آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۵

چکیده

زمینه و هدف: امروزه، احتمال وقوع کارآفرینی اجتماعی به عنوان مأموریت اجتماعی و انسان دوستانه، از طریق انواع مختلف کسب و کارها رو به افزایش است. تحقیق حاضر با هدف تحلیل نقش میانجی گردشگری روستایی در تأثیر کارآفرینی اجتماعی بر توسعه اقتصادی در استان خراسان شمالی انجام شده است. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس نوع روش تحقیق، توصیفی و از لحاظ روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است. در تحقیق حاضر از نرم افزار SPSS برای تحلیل داده های آماری وLisrel   جهت آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، هشت روستاهای هدف و دو روستای مقصد گردشگری استان خراسان شمالی است که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه مصاحبه محور استاندارد بوده که به منظور سنجش پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد.  یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که متغیر کارآفرینی اجتماعی، با تأثیرگذاری مستقیم بر شاخص های گردشگری روستایی، این نوع از گردشگری را در روستاهای مورد مطالعه رونق می دهد. همچنین، یافته های تحقیق گویای این بود که کارآفرینی اجتماعی به طور مستقیم و با تأثیرگذاری بر شاخص های اقتصادی، توسعه اقتصادی را در منطقه مورد مطالعه، ایجاد می نماید. علاوه بر این یافته ها، نشان دهنده نقش میانجی گردشگری روستایی در تأثیر کارآفرینی اجتماعی در توسعه اقتصادی استان بود، بدان معنا که کارآفرینی اجتماعی گردشگری، با بهبود گردشگری روستایی، به طور غیر مستقیم نیز، توسعه اقتصادی را ایجاد می کند. نتیجه گیری و پیشنهادها: در نهایت این گونه نتیجه شد که ظهور کارآفرینی اجتماعی در روستاهای دارای پتانسیل گردشگری، هم به طور مستقیم و هم از طریق نقش میانجی گردشگری روستایی رونق اقتصادی را به دنبال دارد. نوآوری و اصالت: اغلب مطالعات انجام شده پیشین، تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم اجتماعی و فرهنگی کارآفرینی اجتماعی را مورد توجه قرار داده اند، اما در تحقیق حاضر این تأثیرات، در توسعه اقتصادی روستاهای دارای پتانسیل گردشگری مورد بررسی واقع شد.

Examining the impact of social entrepreneurship on economic development, emphasizing the role of rural tourism as a mediator (Case study: North Khorasan Province)

Context and Purpose: Nowadays, the probability of occurrence of the social entrepreneurship as a social and humanitarian mission is increasing through various types of businesses, including types of tourism. The present research was conducted to analyze the mediating role of rural tourism in the impact of social entrepreneurship on economic development in North Khorasan province.  Design/methodology/approach: This study follows a descriptive research method and is practical in terms of purpose and survey type in terms of the data collection method. Moreover, SPSS software was used for descriptive statistics, and Lisrel software was utilized to test research hypotheses. The statistical population of the research was ten target villages and tourist destinations of North Khorasan province, which were selected through the purposeful sampling method. The tool for collecting information related to the research variables was an interview-based questionnaire, whose content and construct validities were checked. The reliability of the questionnaire was also confirmed by Cronbach's alpha test as higher than 0.7 for all three variables of the current research. Findings: The obtained results indicate that the variable of social entrepreneurship has a direct and significant effect on the variables of economic development and rural tourism. Also, the rural tourism variable positively affects the economic development variable. On the other hand, the social entrepreneurship variable, through the mediator role of the rural tourism variable, has an indirect and significant effect on economic development. Conclusion: The key result is that the emergence of social entrepreneurship in villages with tourism potential leads to economic prosperity in both direct and indirect ways. Originality/value: Most of the previous studies have paid attention to the direct and indirect social and cultural effects of social entrepreneurship, but in the present research, these effects were investigated in the economic development of villages with tourism potential.

تبلیغات