل کلام نشان داد که تمامی این سه روش آموزش موثر بوده اند و تست Tukey (HSD) نشان داد که عملکرد گروه فرا منظور شناختی از گروههای دیگر بهتر بوده است. یافته ها حاکی از ان است که مدرسین و تالیف کنندگان کتاب های آموزشی می توانند از ویدیوهای آموزشی برای آگاهی بخشی مفاهیم منظورشناسی در کلاس درس استفاده کنند.

توسعه توانشهای زیر مجموعه زبان دوم تحت تاثیر عوامل مختلفی چون عوامل شناختی، فردی، و اجتماعی است ( الیس، 1994) که در این میان طیف وسیعی از عوامل فردی در مطالعات آموزش زبان مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته اند لیکن تاکنون در این مطالعات هوش هیجانی به عنوان یک عامل فردی مورد توجه جدی قرار نگرفته است (پیشقدم، 2009). از سوی دیگر برخی از کنشهای زبانی که از جمله عناصر اصلی توانش کاربردشناسی زبان بینابین به شمار می رود دارای ویژگی «تهدید وجهه» می باشد. این نکته تاثیر و یا ارتباط هوش هیجانی - که ارتباط مستقیم با توانایی و مهارت افراد در مدیریت و کنترل احساسات دارد – را با توانش کاربرد شناسی زبان بینابین بسیار محتمل می سازد. در مطالعه حاضر محقق به بررسی این ارتباط محتمل می پردازد و با این هدف پرسشنامه «بار-آن» به عنوان معیار هوش هیجانی ، آزمون تافل به عنوان معیار سطح مهارت و توانایی زبانی و دو آزمون کاربرد شناسی زبان بینابین بر روی 52 زبان آموز ایرانی اجرا شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشانگرعدم وجود ارتباط موثر و معنا دار میان هوش هیجانی و توانش کاربرد شناسی و سطح مهارت زبانی زبان آموزان می باشد در حالی که میان توانش کاربرد شناسی زبان بینابین و سطح مهارت زبانی ارتباطی معنا دار و موثر وجود دارد. افزون بر این نتایج به دست آمده بیانگر آن است که هوش هیجانی نمی تواند به عنوان معیار مناسبی برای پیش بینی میزان توسعه توانش کاربردشناسی زبان بینابین و یا سطح مهارت زبانی مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه با استناد به نتایج تحقیق حاضر می توان گفت که در فرآیند یادگیری زبان دوم به طور عام و توسعه توانش کاربرد شناسی زبان بینابین به طور خاص نمی توان هوش هیجانی را به عنوان یک عامل فردی تاثیر گذار و مهم به شمار آورد.

این پژوهش به بررسی تأثیر میزان انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی، میزان تماس با زبان انگلیسی و مدت اقامت برروی مهارتهایِ منظورشناسی دانشجویان کُره ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی پرداخته است. در این مطالعه تلاش گردید تا سیر متمایز پیشرفت مهارتهایِ منظورشناسیِ 50 دانشجوی کُره ای تحصیلات تکمیلی در ارتباط با عوامل ذکرشده در نظر گرفته شود. داده های لازم، با استفاده از سه ابزار تحقیق، جمع آوری گردیدند: یک پرسشنامه ی کتبی بمنظور کسب اطلاعات زمینه ای، یک آزمون تکمیل گفتمان، و یک نیم آزمون رویکرد/انگیزش. همچنین، از آمار توصیفی و تفصیلی برای تحلیل مجموع داده ها استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر آشکار ساخت که: الف) ارتباط متوسط و مثبتی بین میزان انگیزش و دانش منظورشناسیِ فراگیران زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم وجود دارد و ب) میزان تماس با زبان دوم (انگلیسی) و طول مدت اقامت تأثیری ضعیف و غیر معناداری برروی دانش منظورشناسیِ شرکت کنندگان این مطالعه داشته است.

Critical pedagogy (CP), as a poststructuralist educational movement, challenges the asymmetrical, power-over nature of classroom discourse and seeks to accommodate multivocality in the classroom and in the society. This study probed the discourse architecture of EFL classrooms in Iran. Specifically, it aimed to explore to what extent Iranian EFL classrooms have stepped away from the teacher-dominant initiation-response-follow-up (IRF) discourse structure and welcomed CP-oriented dialogism and multivocality. To this end, a number of EFL classrooms in Isfahan and Shahrekord (Iran) were observed, and the running classroom discourse was audio-recorded, transcribed, and analyzed. The results showed that discourse-construction opportunities were distributed unevenly in favor of teachers regarded as the sole authority in the classroom. Student-regulated symmetrical talks were seldom evidenced in the classrooms. The findings further demonstrated that the power-over IRF discourse architecture, despite its communicative inadequacies, still seems to be dominant in EFL classrooms in Iran. Finally, it is suggested that L2 practitioners should move towards transforming the status quo, include more elements of CP into L2 classrooms, and invest in dialogism and multivocality as essential mechanisms to de-silence the students.

