مقدمه: مدیران بیمارستان همواره با چالش ارائه بهترین خدمات سلامت دریک محیط دارای منابع محدود روبرو هستند. کمبود ظرفیت، جریان بیمار را تحت تأثیر قرارداده و منجر به انسداد جریان بیمار در بین بخش ها می شود. در پژوهش حاضر، جریان بیمار در بیمارستان به صورت یک شبکه صف باز تحت شرایط انسداد مدل سازی شد. سپس، با استفاده از بهینه یابی ریاضی مبتنی برشبیه سازی، برنامه ریزی ظرفیت به گونه ای انجام می شود که ضمن کاهش پدیده انسداد، هزینه های جاری بیمارستان از بودجه در دسترس بیشتر نگردد. روش ها: پژوهش حاضر ازنظر هدف و نتایج، کاربردی و ازنظر روش گردآوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی بود. رویکرد پژوهش، تلفیقی از مدل سازی ریاضی دوهدفه و شبیه سازی گسسته پیشامد درنظرگرفته شد. اطلاعات جمع آوری شده مربوط به شش ماهه اول سال 1396 دربیمارستان منتخب استان لرستان بود. یافته ها: پس از شبیه سازی وضعیت فعلی و تحلیل نتایج، تعداد 43 سناریو پیشنهادی به منظور بهبود جریان بیمار در بین بخش های بیمارستان منتخب طراحی گردید. سپس، با بکارگیری مدل ریاضی، تعداد نه سناریو برتر تعیین شدند. نتیجه گیری: به منظور تسهیل انتخاب سناریو بهینه توسط مدیران بیمارستان، سناریوهای برتر در دو دسته طبقه بندی و تحلیل شدند. ادغام مدل شبیه سازی با مدل بهینه یابی ریاضی، منجر به توسعه یک رویکرد کلی گردید که می تواند به منظور برنامه ریزی ظرفیت و بهبود جریان بیمار با درنظرگرفتن محدودیت های عملی در سایر بیمارستان ها استفاده شود.
