آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۳

چکیده

هدف این پژوهش بررسی تطبیقی رویکرد توسعه محور در اسناد فرادستی آموزش و پرورش ایران و ژاپن با تأکید بر مؤلفه های توسعه اجتماعی است. روش این پژوهش تحلیل محتوا با رویکرد تطبیقی و بررسی اسنادی است. به بیان دیگر، در این تحقیق به بررسی شاخص ها و مؤلفه های توسعه اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین عناصر توسعه پایدار در مفاد اسناد سیاستگذاری آموزش و پرورش ایران و ژاپن پرداخته شده است. جامعه مورد مطالعه اسناد فرادستی آموزش و پرورش دو کشور از سیاست های ملی تحولی و اصلاحات آموزش و پرورش کشورهای مزبور به صورت نمونه هدفمند برای مطالعه و تحقیق انتخاب شده است. نحوه و ابزار جمع آوری اطلاع ات و داده های مورد نیاز پژوهش، فیش، چک لیست و فرم های محقق ساخته بوده است. در طول تحقیق ابتدا سیاست های کلان توسعه محور، سپس، سیاست های محوری توسعه اجتماعی در هریک از اسناد، بررسی شد. یافته های تحقیق نشان می دهد؛ در اسناد فرادستی این دو کشور، سیاس ت های تربیتی و آموزشی با محوریت توسعه اجتماعی مورد توجه خاص بوده و به مؤلفه های کلیدی و استاندارد سازمان های بین المللی علمی آموزشی فرهنگی در بعد توسعه اجتماعی نیز توجه شده، و در هر دو سند این میزان از اعتبار بالایی برخوردار بوده؛ لکن اسناد ژاپن شفافیت بیشتری در استفاده از مفاهیم و مؤلفه ها و عناصر واژگان مرتبط با توسعه اجتماعی و مصادیق آن داشته و راهکارهای عملیاتی ملموس تری برای دستیابی به توسعه اجتماعی را مد نظر قرار داده است.

A Comparative Study of the Development-oriented Approach of upstream Documents of Education in Iran and Japan with an Emphasis on Social Development

The purpose of this study is to compare the development-oriented approach in Iranian and Japanese upstream education documents with emphasis on social development components. The method of this research is content analysis with a comparative approach and documentary study. In other words, this study examines social development indicators and components as one of the most important elements of sustainable development in the provisions of educational policy making documents of Iran and Japan. The community of the study is taken purposefully from the national transformation policies and educational reforms of the two countries. The method and tool for collecting the required data were receipts, checklists and researcher-made forms. In this research, first the macro-development policies and then the central social development policies in each of the documents were examined. The research findings show that in the upstream documents of Iran and Japan, educational policies focusing on social development have been given special attention and the key components and standards of international scientific, educational and cultural organizations in the field of social development have been considered, and in both cases this amount has been highly credible; However, Japanese documents are more transparent in the use of concepts, components and elements of vocabulary related to social development and its examples, and consider more concrete operational strategies to achieve social development.

تبلیغات