درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش بررسی تأثیر روش تدریس فعالیت محور بر تولید کاربردشناختی، آگاهی فرا کاربردشناختی، و خودسنجی کاربردشناختی زبان آموزان بود. بدین منظور75 زبان آموز همگن و در سطح متوسط انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: 27 نفر در گروه تأکید بر کاربردشناسی در مراحل قبل و بعد فعالیت (گروه آزمایشی اول)، 26 نفر در گروه تأکید بر کاربردشناسی در مرحله حین فعالیت (گروه آزمایشی دوم)، و 22 نفر در گروه فعالیت محور رایج (گروه کنترل). در گروه آزمایشی اول فقط در مراحل قبل و بعد از فعالیت بر پنج کنش گفتاری تأکید شد. در گروه آزمایشی دوم در مراحل قبل و بعد از فعالیت بر کنشهای گفتاری تأکید نشد ولی در عوض در مرحله حین فعالیت از بازخورد کاربردشناختی در مورد تولید کنشهای گفتاری استفاده شد. به شرکت کنندگان گروه کنترل هیچ گونه تدریس، توضیح، و یا بازخوردی داده نشد و آنها صرفاَ در هر یک از سه مرحله فقط فعالیت ها را تکمیل کردند. تولید کاربردشناختی، آگاهی فرا کاربردشناختی، و خودسنجی کاربردشناختی زبان آموزان به ترتیب از طریق پرسشنامه تکمیل گفتمان، پرسشنامه فرا کاربرد شناسی، و پرسشنامه خودسنجی کاربردشناختی در ابتدا و انتهای این پژوهش سنجیده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که در نتیجه به کارگیری روش فعالیت محور، هر سه گروه توانستند تولید کاربردشناختی خود را به طور یکسان ارتقاء دهند، در حالی که آگاهی فرا کاربردشناختی و خودسنجی کاربردشناختی فقط در دو گروه آزمایشی ارتقاء پیدا کرد. علاوه بر این، شرکت کنندگان در دو گروه آزمایشی توانستند خود سنجی از دانش کاربرد شناسی شان را بیشتر از گروه کنترل ارتقاء بخشند. بنابر این، می توان نتیجه گرفت که استفاده از فعالیت ها در چارچوب روش فعالیت محور آموزش زبان، چه با تأکید و بازخورد بر کاربردشناسی و چه بدون تأکید و بازخورد در هر یک از سه مرحله، می تواند تولید کاربرد شناختی را در میان یاد گیرندگان زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ارتقاء بخشد. این در حالی است که ارتقای آگاهی فرا کاربردشناختی و خودسنجی کاربردشناختی در گرو تأکید بر کاربردشناسی و نیز ارائه بازخورد است.

استفاده ی ژاپنی ها از چهارچوب های ارجاع متداول در اروپا (CEFR-J) در اصل نسخهٔ اصلاح شده ی CEFR است که برای بهبود بخشی بهتر به نیازهای زبان آموزان ژاپنی طراحی شده است. هدف از معرفی این سیستم این بود که موسسات ژاپنی به سمت تدریس زبان های خارجی استاندارد شده و منسجم حرکت کنند. CEFR-J مانند CEFR از توصیفگر های گویا، که به عبارات انجام-شدنی معروف اند، استفاده می کند که اهداف دستیابی را برای پنج مهارت (شنیدین، خواندن، تولیدات شفاهی ، مکالمات شفاهی و نوشتن)، به جای ۶ سطح قدیمی CEFR، در ۱۲ سطح توصیف کرده است. هدف مطالعه ی پیش رو فراهم کردن شواهدی برای مناسب بودن این سیستم در پنج مهارت ذکر شده در پنج زیر سطح جدید می باشد: ۱) با سنجیدن این موضوع که آیا دشواری مهارت ها همزمان با سطوح مختلف اضافه می شود و ۲) با تعیین کردن این نکته که آیا تفاوت چشمگیری بین رتبه های بدست آمده در سطوح مختلف وجود دارد یا نه. نتیجه به دست آمده نشان می دهد که در بیشتر مهارت ها، چیدمان رتبه ها در سطوح مختلف شبیه به سلسله مراتب CEFR-J می باشد اما تفاوت چشمگیر بین سطوحی که به یکدیگر نزدیک تر هستند مشاهده نشد. در ادامه به بحث در این مورد پرداخته می شود که کسانی که از این سیستم استفاده می کنند چگونه می توانند بین ویژگی های بارز هر سطح و محدودیت هایی که به نظام انجام-شدنی به دست می آید تفاوت بگذارند.

