بررسی نقش زباهنگ های آموزشی در تدریس زبان و ادبیات فارسی (مطالعه موردی :دانش اندوزی)
آرشیو
چکیده
عطف به تأثیر فرهنگ در شکل گیری هویت نوجوانان، و جایگاه کلاس های زبان و ادبیات فارسی در به سازی فرهنگی پژوهش حاضر با هدف معرفی روش آموزش حواس افزوده برای برجسته سازی زباهنگ های آموزشی متون ادبی انجام شده است. زباهنگ های آموزشی به زبان فعالان حوزه آموزش که نشأت گرفته از فرهنگ غالب در جامعه است اشاره دارد. روش پژوهش حاضر کیفی و کاربردی است که با توجه به ترویج بی رویه زباهنگ مخرب علم گریزی، به تحلیل زباهنگ آموزشی دانش اندوزی در شاهنامه و پیشنهاد تکنیک هایی برای تدریس آن بر اساس روش آموزش حواس افزوده پرداخته است. مدرس با درگیر کردن حواس دانش آموزان از طریق تکنیک هایی مانند نوازه های ادبی، موسیقی، نمایش تصاویر و ویدئو، اجرای نمایش، نقالی، برگزاری مسابقات مشاعره، داستان نویسی موجب افزایش هیجانات مثبت آنان و یادگیری بهتر مطالب می شود. به نظر می رسد درگیر کردن حواس حداکثری در تدریس زباهنگ دانش اندوزی موجب شناخت درست این زباهنگ در میان نوجوانان و افزایش وزن فرهنگی آن در جامعه گردد.An Investigation into the Role of Educational Cultulings in Teaching Persian Language and Literature: The Case of “Accumulating Knowledge”
Given the role of culture in adolescent identity formation and the importance of Persian language and literature classes in cultural development and improvement, the present paper aims to introduce thick-slice sensory education to highlight educational cultulings of literary texts. Educational cultulings refer to the language of activities in the area of teaching and training. Indeed, they are indicative of the dominant culture in society. This research is qualitative and applied. Given the rapid spread of the detrimental cultuling of “avoiding knowledge”, this study analyzes the educational cultuling of “accumulating knowledge” in The Shahnameh and puts forward techniques for teaching it through thick-slice sensory education. Such techniques as using literary strokes, playing music, showing pictures and videos, performing plays, impersonating, doing mosha'ereh (poetry recitation contests) and writing stories can engage students’ senses, and consequently, enhancing their positive emotions and more effective learning. This appears that engaging students’ maximum senses in teaching the cultuling of “accumulating knowledge” can result in proper recognition of this cultuling among adolescents, and as a result of this recognition, it becomes well-internalized in society.