آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۰

چکیده

عالی ترین و بنیادی ترین سند در هر نظام متشکل حقوقی قانون اساسی آن است که بیانگر رئوس اهداف و برنامه های آن نظام بوده و سایر اسناد حقوقی با تطابق این سند اساسی تنظیم می گردد. در عرصه تعامل ملت کشورها، این سند حقوقی که از آن به عنوان 'میثاق مشترک ملت' یاد می شود، پایه و شالوده حقوقی حکومت ها را تشکیل می دهد. بر این اساس اهمیت قانون اساسی برای ثبات جوامع حقوقی باعث شد که به مسئله وجود یا عدم وجود قانون اساسی در نظام حقوقی بین المللی پرداخته و در مقاله پیش رو با بیان مختصات و ویژگی های موجود در قوانین اساسی مصطلح و مقایسه آن با ویژگی های منشور ملل متحد به عنوان یک معاهده جهانی که به لحاظ تعداد اعضا و وسعت جغرافیایی جهانی خود و گستره موضوعات منحصر به فرد می باشد، جایگاه منشور ملل متحد را به مثابه قانون اساسی در جامعه جهانی مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم. نتیجه بررسی ها بیان گر این نکته است که منشورملل متحد به دلیل فقدان عنصر روح همبستگی در میان اعضا به مثابه قانون اساسی جهانی محسوب نمی شود، بلکه به عنوان قانون اساسی سازمان ملل متحد به شمار می رود.

The UN Charter as the Constitution of International Community

The highest and most fundamental document in every legal system is the constitution which reflects the major goals and concerns of that system. The other legal documents should be in conformity with this basic document. Within the nation-states, this document, known as the common covenant of the nation, is the basis and legal foundation of the state and plays a key role in maintenance of national integrity and stability. The present article examines the characteristics of constitutions and compare them with characteristics of the UN Charter as a global treaty which is a unique one, due to the number of its members and its geographical extension. It also analyzes the role of the UN Charter as a universal legal document which could be considered the constitution of the world community. 

تبلیغات