In spite of the significant role of teachers in the efficacy of classroom management particularly in teaching English as a Foreign Language, the issue has not been addressed sufficiently especially in relation with other individual variables. Hence, this study made an attempt to investigate the association between Iranian EFL teachers’ classroom management, reflective thinking and transformational leadership style. 247 English Foreign Language teachers took part in the study. To measure the variables of the study, Teachers Sense of Efficacy Scale (Tschannen-Moran & Woolfolk Hoy, 2001), Reflective Thinking Scale (Choy & Oo, 2012) and Multifactor Leadership Questionnaire(Avolio, Bass & Jung, 1995) were used. Structural Equation Modeling (SEM) was applied to test the hypothesized model of associations. After confirming the hypothesized model (= 1.275; RMSEA=.02; RMR =.03; GFI =.97; AGFI =.93; NFI =.97; CFI =.99; IFI =.99), the results revealed significant internal correlations among the main as well as the sub-scales of the study. Multiple regression analysis further confirmed the direction of the path model proposed for the study. Generally, it was concluded that reflective thinking and transformational leadership improve teachers' efficacy of classroom management which, in turn, facilitates teaching processes. Implications are discussed.

Language and culture are now deemed to be co-constitutive; hence English language teaching (ELT) textbooks should incorporate cultural aspects and promote intercultural competence. However, careful decisions should be made as regards to the cultural content of materials and the ways in which culture is represented. This study was an attempt to deconstruct the patterns of cultural representation and intercultural interactions in Interchange textbooks, an ELT textbook series taught to English as a foreign language (EFL) learners in Iran. Using content analysis of texts and images and with the focus on nationality, gender and race, it examined how different cultures were reflected in Interchange 1, Interchange 2, Interchange 3, and whether cultural bias or inequality was present. The quantitative and qualitative data analysis revealed that the white male group was dominant in all three textbooks. And, to use Kachru’s (1985) terms, inner, outer and expanding circle nationalities were represented in the textbooks, with the expanding circle constituting the major nationality, but American culture of inner circle was predominant. Additionally, the interactions were mainly limited to superficial aspects of the target culture although these textbooks sought to show various intercultural interactions. Dominance of male and white characters and the US culture indicated inequality in race and gender, and the superficial treatment of culture in the textbooks. Less attention to the hybrid culture and deeper level of intercultural aspects, i.e. critical reflections, in the textbooks suggests that the materials be supplemented by EFL teachers’ constructive discussion of the cultures that interact.

پژوهش حاضر به بررسی بیان اختلاف در استدلال میان زبان آموزان پیشرفته ی ایران و ارتباط آن با عوامل محیطی می پردازد. داده ها های تحقیق نتیجه استدلال نمیان ۲۶ گقتگوکننده به زبان انگلیسی در سه حالت مختلف: 1) موسسه زبان، 2) محیط خانه، 3) محیط دانشگاه است. نمونه مطالعه بر اساس دسترس پذیری انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل این استدلال ها نشان دهنده ی تاثیر عوامل محیطی مانند روابط طرفین و بافت موقعیتی که در آن شرکت کنندگان بحث می کنند، بر نحوه ی ابراز مخالفت بود. نتایج این مطالعه تایید کرد که عمل گفتارمخالفت پیچیده و چند بعدی است و جنبه های مختلف محیط بر بیان آن به عنوان یک عمل گفتار تهدید کننده وجهه طرفین یا بهبود بخش تاثیرگذار خواهند بود. بنابراین در این پژوهش پیشنهاد شد که نمی توان این عمل گفتار را بدون در نظر گرفتن عوامل محیطی مورد مطالعه قرار داد، و نشانگرهای زبانی به سادگی نمی توانند مخالفت را در دسته بندی مودبانه / بی ادبانه یا ترجیحی/غیرترجیحی قرار دهد. این پژوهش همچنین نشان داد که روابط، صفات شخصی، پس زمینه، سطح مهارت زبانی و بافت موقعیتی که در آن استدلال می کنند از عوامل مهم است که تعیین کننده ی مخالفت به عنوان حفظ کننده یا تهدیدکننده ی وجهه هستند.

