هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر منزلت اجتماعی بر شاخص های اشتیاق شغلی در بین معلّمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. جامعه آماری معلّمان تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه 218 نفر بود. شرکت کنندگان پرسش نامه منزلت اجتماعی و مقیاس اشتیاق شغلی معلّمان را تکمیل نمودند. برای تحلیل اطلاعات از آزمون تی تک نمونه ای و مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. روایی و پایایی مدل اندازه گیری تأیید شد. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد منزلت اجتماعی (60/0 ± 71/2) و اشتیاق شغلی (49/0 ± 36/2) در جامعه مورد مطالعه پایین تر از حدّ متوسط بود. همچنین بین معلّمان زن و مرد تفاوت معناداری دیده نشد. مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که منزلت اجتماعی اثرات مثبتی بر اشتیاق شغلی دارد (71/0β=) دارد، به علاوه منزلت اجتماعی 50/0 از واریانس اشتیاق شغلی معلّمان تربیت بدنی را تبیین نمود. نتایج حاصل از این مطالعه اهمیّت توجّه به منزلت معلّمان را نشان و آن را به منزله عاملی برای ارتقای اشتیاق شغلی در مدرسه مطرح می کند.