Despite its sociopolitical basis, Academic Literacy (AL) is recently referred to as a set of complex skills such as writing, which lays undeniable foundations for success in academic communities (Hyland & Lyons, 2002). This study is aimed at improving students' AL in general and their writing skill in particular at Khaje Nasiredin Toosi (KNT) University of Science and Technology. Based on the domain of EAP (Flowerdew & Peacock, 2001; Jordan, 1997), and among various academic assignments (Braine, 1995; Canseco & Byrd, 1989), students' summary writings at KNT University were selected to be investigated. Besides the summaries, 20 students were interviewed to delve more into the problematic areas. Data analysis of 1270 written errors indicated that sequence of tense, article use, and appropriate selection of words are the most prevalent error types. Further analysis of the data revealed that students had failed to develop their ideas properly in unified paragraphs. Moreover, students were unsuccessful to put their ideas in the simple format of introduction, body, and conclusion. The paragraphs also lacked cohesive ties. The article, accordingly, ends with some practical recommendations addressing the present issues.

به نظر می رسد که استعاره ها و تصاویر ذهنی، به منزله بخشی از نظام فکری فراگیرندگان، نقش مهمی در یادگیری زبان توسط آنها ایفا می کند (کرتازی و جین، 1999). از این رو آگاهی از این تصاویر می تواند کمک زیادی به معلمان در رفع مشکلات یادگیری فراگیرندگان زبان کند. در راستای افزایش این آگاهی، این مقاله به بررسی تصاویر ذهنی که فراگیرندگان زبان انگلیسی در رابطه با یادگیری دستور زبان دارند پرداخته است. برای دستیابی به این استعاره ها، پرسشنامه ای حاوی پرسشی باز به 350 فراگیرنده زبان انگلیسی که حداقل یک سال تجربه زبان آموزی جدی داشتند داده شد. این پرسشنامه از پاسخ دهندگان می خواست که تصویر یا تصاویر ذهنی را که در مورد یادگیری دستور زبان انگلیسی دارند بیان کنند. صدوسی نفر به این پرسشنامه پاسخ دادند. این پاسخ ها مورد بررسی قرار گرفته و تصاویر و استعاره های ارائه شده شناسایی و دسته بندی شد. علاوه بر ارائه این دسته ها و استعاره های مربوط به آنها، این مقاله آنها را در چارچوب آموزش و یادگیری دستور زبان مورد بحث قرار می دهد و به بیان واکنش ها و اقدامات مطلوب از جانب معلمان در قبال دارندگان این گونه استعاره ها و تصاویر ذهنی می پردازند.

هدف از انجام این مطالعه پیداکردن عواملیست که زبان آموزان دبیرستانی موفقیتهاوشکستهای خودرابه آن نسبت می دهند. بدین منظور، 708 دانش آموزان دبیرستانی ازاقشار مختلف اجتماعی-اقتصادی وجنسیت مختلف انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه اسنادی پاسخ دادند. پرسشنامه شامل چهاربخش است: احساسات ،تصویرازخود، انگیزه درونی،وسیاست زبان.آزمون ANOVA و Post-hoc به منظورتجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.نتایج حاصل ازتجزیه وتحلیل نشان داد که انگیزه درونی اسناد اصلی است وجنسیت هیچ نقشی دراسناد بازی نمی کند. علاوه براین،تفاوتهای قابل توجهی درمیان طبقات مختلف اجتماعی مشاهده شد. دانش آموزان طبقات بالای جامعه ،دراحساسات وتصویرازخود بالاترین نمره را کسب کردند؛ودانش آموزان ازمناطق روستایی درانگیزه درونی وسیاست زبان نمره بالاتری بدست آوردند. درنهایت، نتایج به دست آمده درزمینه یادگیری وآموزش زبان مورد بحث قرارگرفت وپیشنهاداتی ارایه شد.