فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۶۱ تا ۱۸۰ مورد از کل ۵۶۷ مورد.
منبع:
سیاست خارجی ۱۳۶۶ شماره ۴
حوزه های تخصصی:
روابط ایران و اسرائیل در دوره دولت دکتر مصدق
حوزه های تخصصی:
همسویی و همکاری کلی ایران در اردوگاه غرب و لزوم پیروی از سیاستهای منطقه ای و جهانی این اردوگاه از دلایل شناسایی دو فاکتو (موقت) اسرائیل از سوی ایران باشد. هر چند زیر فشار روحانیت، ایران این رابطه را برای یک مدت کوتاه در سال 1330 قطع کرد، اما رفتارهای دوگانه و بی سیاستیهای دولتهای غربی، ایرانیان را آزرده خاطر ساخت.
هویت و غیریت در زمان شکل گیری کشور ایران از منظر شاهنامه: دیدگاه انسان باورانه ایرانی در سیاست خارجی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هم اکنون، با گذار از حاکمیت روش های کمّی و اثبات گرایانه در حوزه علوم اجتماعی، و اطلاع از تأثیرگذاری جدی عامل مغفول فرهنگ در این حوزه، توجه به تعامل فرهنگ و هویت، و روابط خارجی به جدی ترین مباحث رشته روابط بین الملل تبدیل شده است. پذیرش تأثیرگذاری فرهنگ در سیاست خارجی به معنای قبول تنوعات در آن است. در این مقاله از منظری ایرانی و با روش تاریخی و دیدگاه تحلیلی به متون کهن پارسی، در اینجا مشخصاً شاهنامه فردوسی، به برخی از ابعاد تأثیرگذاری این عامل بر روابط خارجی پرداخته شده است. چگونه «خود» و «دیگری» در شاهنامه بازنمایی شده اند؟ آیا تمایز آشکاری میان ایرانی و غیرایرانی در ذهنیت فردوسی وجود دارد؟ کدام دیدگاه فرهنگی می تواند با دیدگاه فردوسی مطابقت داشته باشد؟ انعکاس این نگرش در روابط خارجی چیست؟ در این مقاله ادعا شده است که فردوسی با نگاهی خاص فرهنگی به مقوله روابط خارجی می نگریست که آن را «دیدگاه انسان باورانه ایرانی در سیاست خارجی» می نامیم. دیدگاهی که ضمن تأکید بر هویت ممدوح ایرانی، اصالت را بر گسترش اخلاق و ارزش های انسانی می گذارد و در دام تعصبات قومی نمی افتد.
مخالفت با قرارداد 1919 ایران و انگلستان (1)
حوزه های تخصصی:
انعقاد قرارداد 1919 در واقع به ابتکار لُرد کرزن، وزیر امور خارجه، انگلیس بود. هر چند که وزارت هند، وزارت خزانهداری و وزارت جنگ انگلیس با توجه به اکراه پیشین خود، زمینههای شکست این قرارداد را فراهم کردند. پس از کودتای 1299، ظهور رضاخان و شروع فصلی جدید در روابط ایران و انگلیس این قرارداد لغو شد.
اهمیت روابط فرهنگی ایران و مصر در عصر گفت و گوی تمدن ها
حوزه های تخصصی:
در نوشتار حاضر تلاش خواهد شد جایگاه فرهنگ در تنش زدایی و اعتماد سازی در روابط بین الملل ، ضرورت مفاهمه و رابطه فرهنگی بین ایران و مصر و راهکارهای تقویت زمینه های فرهنگی رفع مشکلات موجود در مناسبات فرهنگی دو کشور بررسی گردد . به بیان دیگر ، مراد پاسخ به این پرسش های بنیادی است که : چه عواملی روابط فرهنگی ایران و مصر را ارتقاء می بخشند ؟ عوامل واگرا بر سر راه روابط فرهنگی دو کشور کدامند ؟ چرا توسعه روابط فرهنگی دو کشور دارای اهمیت است ؟ ...
سیری در مناسبات فرهنگی ایران و هند ( از آغاز تا انجام )(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
روابط سیاسی ایران و هند به دوران پیش از مهاجرت طوایف آریایی باز می گردد. دردوران اسلامی به ویژه در زمان حکومت غزنویان این روابط شکل گسترده تری یافت و در زمان جانشینان آنان یعنی غوریان و ممالیک غوریه و پادشاهان مسلمان هند و پادشاهان گورکانی بر دامنه روابط سیاسی و دیپلماتیک و مناسبات فرهنگی افزوده شد.
ورود ایران به عرصه سیاست بین الملل در عصر قاجار و پیامدهای آن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
دولت ایران در آغاز قرن نوزدهم ناخواسته پا به عرصه سیاست بین الملل نهاد و با دولتهای بزرگ اروپایی – انگلیس ، فرانسه و روسیه روابط منظم دیپلماتیک برقرار نمود و اما به علت ناآگاهی درباریان قاجار از رموز سیاست بین الملل ، نه تنها از برقراری روابط و پیمانهای اتحاد سودی عایدنشد، بلکه ایران وجه المصالحه قدرتهای اروپایی قرار گرفت.
