بررسی گفتمان برخی از فراقی های خراسان جنوبی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر قصد دارد از طریق بررسی گفتمان «فراقی » در استان خراسان جنوبی برخی از باورها، نیات و مقاصد افراد در فراقی خوانی ها را نشان دهد. فراقی که در غم دوری و فراق از هر آنچه که فرد به آن تعلق ذهنی و قلبی دارد سروده می شوند، طیف گسترده ای از مضامین را در بر می گیرند. در این پژوهش که یک بررسی توصیفی است، تنها به ارائه فراقی هایی با مضمون «دوری از وطن» و «جدایی» اکتفا شده است. در این فراقی ها باورها و اعتقادات مختلفی مانند باورهای مذهبی و دینی افراد در مورد مرگ، نفرین، دعای خیر، باور به اتحاد و پیمان برادری مسلمانان و نیز احترام به بزرگان و پیران، عشق به وطن، عشق مادر و فرزندی، استیصال در غربت، درد فراق یار و ... بازتاب یافته است. با توجه به این که با ورود فناوری، شیوه های زندگی و تفکر افراد تغییر کرده است، این آواها و فراقی ها کمتر توسط نسل جوان بکار می روند و این فرهنگ شفاهی، رو به فراموشی است. معرفی، ثبت و بررسی و تحلیل آن ها برای حفظ این فرهنگ ضروری می نماید.Study the discourse of some "Ferāqies" in South-Khorasan
This article tries to study the discourse of "Ferāqi" in South-Khorasan to explore people's beliefs, intents and purposes of singing them. “Ferāqies ", which are sung in the pain of separation of all things that people have a sense of belonging to, include different themes. In the present descriptive article, just two contents are selected and analyzed: "homesickness" and "separation". In these " Ferāqies ", the following beliefs are reflected: religious thinking about death, curse, benediction, union of Muslims as brothers, respecting older people, love of country, love between a mother and her child, experiencing loneliness and desperation and so on. Since technology has changed the life style of people, the young people don’t care about these “Ferāqies” anymore. So it is necessary to introduce, record, and analyze this oral culture to prevent its fading away.
تبلیغات
