نگرشی نوین به مطالعه همگرایی منطقه ای: کردارگرایی و کاربست آن در مطالعات همگرایی اروپا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
همگرایی منطقه ای از مهم ترین پدیده های بین المللی در جهان محسوب می شود که همواره در روابط بین الملل و مطالعات منطقه ای از مجموعه ادبیات نظری خاص برخوردار بوده است. نظریاتی چون فدرالیسم،کارکردگرایی، نوکارکردگرایی، نظریه ارتباطات و ... از جمله مهم ترین نظریه هایی هستند که به صورت خاص در پی تشریح چگونگی همگرایی منطقه ای در یک منطقه خاص هستند.«چرخش کرداری» و یا «کردارگرایی» یکی از آخرین دستاوردهای نظری در روابط بین الملل محسوب می شود که بسیاری از محققان اقدام به کاربست آن در مطالعات همگرایی منطقه ای کرده اند. مطابق مبانی اصلی این رویکرد نظری، پدیده های بین المللی برحسب «کردارهای» روزمره بین المللی تحلیل می شوند. هستی شناسی،معرفت شناسی و روش شناسی خاص و تکثرگرای این رویکرد نظری موجب شده است تابسیاری از محققان مطالعات اروپا از آن جهت تحلیل و بررسی چگونگی همگرایی در اروپا بهره جویند. به همین منظور، در مقاله حاضر برآنیم تا با تشریح این رویکرد نظری به کاربست آن در مطالعات همگرایی اروپا و توسعه آن بپردازیم. براین اساس، پرسش اصلی مقاله حاضر این است که کردارگرایی چگونه بر توسعه مطالعات همگرایی در اروپا تأثیر گذاشته است؟یافته های نوشتار حاضر نشان می دهد که مطالعات مبتنی بر کردارگرایی درک سنتی تر و ادبیات نظری پیشینی از پویایی همگرایی اروپا را به چالش کشیده است. درحقیقت، کردارگرایی نسل جدید محققان مطالعات اروپا را وادار کرده است تا در رابطه با مفروضات اصلی اتحادیه اروپا تجدیدنظر کرده و فراتر از هستی شناسی و روش های وابسته به نظریه های موجود در روابط بین الملل به صورت عملی و با مطالعه میدانی از کردارها، عملکردها و فعالیت های اجتماعی روزمره در نهادهای وابسته به اتحادیه اروپا به مطالعه و تحقیق همگرایی در اروپا بپردازند.A New Approach to the Study of Regional Integration: Practice Theory and its Application in European Integration Studies
Regional integration is considered one of the most important international phenomena in the world, which has always had special theoretical literature in international relations and regional studies. Theories such as federalism, functionalism, neo-functionalism, communication theory, etc. are among the most important theories that specifically seek to explain how regional integration occurs in a specific region. "Practice turn" or "practice theory" is considered one of the latest theoretical achievements in international relations, which many researchers have tried to apply in regional integration studies. According to the main principles of this theoretical approach, international phenomena are analyzed in terms of international "actions". The specific and pluralistic ontology, epistemology, and methodology of this theoretical approach have made many researchers of European studies use it to analyze and investigate the integration in Europe. For this purpose, in the present article, we intend to describe this theoretical approach and apply it to European integration studies and its development. Therefore, the main question of this article is, how has practice theory influenced the development of integration studies in Europe? The findings of this paper show that studies based on practice theory have challenged the more traditional understanding and previous theoretical literature on the dynamics of European integration. In fact, practice theory has forced the new generation of European studies researchers to reconsider the main assumptions of the European Union and go beyond the ontology and methods related to the existing theories in international relations.