واقعه عاشورا در تاریخ اسلام ازجمله حوادث اثرگذاری است که کتب زیادی پیرامون آن نگاشته شده است. مطالعه و تحلیل آثار عاشورایی از جهات گوناگون در خور توجه است؛ یکی از موارد مهم، تحلیل نگرش ها و بررسی نوع گفتمان های موجود در این آثار است. نویسندگان واقعه طف در بیان چگونگی این حادثه و شرح احوال و شخصیت یاران امام حسین (ع) دیدگاه های گوناگونی ارائه کرده اند که تنوع و گوناگونی گزارش ها را انجامیده است. در میان گزارش های ارائه شده، آثار خاندان آیتی بیرجندی (محمدباقر، محمدابراهیم و محمدحسین) از جنبه های مختلف درخور توجه و واکاوی است. وجود علمای برجسته و صاحب قلم، شاخص بودن آثار برخی از این خاندان بویژه توجه به تحریفات و آسیب ها، و مستندنویسی از دلایل انتخاب موضوع این نوشتار است. کانون محوری بحث های عاشوراپژوهی خاندان آیتی، افزون بر واگویی واقعه بر مبنایی مستدل و مستند، بررسی برخی تحریفات آن است؛ از این رو این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی به نقد و بررسی آثار عاشورایی این خاندان، و سنخ شناسی گفتمان های مطرح شده پرداخته است. دستاورد این پژوهش، بیانگر وجود ابعاد سنخ شناسانه، نگرش های تاریخی، دیدگاه عاطفی، عرفانی و ماورایی در شکل گیری آثار عاشوراپژوهی این خاندان است؛ که برخی از این گفتمان ها به دلایل پرشماری چون ویژگی های متنی (ادبی، تاریخی و فقهی) بر سایر گفتمان ها برتری و چیرگی یافته است.