با توجَه به کمبود مراکز درمانى ،کارمند ،امکانات ، تجهیزات و هزینه هاى روز افزون خدمات درمانى ، بهینه کردن طول مدت اقامت(Los ) و عوامل اثر گذار بر آن اهمیَت ویژه اى دارد.اشغال تخت و اقامت طولانى و غیر ضرورى بیمار علاوه بر اتلاف منابع انسانى و استهلاک تجهیزات موجب تحمیل هزینه هاى اضافى به بیمار مى شود.هدف این مطالعه تعیین رابطه ى بین طول مدت اقامت بیماران با نوع پذیرش ، خصوصیات دموگرافیک بیماران و خصوصیات پزشک معالج است. روش بررسی:این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلى ست. نمونه مورد مطالعه 349 پرونده ى پزشکى بیمارانی ست که در بیمارستان قلب(مدنى) تبریز عمل جراحى باى پس عروق کرونرى داشته اند.داده هاى مربوط به بیماران به وسیله ى چک لیست از پیش طراحى شده، و داده هاى مربوط به پزشکان معالج از طریق مصاحبه و پرسشنامه کتبى گردآورى شد و با استفاده از نرم افزار آمارى SPSS تحلیل شد. یافته ها:از 349 بیمار مورد بررسى 4/70درصد مرد و 6/29 درصد زن بودند. نحوه پذیرش 261 بیمار به صورت الکتیو بود؛Los این بیماران 5.38 روز کمتر از Los بیماران فوریَتی بود(001 /> P).بین Los و وضعیَت بیمار هنگام ترخیص شامل بهبودى ، بهبودى نسبى و فوت ارتباط معنى دار وجود داشت (01/0 P<). همچنین بین Los بیماران با تعداد اعمال جراحى انجام شده توسط جراحان و وجود فعالیت حرفه اى جراح در خارج از بیمارستان ارتباط معکوس وجود داشت(01/0> P). میانگین Los محاسبه شده ازپرونده ها 15.58روزبود.این ارقام با استفاده از فرمول براورد زمان مترقبه 72/10روز محاسبه شد. نتیجه گیری: آنچه جراحان از Los بیمارانشان انتظار دارند حدود 5 روز کمتر ازواقعیت است. در جهت بهبود شاخص Los در این بیمارستان باید اقداماتی انجام گیرد.