Teacher questions are claimed to be constitutive of classroom interaction because of their crucial role both in the construction of knowledge and the organization of classroom proceedings (Dalton Puffer, 2007). Most of previous research on teachers’ questions mainly focused on identifying and discovering different question types believed to be helpful in creating the opportunities for learners’ interactions. Drawing on conversation analysis through adopting socio-cultural perspective, this study, however, aims to examine how EFL teachers manage understanding-check questions in their talk-in-interaction. For this purpose, six EFL teachers’ discursive classroom practices were observed, video-recorded, and transcribed line-by-line in its entirety. Through the microanalysis of the transcribed data, our findings suggest that EFL teachers vary in their management of understanding-check questions and the teachers’ understanding-check questions tend to serve different functions in the different micro-contexts identified. Three major sequential environments emerged to feature understanding-check questions in this study: Activity-boundary environment, post-instruction environment and within-activity environment. The findings of the study indicate that understanding-check questions at activity boundary environment are designed to accomplish dual functions, however those launched in post-instruction and within-activity environments maintain a singular focus on ensuring absolute understanding of the just-given explanation or instruction.

One of the major criticisms leveled at task-based language teaching (TBLT), despite its countless merits, is developing fluency at the cost of accuracy. The post-task stage affords a number of options to counteract this downside through task repetition and task recycling. These two options are considered to positively affect learners' oral performance in terms of fluency, accuracy, and complexity (CAF). The purpose of the present study is to compare the relative effect of task repetition and task recycling on Iranian EFL (English as a foreign language) learners’ oral performance in terms of CAF. To this end, eight intermediate EFL learners, randomly selected from 30 students in two classes of 15, took part in this study. The participants in both task repetition and task recycling groups were assigned to perform a total of eight tasks. Four of these tasks were identical in both groups. Each session included one task plus its second performance, namely repetition for the first group and recycling for the second. Wilcoxon Signed Ranks Test was used to statistically analyze the recorded data of learners' performances on all eight occasions in terms of CAF. The results revealed a significant effect of task repetition on all three measures of performance while task recycling did not prove to have a significant effect except for fluency. On the level of between-group differences, task repetition was found to be dominant outweighing task recycling in all three measures of oral performance. Task repetition is hence advised to be incorporated in teaching English, particularly in EFL contexts as a viable tool to hone learners’ oral performance on CAF.

این مقاله گزارش پژوهشی است درباره رابطه میان هوش هیجانی گروهی از فراگیرندگان زبان انگلیسی ایران و انسجام نوشته های آنها. در راستاس این پژوهش یک آزمون توانش زبانی که شامل 40 پرسش چهار گزینه ای مربط به دستور زبان، لغت و درک متون انگلیسی بود و از پایایی با کرونباخ آلفای 742. برخوردار بود به تعدادی از فراگیرندگان زبان انگلیسی داده شد تا آن هایی که توانایی تولید متون نوشتاری معنادار را داشتند مشخص شوند. پس از آن مقیاس هوش هیجانی شات (شامل 33 پرسش) به شرکت کنندگان در پژوهش داده شد و نیز از آن ها خواسته شد تا مقاله ای کوتاه در مورد موضوعی مشخص بنویسند. از 110 نفری که آزمون توانش زبانی، پرسشنامه هوش هیجانی و تکلیف مقاله نویسی را گرفتند، 79 نفر به هر سه پاسخ دادند. 45 نفر از 79 نفر توانستند به بیش از 23 پرسش از 40 پرسش آزمون توانایی زبانی پاسخ دهند و از این رو پاسخ های آن ها به پرسشنامه هوش هیجانی و نوشته های آنها مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی عینی نوشته ها، از مقیاس انسجام متن کل نگر بامبرگ (1984) استفاده شد که دارای 5 درجه، از کاملا منسجم (4 امتیاز) تا غیرقابل نمره دادن (صفر امتیاز)، است. برای مشخص کردن ارتباط میان انسجام نوشته ها و هوش هیجانی نویسندگان از آزمون اسپیرمن استفاده شد. اما برخلاف انتظار پژوهشگران، رابطه میان دو متغیر مورد بررسی قوی و معنادار نبود.

This study examined the Iranian EFL learners’ multicultural developmental trend in light of Investment Hypothesis as they furthered their academic studies from BA toward postgraduate levels. In so doing 117 BA, 92 MA, and 35 Ph.D. EFL students at AllamehTabataba’i University, Tarbiat Modarres, and Islamic Azad Universities, Tehran, Iran, were randomly selected to provide answers to Multicultural Personality Traits Questionnaire (MPQ) that measures individuals’ Multicultural Personality Traits (MPTs: Cultural Empathy, Open-Mindedness, Social Initiative, Emotional Stability, and Flexibility). Ph.D. students’ MPTs mean was found to be 277.77; MA students’ MPTs mean score was 272.20; and BA students’ MPTs mean score was 267.96. The ANOVA conducted revealed that EFL Iranian students’ MPTs improved as they furthered their academic career from BA to MA and from MA to Ph.D. levels. The study concluded that advancement in EFL students’ academic career resulted in a concomitant development in their MPTs and among the five MPTs, cultural empathy and social initiative were found to have been significantly improved at Ph.D. level. Among the MPTs, Social initiative provides the highest contribution to social interactions and its significant development at Ph.D. level is confirmatory of the discursive-constructionists’ approach to L2 learning.