ملوک هرموز ؛ تاریخ مهاجرت اقوام در خلیج فارس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تاریخ ملوک هرموز، محدوده هفتصدساله تاریخ جنوب ایران را شامل می شود. تاریخ این ملوک به شدت تحت تاثیر دگرگونی های مسیر تجارت دریایی و خشکی است. بندر و جزیره هرموز به عنوان محل تلاقی راه های تجاری دریایی و خشکی و یکی از مراکز مهم خلیج فارس به شمار می رفت و از آنجایی که این شهر در دو مسیر بازرگانی خشکی و دریایی قرار داشت، بیشتر از دیگر مراکز تجاری ایران در مقابل تغییرات و دگرگونی ها از خود انعطاف نشان داده است. کتاب حاضر در همین راستا قابل بررسی است.
مناسبات دیپلماتیک تیموریان : دوره زمامداری سلطان حسین بایقرا
به گواهی منابع تاریخی، سلطان حسین بایقرا در نیمی از مدت زمان سلطنتش فلج بوده و بیتردید با توجه به وضعیت جسمانی در دو دهة پایانی حکومتش نمیتوانست رویارویی نظامی با دشمنان را به عنوان راهی مناسب برای حفظ قلمرو خود برگزیند، از این رو به نظر میرسد گفتگوهای دیپلماتیک انتخاب وی بوده است.
حضور آلمانیهای مقیم ایران ؛ بهانه ای برای اشغال ایران در جنگ دوم جهانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این نوشتار می کوشد مسئله اشغال ایران در شهریور 1320 را در چارچوب استراتژیهای کلان دو دولت استعماری انگلیس و شوروی تبیین نماید و به همین دلیل فرضیه اصلی بر آن است که نشان دهد حضور آلمانیها در ایران و خطر ناشی از آن، بهانه و دستاویزی بیش نبوده است.
کالبد شکافی توطئه ، کودتای نظامی 28 مرداد 1332
حوزه های تخصصی:
ابراهیم یزدی، نویسنده کتاب، در بخشی از آن به درستی به دو هدف اصلی دکتر مصدق به هنگام تصدی نخست وزیری اشاره کرده است: یکی اجرایی کردن قانون ملی شدن صنعت نفت و دیگری اصلاح قانون انتخابات، به گونه ای که نقش تعیین کننده روستاها در شکل دادن به نمایندگی سیاسی کاهش یافته و در مقابل نقش حوزه های پیشرفته شهری افزایش یابد.
انگلیس به روایت مسافران ایرانی ( سه دهه اول سده 19 / نیمه اول سده 13 ق )(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این نوشته سفرنامه های چهار ایرانی یعنی میرزا ابوطالب اصفهانی، میرزا ابوالحسن خان ایلچی، میرزا صالح شیرازی و رضاقلی میرزا نایب الایاله مورد بررسی قرارگرفته است.
کارگردانی انگلیس در تجزیه بحرین از ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این مقاله به بررسی نقش انگلیس در منطقه خلیج فارس با طرح اجرای پرونده ایران زدایی از منطقه و تجزیه کرانه های جنوبی خلیج فارس از ایران می پردازد.
روابط ایران و عراق در نیمه نخست سده بیستم (از ابتدا تا شناسایی عراق توسط ایران 1307 ش / 1929)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
علیرغم اشتراکهای دینی و نژادی ایران و عراق و اختلافات ارضی و مرزی ،منافع انگلیس در این میان ،لندن را وا می داشت که در جهت شناسایی دولت جدید عراق از سوی ایران تلاش بکند .روابط عراق و ایران با قول مساعد انگلیس مبنی بر شناسایی حقوق ایران در اروند رود شکل گرفت و تهران استقلال عراق را به رسمیت شناخت اما انگلیس عهد خود را فراموش کرد.
«تحریم ایران» : بررسی یک سیاست شکست خورده
حوزه های تخصصی:
این کتاب نوشتة حسین علیخانی است که به بحث پیرامون قوانین وضع شده و تحریمهای اعمال شده از سوی دولتهای امریکایی در بیست سال گذشته برای قرار دادن ایران در انزوای سیاسی، نظامی و اقتصادی میپردازد.
نقد و بررسی کتاب خطی وقایع نامه کیلوا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کتاب وقایع نامه کیلوا اصلی ترین منبع درباره تاریخ مهاجرت ایرانیان شیرازی الاصل به شرق افریقا در سده چهارم هجری در دوره آل بویه و یکی از قدیم ترین و مهم ترین منابع ادبیات سواحیلی است. اصل کتاب وقایع نامه کیلوا به صورت نسخه خطی و به زبان عربی در موزه بریتیش لندن نگهداری می شود و نسخه هایی از آن به زبان های سواحیلی و انگلیسی در موزه زنگبار و مرکز اسناد ملی کنیا وجود دارد. تاریخ نگارش وقایع نامه کیلوا مشخص نیست، اما براساس شواهد و اشاره های موجود در متن، این کتاب در سال 904ق / 1495م و در زمان سلطنت فضیل، چهل و چهارمین حاکم سلسله شیرازی کیلوا و یا المالک العادل سلطان محمد بن سلطان حسین (حوالی 1520م اشاره شده در متن سند) نوشته شده است.