مدل یابی رابطه ساختاری امنیت و شادکامی اجتماعی با نقش واسطه ای سرمایه های روانشناختی: مورد مطالعه شهر اهواز (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف پژوهش حاضر، مدل یابی رابطه ساختاری امنیت و شادکامی اجتماعی با نقش واسطه ای سرمایه های روانشناختی بود و از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه افرادی که سن آنها در دامنه 65-15 سال در منطقه 4 شهر اهواز می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 404 نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گردآوری داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه های امنیت اجتماعی و سرمایه روانشناختی و شادکامی آکسفورد، صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. یافته های مرحله تدوین مدل نشان داد شاخص های برازش مدل، مناسب میباشند. مطابق با این مدل، ارتباط غیرمستقیم امنیت اجتماعی به شادکامی اجتماعی از طریق سرمایه روانشناختی 0/25=β در سطح معنی داری 0/05≥p معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که امنیت اجتماعی بر شادکامی اجتماعی (0/46=β، 0/01≥p)، سرمایه روانشناختی بر شادکامی اجتماعی (0/32=β، 0/05≥p) و امنیت اجتماعی بر سرمایه روانشناختی(0/27=β، 0/05≥p) اثرمستقیم داشت. درمجموع امنیت اجتماعی به واسطه سرمایه های روانشناختی به عنوان یک میانجی با نفوذ میتواند بر شادکامی اجتماعی تأثیرگذار باشد.