بررسی موسیقی آوازی تعزیه شهادت حضرت علی اکبر(ع) بر اساس اجرای گروه تعزیه سرخنگ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تعزیه به مجموعه ی ادب و هنر ایران، ارزش های قابل توجهی را تقدیم کرده است که پیدایی نخستین شکل ادبیات نمایشی مکتوب، پدیداری شکل و شیوه ی اجرایی و بیانی خاص در هنر نمایش یا هنرهای نمایشی و نگه داشت و استمرار مقام ها و گوشه های موسیقی در سنت موسیقایی ملی ایران، از جمله ی این ارزشها است. هرچند بنا به دلایلی، موسیقی با ساز در تعزیه، رونق چندانی نداشته، اما موسیقی آوازی حداقل از دوره ی قاجار به بعد مسیر تکامل را پیمود. تعزیه خوانان با آگاهی و شناخت موسیقی سنتی ایرانی به بهترین وجه به ایفای نقش خود پرداخته اند. یکی از نکات مهمی که تاکنون در شبیه (تئاتر مذهبی ایران شامل تعزیه یا شبیه غم انگیز و شبیه شاد) کمتر مورد توجه قرار گرفته، ثبت و ضبط دقیق موسیقی آوازی بر مبنای اجرای مناطق مختلف جغرافیایی کشور بوده است. در این مقاله، ضمن پرداختن به مبانی نظری تحقیق، مجلس کامل «تعزیه ی شهادت حضرت علی اکبر(ع)»، بر اساس اجرای گروه تعزیه سرخنگ از حیث آوازهای اجرا شده، مورد مطالعه قرار گرفته است. اجرای آوازی این تعزیه، در دستگاه شور با گردشهای آوازی در بیات ترک، افشاری، دشتی و دستگاه های همایون، چهارگاه، سه گاه و ماهور بوده است.The study of the sing music of the passion play of martyrdom of Ali Akbar Excellency based on the performance of Sarkhong’s passion play group
Passion play has bestowed significant values to the collection of Iran’s literature and art which the appearance of first forms of written dramatic literature, the manifestation of the forms and methods of special performance and rhetoric in theater art or dramatic arts, and preserving and persistence of positions and music hints in Iran›s traditional and national music are among the examples of these significant values. Although for some reasons music tuned by instrument in passion play wasn’t so prevalent; but the sing music at least traversed its developmental path from Qajar era to onward. Tragedians in passion plays performed their roles in a best way by being so familiar with the knowledge of Iranian traditional music. One of the main points which are being noticed very little in Shabih[1], (the religious theater in Iran including passion play or the tragedy Shabih or comic Shabih) has been the recording and maintaining of traditional sing music based on geographical performances in various parts of the country. In this article from the course of inspecting the theoretical principles of research, the full melody of “the passion play of the martyrdom of Ali Akbar Excellency” has been thoroughly considered on the base of the performance of Sarkhong’s passion play group from the view of performed sings. The performance of sing music of this passion play has been in musical melody with turnings of sounds in Bayat Turk, Shoor, Afshari, Dashti, Homayooun, Chahrgah, Segah, and Mahoor
تبلیغات
