این پژوهش به بررسی تأثیر میزان انگیزه ی یادگیری زبان انگلیسی، میزان تماس با زبان انگلیسی و مدت اقامت برروی مهارتهایِ منظورشناسی دانشجویان کُره ای در مقاطع تحصیلات تکمیلی پرداخته است. در این مطالعه تلاش گردید تا سیر متمایز پیشرفت مهارتهایِ منظورشناسیِ 50 دانشجوی کُره ای تحصیلات تکمیلی در ارتباط با عوامل ذکرشده در نظر گرفته شود. داده های لازم، با استفاده از سه ابزار تحقیق، جمع آوری گردیدند: یک پرسشنامه ی کتبی بمنظور کسب اطلاعات زمینه ای، یک آزمون تکمیل گفتمان، و یک نیم آزمون رویکرد/انگیزش. همچنین، از آمار توصیفی و تفصیلی برای تحلیل مجموع داده ها استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر آشکار ساخت که: الف) ارتباط متوسط و مثبتی بین میزان انگیزش و دانش منظورشناسیِ فراگیران زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم وجود دارد و ب) میزان تماس با زبان دوم (انگلیسی) و طول مدت اقامت تأثیری ضعیف و غیر معناداری برروی دانش منظورشناسیِ شرکت کنندگان این مطالعه داشته است.
